πιστώσει αποκλειστικά στον προσωπικό του λογαριασμό οτιδήποτε θετικό, ανάρτησε στο Facebook το φιλμάκι του 2015.
Ο μικρός Αλέξης προσπαθεί να παίξει με το τρενάκι του, το τρενάκι όμως φεύγει από τις ράγες. Τότε εμφανίζεται ο από μηχανής μηχανοδηγός, ο κ. Καμμένος δηλαδή, και δασκαλεύει τον μικρό. Τώρα πρέπει να τρέξουμε, τώρα πρέπει να φρενάρουμε. Χάρη στην εξ ύψους βοήθεια, ο μικρός τα καταφέρνει, ενθουσιάζεται και καθηλώνεται στο παιχνίδι. Ωσπου εμφανίζεται η μητέρα του και μ’ ένα «Αλέξη, ξεκόλλα» τον αποσπά από τη χαρά του, πιθανώς για να ασχοληθεί με τα μαθήματά του. Κι όλα καλά. Ή μάλλον όχι. Ενας είναι ο καλός, το λέει άλλωστε και μόνος του στο τέλος του διαφημιστικού, σαν ηθικό δίδαγμα, ο κ. Καμμένος: «Και καλός και αναγκαίος».
Οταν λοιπόν χθες ο κ. Δημήτρης Τζανακόπουλος δήλωνε ότι «το τρένο της κυβέρνησης προχωράει σταθερά και θα φτάσει στον προορισμό του», έπρεπε να το καταλάβουμε ότι τα πράγματα είχαν ήδη δρομολογηθεί. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δεν κατέφυγε στη μεταφορά του τρένου θέλοντας να κάνει άλλη μία σπονδή στη μνήμη του Ανδρέα Παπανδρέου, του πρώτου διδάξαντος. Αλλα σήμαινε ο χρησμός του: ότι το τρένο συνεχίζει με συνοδηγό τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, και όποιος δυσφορεί ας κατέβει κι ας πάρει άλλο μεταφορικό μέσο. Αλλωστε, όπως ο ίδιος ο κ. Τζανακόπουλος δήλωσε, αφήνοντας εμβρόντητο ακόμα και τον εαυτό του, «ο πρωθυπουργός δεν ενοχλήθηκε καθόλου από τη συμπεριφορά του κ. Καμμένου». Δεν ενοχλήθηκε, δηλαδή, που συγκυβερνά με κάποιον που του λέει ότι βλάπτει σοβαρότατα την Ελλάδα, με τη συμφωνία των Πρεσπών. Αταραξία που θα τη ζήλευαν και οι κορυφαίοι φιλόσοφοι, αρχαίοι και νέοι. Η οποία πάντως διερράγη προς στιγμήν, όταν ο κ. Αλέξης Τσίπρας έκανε αποδεκτή «με πόνο καρδιάς» την παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών.
Δεν έχει σημασία τι ακριβώς διημείφθη στο υπουργικό συμβούλιο και πόσο ανέβηκαν οι τόνοι όταν συγκρούστηκαν ο κ. Καμμένος και ο κ. Κοτζιάς. Ο ηττηθείς, ο πρωθυπουργικά ακάλυπτος κ. Κοτζιάς, αυτοπροσδιορίστηκε με ποιητική μετριοφροσύνη σαν σπόρος και αποχώρησε. Ο δε πρωθυπουργός συνειδητοποίησε, ίσως και πάλι με πόνο καρδιάς, ότι τελικά δεν μπορεί να γίνει Ανδρέας. Το 1981, ο Ανδρέας, εκτός από πρωθυπουργός, ήταν και υπουργός Εθνικής Αμυνας. Ενώ τώρα...
Παντελής Μπουκάλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου