Ενας άνδρας απειλούσε να αυτοκτονήσει απόγευμα Παρασκευής στην Ομόνοια, σκαρφαλωμένος στο γλυπτό του Γιώργου Ζογγολόπουλου. Οσοι βρίσκονταν εκεί αντέδρασαν πολύ ψύχραιμα, σηκώνοντας τα κινητά τους προς το μέρος του. Ζούμε στην εποχή της ζωντανής αναμετάδοσης, λες και...
δεν πιστεύουμε στα ίδια μας τα μάτια.
Η αστυνομία βρέθηκε στο συγκεκριμένο σημείο, ο ειδικός διαπραγματευτής βρέθηκε ακόμη πιο κοντά του, προσπαθώντας -όπως και τελικά κατάφερε-, να τον μεταπείσει. Για μένα, εξίσου συγκλονιστική με την εικόνα ενός ανθρώπου που έχει ανέβει σε τόσα μέτρα ύψος και μοιάζει αποφασισμένος να δώσει τέλος στη ζωή του είναι και εκείνη με τους «θεατές» αυτού του σοκαριστικού θεάματος.
Το πρώτο αυθόρμητο συναίσθημα δεν είναι πλέον η συμπόνια, ούτε η απορία. Ούτε καν η περιέργεια. Η αυτόματη αντίδραση είναι να σηκώσεις το χέρι και να σημαδέψεις προς το μέρος της δράσης – ακόμη και αν αυτή η δράση μπορεί να έχει το πιο φρικτό φινάλε.
Κάποιοι καταγράφουν και κάποιοι άλλοι ποστάρουν αυτό που έχουν ήδη καταγράψει (INTIME)
Προσπαθώντας να διαβάσεις τις εκφράσεις των ανθρώπων που κοιτάζουν πάντα μέσα από την κάμερα του smartphone τον άνδρα που από στιγμή σε στιγμή μπορεί να πηδήξει από τόσο μεγάλο ύψος, το μόνο που διακρίνεις είναι η ψυχραιμία ενός αυτόκλητου φωτορεπόρτερ. Κάποιοι ίσως και να χρειάστηκε να μετακινηθούν, ώστε να έχουν καλύτερη γωνία λήψης.
Το κοινό ήταν μετανάστες και τουρίστες στην πλειονότητά τους, καθώς η πλατεία Ομονοίας, έτσι γκρίζα και παραμελημένη που έχει καταντήσει, δεν συγκινεί πλέον κανέναν που γνωρίζει πια καλά αυτήν την πόλη. Αλλά και σε άλλο σημείο, «με περισσότερους Ελληνες», να είχε συμβεί αυτό, η αντίδραση των θεατών θα ήταν ακριβώς η ίδια.
Κανένας φόβος, κανένας πανικός. Το χέρι δεν τρέμει, τα πλάνα βγαίνουν σταθερά, με κάδρα και ζουμ που θα ζήλευε ακόμη και ο πιο έμπειρος οπερατέρ. Οι επαγγελματίες φωτογράφοι, πολύ εύστροφα έστρεψαν τις μηχανές τους προς το μέρος εκείνων που ανέβαζαν στο Ιντερνετ βιντεάκια με την επίφοβη αυτοκτονία. Αλλωστε δεν υπάρχει τίποτα πιο ενδιαφέρον από το πλάνο εκείνου που κοιτάζει κάτι άλλο χωρίς να ξέρει ότι εσύ, εκείνη ακριβώς τη στιγμή, τον κοιτάς και τον καταγράφεις.
Μία σπουδαία φωτογραφία: ο απελπισμένος άνδρας, με φόντο γιγαντοαφίσα με την Αφροδίτη της Μήλου που προτρέπει τους τουρίστες «Take a memory of Greece» (Πάρε μία ανάμνηση από την Ελλάδα). (George Vitsaras / SOOC)
Σε κάποιες άλλες εικόνες, υπάρχουν ανάμεσα στο online πλήθος και κάποιοι που αντί να τραβούν βίντεο είναι σκυμμένοι στο κινητό τους. Αυτή είναι η επόμενη πράξη σε αυτό το θέατρο του παραλόγου: ανεβάζουν στα social media το υλικό που μόλις έχουν τραβήξει. «ΟΜΟΝΟΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!» είναι ο πιο πιθανός και διόλου ευφάνταστος τίτλος που θα συνοδεύει τα posts τους.
Εχουν για λίγο χαμηλωμένα τα μάτια στο κινητό, καθώς όλη η αγωνία τους δεν είναι πλέον αν θα πέσει ή όχι αυτός ο άνδρας στο κενό, αλλά αν θα πάρουν αρκετά likes. Και ίσως, στα πιο διεστραμμένα και σκοτεινά μυαλά, το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί δεν θα ήταν αυτός ο άνδρας τελικά να αποφασίσει να αυτοκτονήσει, αλλά να μείνουν από μπαταρία «πάνω στο καλύτερο».
Αστερόπη Λαζαρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου