γλαστράκι με κάποιο ωραίο λουλούδι για να βάλω στο μνήμα.
Δεν είχα μεγάλη σχέση με τα φυτά, δεν ήξερα τι ακριβώς να αγοράσω για να είναι και όμορφο και ανθεκτικό. Πήγα σε ένα μαγαζί που πουλούσε είδη σπιτιού και κήπου, ήταν εκεί ένας ευγενικός και επίμονος κηπουρός.
«Κυκλάμινο θα πάρεις, είναι πολύ ανθεκτικό φυτό, αντέχει στις δύσκολες συνθήκες. Κάποια στιγμή μέσα στον χειμώνα θα εξαφανιστούν τα λουλούδια του. Μην χάσεις την πίστη σου. Θα ξαναβγούν», μου είχε πει και με είχε κάνει να βουρκώσω. Δεν ήξερε για πού προοριζόταν εκείνο το γλαστράκι, κι έτσι εκείνο το δικό του αυθόρμητο «μην χάνεις την πίστη σου» για μένα ισοδυναμούσε με φιλοσοφία ζωής, από αυτές που σου στέλνει απροειδοποίητα το κάρμα σου για να σε πείσει να μην το βάλεις κάτω.
Οι εικόνες λοιπόν που πλημμύρισαν το Internet, με τα μοβ κυκλάμινα που φύτρωσαν έτσι ξαφνικά στις καμένες εκτάσεις στο Μάτι, με γύρισαν πίσω σε εκείνη τη φράση, εκείνου του συμπαθέστατου κηπουρού. Αυτά τα δεκάδες επίμονα και ανθεκτικά αγριολούλουδα έγιναν το σύμβολο μίας καινούριας αρχής.
Η φύση δείχνει τον δρόμο. Ας ελπίσουμε ότι θα τον βρουν και οι άνθρωποι...
Αστερόπη Λαζαρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου