Ερωτήσεις και απαντήσεις κοινής λογικής. Ποιο είναι το μεγάλο πρόβλημα του Κυριάκου Μητσοτάκη; Ότι, παρά την...
μεγάλη δημοσκοπική και την μιντιακή υποστήριξη που έχει, δεν μπορεί να δημιουργήσει ρεύμα νίκης. Γιατί δεν μπορεί; Γιατί δεν έχει ηγετικό ταπεραμέντο και δεν ενθουσιάζει την παραδοσιακή βάση της συντηρητικής παράταξης.
Γιατί δεν πείθει αφού αυτή η βάση τον εξέλεξε; Γιατί έχασε την μεταρρυθμιστική ορμή με την οποία εμφανίσθηκε ως υποψήφιος, μετακινούμενος στη βαλτώδη περιοχή του εθνικισμού, των ακραίων και της πολιτικής που απευθύνεται στα κατώτερα αισθήματα της κοινωνίας.
Οι συντηρητικοί ψηφοφόροι δεν είναι ευτυχείς μαζί του γιατί δεν είναι ο Μητσοτάκης που ψηφίσαν. Κανείς π..χ δεν περίμενε τον Γεωργιάδη ασύδοτο αντιπρόεδρο στο κόμμα των Καραμανλήδων. ‘Ολο και περισσότεροι συναισθάνονται ότι ο Κυριάκος είναι πρόεδρος της ΝΔ, αλλά δεν τον νιώθουν ηγέτη τους. Διακρίνουν ότι «δεν έχει ψυχή»για να αγγίξει την ψυχή τους.
Δεν μπορεί να τους εμπνεύσει, να τους παρακινήσει να τους πάρει στον οίστρο του-που δεν έχει. Εμφανίζεται στη σκηνή κουρδισμένος για να παίξει ένα ρόλο που γίνεται όλο και ποιο τεχνικός. Δεν τον διαπερνάει τίποτε, όταν μιλάει και δεν μεταδίδει τίποτε.
Οι Νεοδημοκράτες όχι δεν τον αγαπούν και δεν τρελαίνονται μαζί του. Πολλοί τον ανέχονται απλώς και περισσότεροι ενοχλούνται από τον αυταρχισμό της της αρχηγίας του. Εγκατέστησε υδροκεφαλισμό, περιβάλλεται από πολιτικές μετριότητες, μιλάει σε πρώτο πρόσωπο και «δεσμεύεται προσωπικά». Γενικότερα προβάλλει ιδιοκτησιακή αντίληψη για το κόμμα. «Ποιος είσαι, ρε μεγάλε…». Ψιθυρίζουν κάποιοι.
Όσοι εμπλέκονται στα κομματικά, ενοχλούνται από την απληστία με την οποία ο προσωπικός μηχανισμός του προσπαθεί να «μητσοτακοποιήσει» την οργάνωση, την κοινοβουλευτική ομάδα, τα ψηφοδέλτια. Συνειδητοποιούν τι ακριβώς είναι το διαβόητο «Μητρώο Στελεχών». Όσο πλησιάζει η συγκρότηση στων ψηφοδελτίων βρίσκονται αντιμέτωποι με μεθοδεύσεις για τον έλεγχο των πάντων που υπερβαίνουν τα τυπικά δικαιώματα των αρχηγών. Τα θέλει όλα και προωθεί ανθρώπους που δεν αξίζουν.
ΙΧ κόμμα, κυβέρνηση και κράτος
Τις τελευταίες μέρες στον πυρήνα του κομματικού μηχανισμού διακινείται μια πληροφορία που κάνει πολλούς να ανατριχιάζουν. Ο Μητσοτάκης σχεδιάζει να κυβερνήσει με τρόπο απολύτως προσωποπαγή. Όχι με τους υπουργούς, αλλά με ένα υπερτροφικό πρωθυπουργικό γραφείο. Με συνεργάτες βεντούζα σε κάθε υπουργό. Το είχε σκεφθεί και ο Γ. Παπανδρέου.
Τώρα αρχίζουν να αντιλαμβάνονται γιατί τους λέει ότι το πρώτο νομοσχέδιο του θα αφορά τη «λειτουργία της κυβέρνησης» Και τι εννοεί όταν λέει ότι «τα θέματα δεν θα κολλάνε στους υπουργούς». Έτσι διευρύνεται όλο και περισσότερο ο κύκλος όσων λένε μεταξύ τους: «Αυτό δεν είναι το κόμμα μας».
Ο πατερναλισμός του Σαμαρά, οι ακραίοι επιχρωματισμοί από τον Γεωργιάδη και τον Βορίδη είναι η μια πλευρά. Η άλλη αφορά ένα σχέδιο του νεομητσοτακισμού για αλλοτρίωση της παραδοσιακής ΝΔ και μετατροπής της σε προσωπικό μηχανισμό.
Ενώ όλα τα έβλεπαν και τα σχολίαζαν ως τώρα, δεν υπήρχε κάτι να συμβολίζει αυτές τις επιδιώξεις. Το προσέφερε μόνος το ο Μητσοτάκης αλλάζοντας το …λογότυπο του κόμματος. Απροειδοποίητα και χωρίς κανέναν προφανή λόγο- όπως επισήμανε ο Βαγγέλης Αντώναρος- αντικατάστησε το λογότυπο με ένα παιδαριώδες σχήμα, που βγάζει γέλιο, παρά νόημα. «Λίθοι, πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα».
Οι περισσότερο αντιλαμβάνονται το άλλαξε για να το αλλάξει. Για να δείξει ότι το κόμμα πλέον είναι δικό του και μπορεί να το διαμορφώνει εν λευκώ. Και αυτό ενδεχομένως θα αποδειχθεί το μοιραίο λάθος του- χειρότερο και από αυτό που έκανε η Φώφη Γεννηματά, εξαφανίζοντας τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ.
Μεγάλος αριθμός στελεχών και όγκοι οπαδών της ΝΔ, που ως τώρα ήταν κρύοι μαζί του, πλέον αρχίζουν να παγώνουν. Αντιλαμβάνονται ότι η αλλαγή στη μαρκίζα υποκρύπτει μόνο τη βουλιμία απομάκρυνσης του κόμματος από την καραμανλική ρίζα του.
Υποδηλώνει τη μετατροπή του σε ένα είδος … εταιρίας που θα διοικείται αποκλειστικά από τον σημερινό πρόεδρο και το περιβάλλον του. Δημιουργεί ένα ΙΧ κόμμα με σκοπό να δημιουργήσει και ένα ΙΧ κράτος προεξοφλώντας ότι τα αξιώματα θα κατέχουν οι εγγεγραμμένοι -από τον ίδιο- στο «Μητρώο Στελεχών». Ή θα τα διαπραγματεύεται παλαιοκομματικά, όπως αποκάλυψε ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης.
Η επέλαση του καθεστωτικού νεομητσοτακισμού γίνεται όλο και περισσότερη ενοχλητική σε ένα κόμμα που έχει στην κουλτούρα του τη συχνή αλλαγή αρχηγών. Όποιος χάνει φεύγει. Αντιλαμβάνονται ότι η επιδίωξη του Μητσοτάκη είναι να παραμένει στην ηγεσία ακόμη και αν δεν γίνει πρωθυπουργός.
Στη βάση της ΝΔ υπάρχει εδραιωμένη παραταξιακή συνείδηση και οι σχεδιασμοί χειραγώγησης προκαλούν δυσφορία που επωάζει αντιδράσεις. Ο Μητσοτάκης είναι εκλεγμένος πρόεδρος του πολιτικού φορέα της συντηρητικής παράταξης. Αλλά δεν είναι ο φυσικός και πολύ περισσότερο ο μόνιμος ηγέτης της.
Όσο δείχνει ότι δαγκώνει περισσότερο από ό,τι μπορεί να μασήσει, επιταχύνει το τέλος του. Όποιος θέλει να καταλάβει, καταλαβαίνει τι σημαίνει αυτό. Αν δεν κατάλαβε δεν έχει παρά να δει τις αντιδράσεις των νεοδημοκρατών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όταν ανακοινώθηκαν τα… τριγωνάκια ως λογότυπο...
Γ. Λακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου