...Ο Άρης Σκιαδόπουλος γράφει για την έκδοση της εφημερίδας "Πρώτη" και θυμάται τα γεγονότα, τις συγκρούσεις και την αλλαγή των διευθυντών: από τον Λυκούργο Κομίνη, στον Κολιοπάνο και στον Νίκο Τσαγκρή που έδωσε άλλη πνοή στην εφημερίδα. Εμείς πάντως «κολλήσαμε» διαβάζοντας την αφήγηση του Αρη Σκιαδόπουλου...
"Βγάζουμε εφημερίδα...
προσκείμενη στο ΚΚΕ με στοχο την προσέγγιση με το ΚΚΕσωτ. Θελω να σε δω".
Κλείστηκε η συνάντηση σ΄ενα Τεχνικό γραφείο στην Ριζάρη. Πήγα με τον Θόδωρο τον Σγουρδαίο. Φτασαμε κι ηταν εκεί μαζι με τον Λυκούργο ο Δήμος Μαυρομμάτης κι ο ιδιοκτητης του γραφείου. Ο Λυκούργος έκαμε τις συστάσεις:
-Απο εδω ο κύριος Καλογρίτσας, ένας απο τους εκδότες.
- Και ποιοι ειναι οι άλλοι εκδότες;..
- Ο Γιώργος Δαρδανός ο Θανάσης Καστανιώτης κι ο Στάθης Γιώτης.
Γνώριζα τον Δαρδανό και τον Καστανιώτη απο τον εκδοτικό χώρο. Ηταν η περιοδος που Γραμματέας του ΚΚΕ ηταν ο Χαριλαος. Ρωτησα αν το ΚΚΕ θα μπορούσε ν΄αντέξει τους κραδασμούς που θα προέκυπταν απο την παρουσια του ΚΚεσωτ. Τοσο ο Λυκούργος όσο κι ο Καλογρίτσας ήταν κατηγορηματικοί οτι δεν υπήρχε πρόβλημα. Αντίθετα η προοπτική μιας συνεργασίας ηταν ενθαρρυντική.
Συμφωνήσαμε και καθώς φεύγαμε ο Λυκούργος μάς είπε οτι ο Καλογρίτσας ήταν και κουμπάρος του Χαριλάου. Εγω έθεσα όρο ο Σγουρδαίος να ειναι ο επικεφαλής του αθλητικού τμήματος. Σε μένα ανατέθηκε ο ρόλος του γκράν ρεπόρτερ και η οργάνωση του τομέα του ελεύθερου ρεπορτάζ.
Στον τομέα μου έστειλε ο Λυκούργος για βοηθό τον Αντώνη Σκυλλάκο και τον Τάσσο Τέλλογλου που ειχε σταλεί απο το Κόμμα. Υστερα απο επιλογή ήρθαν ο Νίκος Ευαγγελλάτος, Σταύρος Θεοδωράκης, Ιωάννα Κολοβού, Λάμπης Ταγματάρχης (σχεδόν τον αποθάρρυνα ως ανεπαρκή) κ.α. Ο Δήμος Μαυρομμάτης ειχε φερει τον ανηψιό του Παντελή Μπουκάλα που θα έπαιρνε το βάπτισμα του πυρός.
Ξεκινήσαμε την εκδοση με ευοίωνες προοπτικές.Απο την πρώτη ομως κιόλας στιγμή φάνηκε ο,τι επικρατούσε κατάσταση διαρχίας και ανταγωνισμού για το ποια ομάδα θα επικρατήσει. Το πανω χερι το ειχε το ΚΚΕ στα πιεστήρια του οποίου τυπωνόταν η εφημερίδα. Η ηγετική διεκδικδήση σχεδόν γρήγορα οδήγησε σε διάσπαση την εκδοτική ομάδα.
Αποχωρησαν σε σύντομο διάστημα οι Δαρδανός, Καστανιώτης και Γιώτης.Εμεινε μόνος ο Καλογρίτσας. Ο σκληρός πυρήνας του Κόμματος έδειχνε πως δεν αστειεύεται. Ενα απο τα στελέχη του ο Σταματάκης ειχε αναλάβει τον ρολο απευθείας σύνδεσης με το Κομμα υπαγορεύοντας ακομα και τον τίτλο της πρώτης σελίδας.
Το κλίμα ειχε φτάσει στους αναγνώστες.Το κατάλαβα οταν ύστερα απο μια συνέντευξη με τον Μίσσιο χτύπησε το τηλέφωνο κι ενας οργισμένος αναγνώστης μου ειπε:
"Άκου να σου πω εμεις δεν βγάλαμε εφημερίδα για να διαβάζουμε τους αναθεωρητές ."
Καταλαβα. Δεν περασε καιρός και μούκανε εντύπωση οταν μια μέρα με φώναξε ο Κομίνης για να μου αναθέσει μια σελιδα παραπολιτικών. Γρήγορα ομως άλλαξε γνώμη καθως δέχονταν πιέσεις. Τοτε με κάλεσε στο γραφείο να με χρίσει πολιτικό συντάκτη. Αρνήθηκα.
-Είσαι τρελός; Το όνειρο κάθε δημοσιογραφου ειναι να γίνει πολιτικός συντάκτης...
-Δικό μου ειναι να παραμείνω ρεπόρτερ. Κι οχι αφού φάω στη μάπα μια κυβερνητική ενημέρωση να πίνω καφέ στου Τζίμμυ.
Τοτε ο Λυκούργος μου ειπε οτι σε περίπτωση σύγκρουσης απόψεων ανάμεσα σε διευθυντή και συντάκτη επικρατέστερη ειναι αυτή του διευθυντή. Χαιρετηθήκαμε σαν παλιοί φίλοι κι έφυγα. Καθως κατέβαινα νάσου ν ανεβαίνει ο Καλογρίτσας.
- Για που τοβαλες νωρις; Γκομενοδουλειές;
- Μάλλωσα με τον Κομίνη και φεύγω.
- Η εφημεριδα είναι του Κομίνη;
- Εκεινο που ξέρω οτι είναι οτι διευθυντής ειναι ο Κομίνης.
- Φύγε και θα σε ειδοποιήσω.
Έφυγα και κάθε πρώτη του μήνα που έστελνε τον μισθό στο σπίτι. Μέχρι που πέρασαν τρεις μήνες, περίπου, οταν ενα βραδυ μου τηλεφώνησε:
- Ελα στην εφημεριδα, έφυγε ο Κομίνης.
Πηγα και βρήκα στην θεση του διευθυντή τον Κολιοπάνο. Κυλουσε ο καιρός οταν ο Μητσοτάκης ψήφισε τον νόμο για την ελεύθερη τηλεόραση. Μαλιστα ο φίλος μου σκηνοθετης Γιώργος Εμιρζας έστηνε εγκαταστασεις για λογαριασμό του Κόκκαλη. Ο νόμος προϋπέθετε ομως οτι να εχεις συμμετοχή σε καναλι . Θαπρεπε να είσαι εκδοτης. Ο Κυριακού που δεν διέθετε το τυπικό προσόν έστηνε τον ΑΝΤ 1. Και τοτε ο Χαριλαος του έστειλε τον Καλογρίτσα ο οποιος δεν έβαλε λεφτά ωστοσο βρέθηκε μέτοχος χάρη στην ιδιότητα του εκδότη.
Ο καιρός κυλούσε κι ο Κολιοπανος ειχε σταθεροποιήσει την κυκλοφορία της εφημεριδας.Κι ενα βραδυ μου τηλεφωνεί ο Καλογρίτσας:
-Ειμαστε με τον Μιμη (τον Ανδρουλάκη) στο Μεριντιέν και σε περιμένουμε.
Πηγα και βρήκα στο καφε τους δυο οπου μου ανακοίνωσαν οτι ο Κολιοπάνος αποτελούσε παρελθόν για την Πρώτη κι αν συμφωνούσα ν αναλάβω την διεύθυνση.
Τους ευχαρίστησα και τους εξήγησα οτι δεν θα μπορούσα να ειμαι υπό...ομηρεία διευθυντής, να μου υπαγορεύει τίτλο στις οχτω ο Μιμης και να τον αλλάζει στις εννέα ο Σταματάκης. Και τοτε με ρώτησαν ποιον προτείνω. Και τους πρότεινα.
Ύστερα ανέλαβε ο Νίκος Τσαγκρής που εδωσε αλλη πνοή στην εφημεριδα. Αργοτερα αποχώρησα.
Εκεινο που θάθελα ύστερα απο χρόνια να καταθέσω ειναι οτι αισθάνομαι περήφανος που συνετέλεσα σε μια επιτυχή εκδοση μιας κατά τα λοιπά υψηλού επιπέδου και ποιότητας εφημερίδας.
Επιμύθιο: Χρόνια μετα το κλείσιμο της ΠΡΩΤΗΣ κατηφορίζω την Βουκουρεστίου όταν νάσου μπρος μου ο Καλογρίτσας. Με ενημερώνει οτι ο Κυριακού έκαμε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και του πρότεινε ν΄ακολουθήσει αλλοιώς να δεχθεί κάμποσα εκατομμύρια και ν΄αποχωρήσει..
Ο Κ. δέχθηκε τα εκατομμύρια κι αποχώρησε. Κι εγώ σκέφτηκα ποσο χαριτωμένο ειναι να κερδίζεις τόσα χρήματα απο το πουθενά.
*Το κείμενο αναρτήθηκε στη σελίδα του Άρη Σκιαδόπουλου στο fb. Είναι το 55ο θέμα της σειράς «Μνήμη»
zoornalistas.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου