καταργηθεί. Ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να ρυθμιστεί αυτό μέσα στο συνταγματικό πλαίσιο είναι νομικό θέμα και ενδεχομένως απαιτεί συζήτηση. Αλλά πρώτα και κύρια πρόκειται για ζήτημα ουσίας.
Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε, μαζί με όλα τα τραγικά που συνέβαιναν, είχαμε και την υπόθεση του “Φιλελεύθερου”. Οι δημοσιογράφοι που μηνύθηκαν, αναζητήθηκαν από την αστυνομία, αλλά δεν βρέθηκαν. Παρουσιάστηκαν οι ίδιοι αυτοβούλως, ώστε να τους δοθεί η υπέροχη ευκαιρία να τεθούν υπό κράτηση και να παραστήσουν τους ήρωες. Φωτογραφήθηκαν με στελέχη της αντιπολίτευσης, παρέστησαν ότι φοράνε χειροπέδες ενώ δεν φορούσαν και ενεργοποίησαν ένα ολόκληρο σύστημα, που ανέβηκε στα κεραμίδια και άρχισε να φωνάζει για καθεστωτικές αντιλήψεις, Βενεζουέλες και απόπειρες φίμωσης της ελευθερίας του Τύπου. Χρησιμοποίησαν, δηλαδή, κάθε δυνατότητα, μέσα στα όρια του σοβαρού και του γελοίου, ώστε η συγκεκριμένη διάταξη με το αυτόφωρο να λειτουργήσει προς απόλυτο όφελός τους. Τόσο προσωπικό, όσο και δημοσιογραφικό, αφού το ζήτημα πια δεν ήταν η εγκυρότητα αυτών που έγραψαν, αλλά “ο φόβος της εξουσίας απέναντι στην αλήθεια...”.
Στη συζήτηση αυτή έσπευσε να παρέμβει και ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος έχει εξαιρετικά ανακλαστικά όταν πρόκειται να ξεπλύνει τον εαυτό του. Ναι, μίλησε για την ελευθερία του Τύπου ο άνθρωπος ο οποίος με τον νόμο 2328/1995 έθεσε τον Τύπο υπό την απειλή της ολοκληρωτικής οικονομικής εξόντωσης, μέσα από τα κατώτατα όρια των αποζημιώσεων που θα έπρεπε να καταβληθούν από δημοσιογράφους και ΜΜΕ σε περίπτωση καταδίκης. Ο αντιπρόεδρος και κορυφαίος υπουργός μια κυβέρνησης που έσυρε στα αυτόφωρα χιλιάδες πολίτες για οφειλές άνω των 5.000 ευρώ προς το Δημόσιο. Και ο οποίος θυμήθηκε τη σχετική επιχειρηματολογία χθες και όχι όταν είχε συλληφθεί ο Βαξεβάνης.
Ακόμα και αν όλες οι περιπτώσεις συλλήψεων δημοσιογράφων δεν είναι σαν τη χθεσινή, η ουσία παραμένει: το μέτρο αυτό δεν προσφέρει απολύτως τίποτα, πέρα από καναδυό 24ωρα ταλαιπωρίας για εκδότες και δημοσιογράφους και άφθονη τροφή για τσακωμούς στα κοινωνικά δίκτυα.
Πρέπει να βρεθεί τρόπος να καταργηθεί μια και καλή και να ξεμπερδεύουμε από αυτή την υπόθεση. Η ιστορία με το αυτόφωρο, πέραν του ότι είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για διάφορους να παριστάνουν τους ήρωες, αδικεί συνολικά τη συζήτηση περί ελευθερίας του Τύπου και δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Άγγελος Τσέκερης, Η Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου