ακραία και φασιστικά ένστικτα της βαθιάς συντηρητικής κοινωνίας μας.
Όταν η αυτοδικία νομιμοποιείται στο κέντρο της Αθήνας, παρουσία δεκάδων απαθών περαστικών, με τη μορφή ενός βάρβαρου λιντσαρίσματος, τότε όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν καμία απολύτως σημασία. Η κοινωνία μας βρίσκεται σε σήψη και «γιατρικό» δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Ο ξυλοδαρμός που είδαμε στις οθόνες των τηλεοράσεών μας, των υπολογιστών μας ή των κινητών μας σχολιάστηκε, φυσικά, εκτενώς στα social media το Σαββατοκύριακο. Τις τελευταίες ώρες διάβασα εκατοντάδες σχόλια για το περιστατικό, αισθανόμενος την ανάγκη να καταλάβω τις αρχές ή τις βάσεις αν θέλετε που διέπουν την κοινωνία μας. Η πλειοψηφία των σχολίων σε twitter και facebook εξέφραζε την άποψη πως σωστά ο ιδιοκτήτης του κοσμηματοπωλείου αντέδρασε με τον τρόπο που αντέδρασε.
Άλλοι το υποστήριζαν με σθένος του στυλ «καλά να πάθει, αφού ήθελε να κλέψει» κι άλλοι με αναρτήσεις τύπου «ναι δυστυχώς πέθανε, αλλά τι να κάνεις όταν δεν υπάρχει αστυνομία;». Είναι οι λεγόμενοι «νοικοκυραίοι» ή οι γιοι και οι κόρες τους. Αυτοί που εκπροσωπούν τον βαθύ κοινωνικό συντηρητισμό.
Είναι αυτοί που είναι αντίθετοι στον πολιτικό γάμο ομοφυλοφίλων, στην τεκνοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια, στη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Είναι αυτοί που θέλουν να υπάρχει η εικόνα του Χριστού στις αίθουσες των σχολείων, να γίνεται προσευχή κατά την άφιξη των μαθητών, να διδάσκονται στους μαθητές τα θρησκευτικά που λένε ότι η Ορθοδοξία είναι η καλύτερη θρησκεία και ιστορία που να λέει ότι οι Έλληνες ήταν οι καλύτεροι. Είναι αυτοί που θέλουν μαθητικές παρελάσεις και την ελληνική σημαία να τη σηκώνουν αυστηρά Έλληνες.
Θεμέλια της κοινωνίας τους η πατρίδα, η θρησκεία και το Δίκαιο που οι ίδιοι θεωρούν ως Δίκαιο. Γιατί κανένας νόμος δεν λέει ότι μια ληστεία (αν επιχειρήθηκε ληστεία) τιμωρείται με θάνατο δια λιντσαρίσματος.
Οι χειροκροτητές του ξυλοδαρμού του Ζακ Κωστόπουλου ευχαρίστως θα επιθυμούσαν την επιστροφή της θανατικής ποινής.
Είμαι σίγουρος…
Μανώλης Καλουδάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου