«Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;»...

Για αρκετή ώρα, χθες το απόγευμα, ο κόσμος των ΜΜΕ στην Ελλάδα αναζητούσε εναγωνίως να ξεχωρίσει ποια είναι η αλήθεια και ποιο είναι το ψέμα, με αφορμή την...
ψεύτικη είδηση του θανάτου του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά.

Το περιστατικό αυτό έφερε στην επιφάνεια για το ευρύ κοινό αυτό που εμείς οι δημοσιογράφοι ζούμε σχεδόν καθημερινά στο πλαίσιο του ρεπορτάζ, αλλά και το πόσο ευάλωτα στο ψεύδος και στην παραπληροφόρηση έχουν γίνει πλέον στην ψηφιακή εποχή τα μέσα ενημέρωσης.

Σε μια εποχή που αποκλειστικό κριτήριο ακόμα και για μεγάλους ομίλους ενημέρωσης έχει γίνει το «κόστος λειτουργίας» και καθημερινή πρακτική οι περικοπές προσωπικού και ο «εξορθολογισμός», το μεγάλο θύμα αποδεικνύεται η αλήθεια.

Βασική αρχή στις οικονομίες της αγοράς είναι ότι κανένα προϊόν δεν διατίθεται δωρεάν, άρα όταν κάποιοι ισχυρίζονται ότι μας παρέχουν ενημέρωση χωρίς κόστος, θα πρέπει να είμαστε τουλάχιστον καχύποπτοι.

Οπως έχει αποδειχτεί το τελευταίο διάστημα, εταιρείες-κολοσσοί όπως η Google και το Facebook μάς «ενημερώνουν» με αντάλλαγμα τα προσωπικά μας δεδομένα, από τα οποία αποκομίζουν τεράστια κέρδη, υπηρετώντας πολλές φορές και σκοτεινούς σκοπούς.

Το πρόβλημα της αξιοπιστίας του Τύπου γιγαντώθηκε στην εποχή του Διαδικτύου, καθώς η δυνατότητα ταχύτατης μετάδοσης μιας είδησης ή «είδησης» μείωσε δραματικά τον χρόνο διασταύρωσης του περιεχομένου της, εάν υποτεθεί ότι υπάρχει εξαρχής τέτοια πρόθεση.

Το κυνήγι της πρωτιάς και του εντυπωσιασμού πλήττει πρωτίστως την αξιοπιστία της ενημέρωσης και τη μετατρέπει από κοινωνικό αγαθό μεγάλης αξίας σε φτηνό πυροτέχνημα που απειλεί να κάψει και τα ΜΜΕ και τους δημοσιογράφους.

Το χθεσινό αλαλούμ ανέδειξε όμως και ένα άλλο νοσηρό φαινόμενο: πολιτικοί-αστέρες των μίντια (και των social media), όπως ο Αδωνις Γεωργιάδης, έσπευσαν να υιοθετήσουν αυτό το fake news, προκειμένου να πλήξουν τον πολιτικό τους αντίπαλο - στην περίπτωση αυτή την υπουργό Πολιτισμού.

Και φυσικά η στάση τους αυτή στηρίζεται στη μνήμη χρυσόψαρου που καλλιεργεί αντικειμενικά το τσουνάμι ειδήσεων και πληροφόρησης σε καθημερινή βάση, με τους πολίτες να μην προλαβαίνουν να «χωνέψουν» το ένα γεγονός προτού «καταπιούν» το επόμενο.

Ο «θάνατος του σκηνοθέτη» δίνει την ευκαιρία να ανοίξει στη χώρα μας ένας δημόσιος και ανοιχτός διάλογος για την αξιοπιστία και ανεξαρτησία των ΜΜΕ από τα συμφέροντα και το κράτος...

efsyn.gr