πολιτών αχνοφαίνεται στον ορίζοντα με μια άλλη πολιτική συνείδηση. Είναι το ελπιδοφόρο κίνημα των εθελοντών, νέων σε ηλικία, που όχι μόνο θέλουν να ζουν σε μια άλλη χώρα, αλλά μάλλον είναι διατεθειμένοι να κάνουν και κάτι γι΄αυτό- αναλαμβάνοντας ευθύνες.
Την ίδια ώρα άλλοι αναζητούν τις ευθύνες, η Δικαιοσύνη παίρνει καταθέσεις, ο πρωθυπουργός έχει ήδη κάνει σαφές ότι θα έρθει και η ώρα της απόδοσης εκφράζοντας «αγωνία αν πράξαμε σωστά, αν πράξαμε σωστά σε όσα έπρεπε να πράξουμε. Αν αντιδράσαμε σωστά τις κρίσιμες ώρες. Αν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα παραπάνω».
Η κυβέρνηση βρίσκεται σε πιο δύσκολη θέση από κάθε άλλη δεδομένης της φρίκης που προκαλούν οι εικόνες από την τραγωδία, το μέγεθος της συμφοράς, αφού έτσι μετράμε το θάνατο με μαζικά κριτήρια. Που θα πει αν δεν υπήρχαν θύματα κανένας δεν ασχολιόταν με την πυρκαγιά -που αν δεν απειλεί εμάς -όπως αυτή τη φορά- δεν μας ενδιαφέρει κιόλας. Με άλλα λόγια για να αλλάξει κάτι σ΄αυτή τη μοιρολατρική χώρα χρειάζεται πάντα ένα σοκ, μια τραγωδία, μια καταστροφή.
Καμιά άλλη φορά μια τραγωδία που κατ΄αρχήν οφείλεται σε ένα φυσικό φαινόμενο δεν είχε στόχο τον πρωθυπουργό -με προσωπικό τόνο, ούτε η αντιπολίτευση κινήθηκε με τόσο άγριες διαθέσεις, αν και αρχικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έδειξε πως κάνει αυτό που πρέπει να κάνει η αντιπολίτευση σε τέτοιες περιπτώσεις: να σταθεί -πραγματικά- στο πλευρό της κυβέρνησης, ιδιαίτερα αν έχει κι αυτή «διαχρονικές» πολιτικές ευθύνες.
Η παραίτηση της κυβέρνησης, όπως ζητούν με κραυγές πιθανόν όσοι ευθύνονται για το εθνικό χάλι, την ώρα μάλιστα της πυρκαγιάς, για να έλθουν άλλοι έτοιμοι και πιο ικανοί, θα ήταν λένε γενναιότητα, αλλά για την κυβέρνηση θα ήταν -λέει- δειλία ή φυγομαχία. Δεν την θέλει αυτή τη λύτρωση, η κυβέρνηση που πέρα από το πολιτικό κόστος της τραγωδίας θα πρέπει να αναλάβει και το κόστος για όσα πρέπει να κάνει -αν έχει καταλάβει πως δεν είναι το Μάτι η μόνη ποντικοπαγίδα ή πυριτιδαποθήκη. Ο καλός ο καπετάνιος στην φουρτούνα φαίνεται.
Αν ο πρωθυπουργός δεν πήγαινε στα Καμμένα θα τον κατηγορούσαν γι΄αυτό, όταν πήγε τον κατηγόρησαν γιατί πήγε -χωρίς κάμερες- ως κλέφτης. Κι όταν πάει με κάμερες πάλι θα κατηγορηθεί γι΄αυτό. Μάλλον θα πρέπει να κρατήσει το καράβι μακριά από τις φουρτούνες και τον καπνό που βλέπει, καθώς είναι σαφές πως ήταν «δολοφόνος», ανίκανος κι ό,τι άλλο και πριν την τραγωδία.
Τα κοράκια και οι ύαινες μαζεύονται εκεί που υπάρχουν πτώματα κι αυτή τη φορά ήταν απανθρακωμένα και πολλά. Γενναιότητα θα ήταν από την αντιπολίτευση να αφήσει την κυβέρνηση να κάνει ό,τι πρέπει, να αφήσει τη Δικαιοσύνη να αποδώσει ποινικές ευθύνες και να αναλάβει τις πολιτικές ευθύνες που της αναλογούν. Αλλά φαίνεται πως ένας φαύλος κύκλος πολυνομίας, διάχυσης ευθυνών σε ένα πολύπλοκο σύστημα επιτρέπει αυτό που ζούμε τώρα: οι ένοχοι θα χαθούν μέσα στην αντίληψη πως το κράτος είναι καλό, η κυβέρνηση είναι κακή και η αντιπολίτευση αθώα.
H ενοχοποίηση των αυθαίρετων δεν απαντά στο πρόβλημα γιατί καίγονται τα δάση. Ούτε στην ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού που έχει κάπου ένα σχέδιο ξεχασμένο στα συρτάρια που δεν ξέρει κανένας πώς και πότε να εφαρμόσει. Μάλλον αφορά μια άλλη εποχή, άλλες πυρκαγιές, πιθανόν και άλλη χώρα...
Διαβάστε τη συνέχεια ΕΔΩ...
Nίκος Λακόπουλος
anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου