υπάρχουν στην Ελλάδα παρά τα τρία προγράμματα διάσωσης, όπως η ανεργία και η υποχώρηση του ΑΕΠ ενώ εστιάζει στην επιστροφή των δανείων:
«Η τελευταία δόση του δανείου του τρίτου προγράμματος που ολοκληρώνεται σύντομα και η οποία εκταμιεύτηκε στις αρχές Αυγούστου, προβλέπεται να αποπληρωθεί το 2060 - εάν τουλάχιστον δεν δοθεί και νέα παράταση. Κανένας από τους σημερινούς πολιτικούς πρωταγωνιστές δεν θα βρίσκεται πια στη σημερινή του θέση. Γι’ αυτό και μπορούν να ανακοινώνουν χαρωπά ότι δεν χαρίστηκαν χρήματα στην Ελλάδα και πως όλα τα δάνεια θα επιστραφούν. Στο μέλλον κανείς δεν θα τους ζητήσει να λογοδοτήσουν γι' αυτό τον ισχυρισμό.
Ο ισχυρισμός αυτός όμως είναι ήδη σήμερα λάθος, αφού τα συμπεφωνημένα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους ισοδυναμούν ουσιαστικά με μεταφορά κεφαλαίων. Και εάν η χώρα θέλει να σταθεί μόνιμα στα πόδια της, τότε θα χρειαστούν κι άλλες ελαφρύνσεις».
Παραπέμποντας στις δύσκολες ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις για την αντιμετώπιση της ελληνικής κρίσης ο αρθρογράφος διερωτάται, μεταξύ άλλων, εάν «τα τρία προγράμματα του 2010, 2012 και 2015 ήταν ο σωστός δρόμος; Και συνεχίζει να μην υπάρχει καμία εναλλακτική ως προς την παραμονή της χώρας στη Ευρωζώνη;»
Από τη νομισματική ένωση στην ένωση μεταφοράς κεφαλαίων;
Και το άρθρο καταλήγει: «Ιστορικές στη βοήθεια προς την Ελλάδα είναι κυρίως οι πολιτικές και θεσμικές αλλαγές που αυτή προκάλεσε. Με αυτή ξεκίνησε η ριζική αναμόρφωση της νομισματικής ένωσης σε μια ένωση μεταφοράς κεφαλαίων. Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας ο οποίος παρέχει -έναντι όρων- δάνεια σε χώρες της Ευρωζώνης που έχουν ανάγκη, ενσαρκώνει σήμερα τη νέα αρχή που θέλει τις χώρες του Ευρώ να εγγυώνται η μια για την άλλη σε περίπτωση ανάγκης».
Στο επικείμενο τέλος των μνημονίων αναφέρεται και το περιοδικό Focus. Υπό τον τίτλο «Ένας στους πέντε είναι άνεργος:
Γι' αυτό η Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας» το άρθρο αναφέρεται επιγραμματικά στα οικονομικά προβλήματα που συνεχίζουν να ταλανίζουν τη χώρα. «Πλέον επισήμως η Ελλάδα δεν λαμβάνει πια χρήματα από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης. Ωστόσο η χώρα θα πρέπει να συνεχίσει να τηρεί αυστηρά τα μέτρα περικοπών. Ακόμη και οι ίδιοι οι Έλληνες δεν πιστεύουν ότι η χώρα δεν θα χρειαστεί περαιτέρω βοήθεια. Μετά από πολλά χρόνια με προγράμματα περικοπών και διεθνή δάνεια στήριξης, η Ελλάδα θα πρέπει από εδώ και πέρα να χρηματοδοτείται αυτόνομα. Δεν είναι καθόλου σίγουρο εάν αυτό θα πετύχει μακροπρόθεσμα».
Η Μέρκελ για την προσφυγική συμφωνία με την Ελλάδα
Στη συνάντηση της γερμανίδας καγκελαρίου Μέρκελ με τον πρόεδρο του υπουργικού συμβουλίου της Βοσνίας- Ερζεγοβίνης Ζβίζντιτς αναφέρεται άρθρο που δημοσιεύει στην ιστοσελίδα της η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt. Υπό τον τίτλο «Συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις με Ελλάδα και Ιταλία για τη συμφωνία επαναπροώθησης προσφύγων», επισημαίνεται ότι «οι διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα για μια συμφωνία επαναπροώθησης προσφύγων έχουν προχωρήσει αρκετά, όπως δήλωσε η Άγκελα Μέρκελ».
Στο ίδιο άρθρο γίνονται αναφορές για αντίστοιχη συμφωνία με την Ιταλία: «Σύμφωνα με δηλώσεις της καγκελαρίου, η συμφωνία με την Ιταλία απαιτεί ακόμη χρόνο. ‘Βρισκόμαστε σε διαδικασία διαπραγμάτευσης', δήλωσε η Αγκ. Μέρκελ τη Δευτέρα μετά τη συνάντηση με τον πρόεδρο του υπουργικού συμβουλίου της Βοσνίας- Ερζεγοβίνης, Ντενίς Ζβίζντιτς. Φυσικά και είναι διατεθειμένη να μιλήσει, εάν χρειαστεί, και απευθείας με τον ιταλό πρωθυπουργό Τζιουζέπε Κόντε, δήλωσε η καγκελάριος, συμπληρώνοντας ωστόσο ότι ‘δεν έχουμε φτάσει ακόμη σε αυτό το σημείο'».
Στο ίδιο θέμα επικεντρώνει και η έντυπη έκδοση της Handelsblatt. «Η Άγκελα Μέρκελ δεν αποκάλυψε κάποιο μυστικό όταν είπε ότι ο κανονισμός του Δουβλίνου δεν λειτουργεί. Το αργότερο μετά το φθινόπωρο του 2015 είναι προφανές ότι σε περιόδους κρίσης, όταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι έρχονται ταυτόχρονα στην Ευρώπη, οι κανονισμοί επιβαρύνουν τις αρμόδιες χώρες που βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα.
Για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση που τις οδηγεί στα όρια των δυνατοτήτων τους, οι ελληνικές και ιταλικές αρχές αφήνουν απλά τους νεοαφιχθέντες να κινηθούν προς το Βορρά. Κάτι το οποίο είναι μεν ενάντια στους κανονισμούς, αλλά συνήθως δεν έχει συνέπειες (σ.σ. για τις χώρες)».
Στη συνέχεια ο αρθρογράφος αναφέρεται στις ευρωπαϊκές χώρες που αρνούνται να συνεργαστούν στο προσφυγικό και επισημαίνει ότι «έχει έρθει ο καιρός να δοκιμαστούν νέοι δρόμοι. Η Γερμανία, η Γαλλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, το Λουξεμβούργο και οι βορειοευρωπαϊκές χώρες θα έπρεπε με δική τους πρωτοβουλία να συμπαρασταθούν στους Ισπανούς που βρίσκονται υπό πίεση αυτό το διάστημα. Θα έπρεπε με ευρωπαϊκά μέσα να δημιουργήσουν εκεί νέα κέντρα ασύλου στα οποία θα λαμβάνονται γρήγορα αποφάσεις για τις αιτήσεις και να δέχονται μέρος των ανθρώπων που έχουν δικαίωμα ασύλου»...
Deutsche Welle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου