Ξηλωμένα στερεότυπα...

Οσοι παρακολουθούμε ποδόσφαιρο ή όποιο άλλο σπορ, ζούμε σχεδόν κάθε αγώνα με τη βεβαιότητα ότι δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ. Αν μάλιστα το παιχνίδι έχει μεγάλη βαθμολογική σημασία ή...
είναι πλούσιο σε φάσεις, ανοίγουμε ήδη από το ημίχρονο το κουτάκι με την επιγραφή «Αλησμόνητα», τη μικρή μας μνημοθήκη, για να το ασφαλίσουμε εκεί από τη φθορά του χρόνου. Συχνά ωστόσο, ακόμα και λίγους μήνες αργότερα, συλλαμβάνουμε τον εαυτό μας ανήμπορο να θυμηθεί το θαυμάσιο γκολ ή την εξαιρετική απόκρουση. Σαν να γράφτηκε στο νερό η τοτινή χαρά ή στενοχώρια.

Αραγε, αν μας ρωτούσαν δημοσκόποι στον δρόμο και δεν είχαμε την ευχέρεια προσφυγής στο Διαδίκτυο, πόσοι θα απαντούσαμε αυτόματα πως η Εθνική Ελλάδας έχει παίξει με την Ιαπωνία; Το δικό μου μικρό τηλεφωνικό γκάλοπ, με ανθρώπους που τα παρακολουθούν αυτά, έδειξε ότι το αθλητικό Αλτσχάιμερ την έχει κάνει τη δουλίτσα του, παρότι τα μουντιαλικά παιχνίδια της Εθνικής μας δεν φτάνουν καν τα δέκα. Ούτε κι εγώ θυμόμουν. Αλλα έψαχνα στο Ιντερνετ κι άλλα ξεφύτρωσαν. Ψιλοθυμόμουν ότι κι άλλες φορές στο παρελθόν είχε σχολιαστεί (επαινετικά ή ειρωνικά) η συνήθεια των Γιαπωνέζων φιλάθλων να μαζεύουν με προσοχή τα σκουπίδια τους μετά το τέλος του παιχνιδιού, το ’ψαξα λιγάκι κι έπεσα (έκπληκτος) στον αγώνα Ελλάδας - Ιαπωνίας, τον όχι και τόσο μακρινό Ιούνιο του 2014, στο Μουντιάλ της Βραζιλίας. Ισόπαλο άνευ τερμάτων. Με την Ελλάδα να παίζει μία ώρα με δέκα παίκτες, λόγω αποβολής του Κώστα Κατσουράνη. Εξ ου και οι διθυραμβικοί τίτλοι της επομένης, για τους μαχητές που στάθηκαν όρθιοι κτλ.

Ο,τι έκαναν στη Βραζιλία οι οπαδοί της γιαπωνέζικης Εθνικής το επανέλαβαν και στη Ρωσία. Χαρούμενοι ή λυπημένοι, μόλις τελείωνε το παιχνίδι γέμιζαν τις νάιλον σακούλες τους με τα απορρίμματά τους. Επαναλήφθηκαν φυσικά και τα διεθνή σχόλια. Δεν έχει τόση σημασία αν ήταν επαινετικά ή απαξιωτικά («χμ, ούτε απογοπίωση σε στρατόπεδο»), γιατί ο τόνος ήταν ίδιος: Η κίνηση των Ιαπώνων παρουσιάστηκε σαν παραδοξότητα, σαν κάτι εκκεντρικό. Δηλαδή σαν κάτι που δεν υπάρχει λόγος να παραδειγματίσει τους άλλους, γιατί είναι ιδιαιτερότητα της απωανατολικής κουλτούρας.

Τα σκουπίδια τους, πάντως, τα μάζεψαν και οι Σενεγαλέζοι φίλαθλοι, ξηλώνοντας τα στερεότυπά μας για τους ρυπαρούς Αφρικανούς. Αντίθετα, οι Γερμανοί, μετά την ήττα τους από τη Νότια Κορέα, άφησαν το σκουπιδομάνι τους στην εμβληματική Πύλη του Βρανδεμβούργου. Ξηλώνοντας τα κλισέ μας για τον σεβασμό τους στην τάξη...

Παντελής Μπουκάλας