Η Μαρία! Μάνα, γυναίκα, δημοσιογράφος, γκόμενα (γενικώς, ως παρουσία), φίλη, σύζυγος (κάποτε, αλλά ποτέ δεν ξέρεις για το μέλλον), αντράκι στη...
ζωή, δυνατή πέννα, μυαλό κοφτερό. Όλα αυτά (και πολλά άλλα) για τη Δεδούση ριγμένα στο ηλεκτρονικό χαρτί τυχαία, χωρίς σειρά. Ας τα
ιεραρχήσει ο καθείς που την ξέρει είτε δια ζώσης είτε ως μέλος τής μεγάλης παρέας της στο ίντερνετ.
Εγώ βάζω το πρώτο στην κορυφή («μάνα») και δεύτερο το «δυνατή πέννα». Το πού κατατάσσω τα άλλα το κρατάω. Πολυγραφότατη και ποιοτικότατη. Επτά στα δέκα κείμενά της είναι απολαυστικά. Τα δύο από τα υπόλοιπα τρία πολύ καλά και το τελευταίο ένα δεν το λες αδιάφορο. Το μπλογκ του Harddog φιλοξενεί συχνά κομμάτια της. Τιμή του. Αλλά και δική της χαρά από όσα μας έχει πει. (Με τη Μαρία μάς δένει φιλία, κοινή επαγγελματική στέγη μερικών χρόνων και πολύ μεγαλύτερη χρονικά γειτνίαση σε διαφορετικά έντυπα με κοινό ιδιοκτησιακό παρανομαστή).
Η Μαρία Δεδούση είναι ολόκληρη ένα μόνιμα ανοικτό παράθυρο. Αποκαλύπτεται χωρίς να της το ζήτησε κανείς. Γράφει για τελείως προσωπικά θέματα, που ανοίγουν δρόμους στη σκέψη και προκαλούν σχόλια, αλλά και «πεσίματα» για την ειλικρίνειά της. Προχθές ανέβασε στο facebook ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για τη σχέση της με τον Πολωνό πρώην σύζυγό της, με τον οποίο την ενώνουν για πάντα δυο καταπληκτικά παιδιά.
Για τον πρώην της έχουμε αρκετά μιλήσει από κοντά. Αλλά ποτέ δεν τα ξέρεις όλα. Με την πολύ ανθρώπινη ανάρτησή της που ακολουθεί έμαθα πολλά περισσότερα, όχι τόσο για τον Ιγκόρ (αυτό είναι το όνομά του) αλλά για την ίδια τη Μαρία και, ακόμη, για την ανοιχοσύνη του μυαλού της. Από το κείμενό της επέλεξαν ένα μόνο απόσπασμα. Νομίζω το πιο δυνατό. Ακολουθεί:
(…) Ούτε κλάσμα του δευτερολέπτου δεν έχω μετανιώσει που έκανα παιδιά με τον συγκεκριμένο, ούτε για ό,τι κάναμε γενικά να ξέρετε, και μια φορά που του πέταξα μια επίκριση στη μούρη όταν τσακωνόμασταν, θα την μετανιώνω σ' όλη μου τη ζωή.
ΔΕΝ γινόμαστε επικριτικοί με τους ανθρώπους που αγαπάμε, κι εγώ τον συγκεκριμένο και τον αγάπησα και τον αγαπάω και πάντα θα τον αγαπάω, απλώς άλλο η αγάπη κι άλλο ο έρωτας, Όταν τελειώνει ο έρωτας βρίσκεις άλλους τρόπους ν' αγαπάς.
Αν αγαπάς...
Να τις τιμάτε τις αγάπες σας, να μην τις απαξιώνετε.
Εξάλλου, όσα ελαττώματα έχει αυτός, άλλα τόσα έχω κι εγώ, και πολλές διαφορές, για ένα μεγάλο διάστημα τα βρήκαμε με τις διαφορές μας, οκ, μετά δεν γινόταν, το σώσαμε όμως πριν μισήσουμε ο ένας τον άλλον όπως κάνετε μερικοί επιμένοντας να βαφτίζετε τις φιλίες γάμους.
Εκείνος αγαπάει το σκι στο βουνό κι εγώ την ξαπλώστρα.
Εκείνος είναι ψυχομανιακός με την τάξη κι εγώ ανθίζω στο χάος.
Εκείνος ακούει Τζόρτζ Μάικλ κι εγώ Αρκάιβ.
Εκείνος ήθελε να πηγαίνουμε διακοπές στην Κένυα κι εγώ στη Μήλο.
Εκείνος ήθελε να αγοράζω τα μαγιό σετ κι εγώ δεν έχω βάλει ΤΙΠΟΤΕ σε σετ ΠΟΤΕ στη ζωή μου.
Σο γουάτ;
Και τώρα πλακωνόμαστε ενίοτε, μην νομίζετε, επειδή είναι στην κοσμάρα του κι εγώ στη δική μου κάποιες φορές, σο γουάτ ξαναλέω...
Να τις τιμάτε τις αγάπες σας...
harddog-sport.blogspot.gr
ζωή, δυνατή πέννα, μυαλό κοφτερό. Όλα αυτά (και πολλά άλλα) για τη Δεδούση ριγμένα στο ηλεκτρονικό χαρτί τυχαία, χωρίς σειρά. Ας τα
ιεραρχήσει ο καθείς που την ξέρει είτε δια ζώσης είτε ως μέλος τής μεγάλης παρέας της στο ίντερνετ.
Εγώ βάζω το πρώτο στην κορυφή («μάνα») και δεύτερο το «δυνατή πέννα». Το πού κατατάσσω τα άλλα το κρατάω. Πολυγραφότατη και ποιοτικότατη. Επτά στα δέκα κείμενά της είναι απολαυστικά. Τα δύο από τα υπόλοιπα τρία πολύ καλά και το τελευταίο ένα δεν το λες αδιάφορο. Το μπλογκ του Harddog φιλοξενεί συχνά κομμάτια της. Τιμή του. Αλλά και δική της χαρά από όσα μας έχει πει. (Με τη Μαρία μάς δένει φιλία, κοινή επαγγελματική στέγη μερικών χρόνων και πολύ μεγαλύτερη χρονικά γειτνίαση σε διαφορετικά έντυπα με κοινό ιδιοκτησιακό παρανομαστή).
Η Μαρία Δεδούση είναι ολόκληρη ένα μόνιμα ανοικτό παράθυρο. Αποκαλύπτεται χωρίς να της το ζήτησε κανείς. Γράφει για τελείως προσωπικά θέματα, που ανοίγουν δρόμους στη σκέψη και προκαλούν σχόλια, αλλά και «πεσίματα» για την ειλικρίνειά της. Προχθές ανέβασε στο facebook ένα πολύ ενδιαφέρον κείμενο για τη σχέση της με τον Πολωνό πρώην σύζυγό της, με τον οποίο την ενώνουν για πάντα δυο καταπληκτικά παιδιά.
Για τον πρώην της έχουμε αρκετά μιλήσει από κοντά. Αλλά ποτέ δεν τα ξέρεις όλα. Με την πολύ ανθρώπινη ανάρτησή της που ακολουθεί έμαθα πολλά περισσότερα, όχι τόσο για τον Ιγκόρ (αυτό είναι το όνομά του) αλλά για την ίδια τη Μαρία και, ακόμη, για την ανοιχοσύνη του μυαλού της. Από το κείμενό της επέλεξαν ένα μόνο απόσπασμα. Νομίζω το πιο δυνατό. Ακολουθεί:
(…) Ούτε κλάσμα του δευτερολέπτου δεν έχω μετανιώσει που έκανα παιδιά με τον συγκεκριμένο, ούτε για ό,τι κάναμε γενικά να ξέρετε, και μια φορά που του πέταξα μια επίκριση στη μούρη όταν τσακωνόμασταν, θα την μετανιώνω σ' όλη μου τη ζωή.
ΔΕΝ γινόμαστε επικριτικοί με τους ανθρώπους που αγαπάμε, κι εγώ τον συγκεκριμένο και τον αγάπησα και τον αγαπάω και πάντα θα τον αγαπάω, απλώς άλλο η αγάπη κι άλλο ο έρωτας, Όταν τελειώνει ο έρωτας βρίσκεις άλλους τρόπους ν' αγαπάς.
Αν αγαπάς...
Να τις τιμάτε τις αγάπες σας, να μην τις απαξιώνετε.
Εξάλλου, όσα ελαττώματα έχει αυτός, άλλα τόσα έχω κι εγώ, και πολλές διαφορές, για ένα μεγάλο διάστημα τα βρήκαμε με τις διαφορές μας, οκ, μετά δεν γινόταν, το σώσαμε όμως πριν μισήσουμε ο ένας τον άλλον όπως κάνετε μερικοί επιμένοντας να βαφτίζετε τις φιλίες γάμους.
Εκείνος αγαπάει το σκι στο βουνό κι εγώ την ξαπλώστρα.
Εκείνος είναι ψυχομανιακός με την τάξη κι εγώ ανθίζω στο χάος.
Εκείνος ακούει Τζόρτζ Μάικλ κι εγώ Αρκάιβ.
Εκείνος ήθελε να πηγαίνουμε διακοπές στην Κένυα κι εγώ στη Μήλο.
Εκείνος ήθελε να αγοράζω τα μαγιό σετ κι εγώ δεν έχω βάλει ΤΙΠΟΤΕ σε σετ ΠΟΤΕ στη ζωή μου.
Σο γουάτ;
Και τώρα πλακωνόμαστε ενίοτε, μην νομίζετε, επειδή είναι στην κοσμάρα του κι εγώ στη δική μου κάποιες φορές, σο γουάτ ξαναλέω...
Να τις τιμάτε τις αγάπες σας...
harddog-sport.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου