Δεν μπορώ να την παρακολουθήσω την Ζωή Κωνσταντοπούλου πλέον. Τι πλέον δηλαδή, εδώ και αρκετό καιρό θα έλεγα, εδώ και δύο χρόνια τουλάχιστον...
Ηταν πάντοτε της υπερβολής δεν λέω, όταν γράφει ωστόσο σε μία εφημερίδα (Guardian) πως «η απομάκρυνση του Αλέξη Τσίπρα από την εξουσία θα είναι το πρώτο βήμα για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα» ξεπερνάει και τον εαυτό της ακόμα, περνάει σε άλλη σφαίρα, πέραν της πολιτικής. Σπάει κάθε ρεκόρ.
Ξέρετε, για να γίνει κάποιος πειστικός πρέπει και λίγο να μην καταφεύγει σε ακρότητες, όπως κάνουν η ΛΑΕ, ο Αλαβάνος, η Κωνσταντοπούλου και οι υπόλοιποι. Οχι τίποτε άλλο αλλά δεν θα σου δίνει κανένας σημασία μετά. Εχεις δίκιο όταν λες πως ο Αλέξης Τσίπρας πούλησε το ΟΧΙ αλλά το χάνεις σε χρόνο dt όταν λίγο παρακάτω προσθέτεις ότι έχουμε χούντα στην Ελλάδα.
Και, άλλωστε, όλοι αυτοί που κατηγορούν τον Τσίπρα για όσα τον κατηγορούν ας κάνουν και λίγη αυτοκριτική επιτέλους. Δικός τους συνοδοιπόρος ήταν, όχι δικός μας. Τόσα χρόνια ήταν στο ίδιο κομματικό μετερίζι, υπουργοί του έγιναν, αγωνίστηκαν μαζί, δεν καταλάβαιναν πως είχαν δίπλα τους έναν δικτάτορα;
Θα μου πείτε βέβαια πως η εξουσία διαθέτει τη δική της ιδεολογία και αλλάζει τον άνθρωπο. Δεν θα διαφωνήσω, αλλά πόσο τον διαφοροποιεί τελικά, μέχρι ποιο βαθμό;
Και οι απατημένοι σύζυγοι πάντως μετατρέπουν την αγάπη σε μίσος στο τέλος. Αλλο ο έρωτας βέβαια και άλλο η πολιτική...
Δημήτρης Κανελλόπουλος
Από τη στήλη Παρασκήνια
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου