Από την Ταϋλάνδη αυτές τις μέρες παραγγέλνουν το φασφουντάδικο συναισθημάτων τους οι Δυτικοί. Φτηνό σασπένς για τον...απογευματινό καναπέ.
Την ίδια στιγμή αν αυτά τα παιδιά ερχόντουσαν στα μέρη μας να σωθούν από την παιδική πορνεία και την καταναγκαστική εργασία που θερίζει την Ταϋλάνδη (και τα δυο αυτά υποστηρίζονται από τον τουρισμό του σεξ από Δύση προς Ανατολή και από τον μέσο έμπορο που μας πουλάει χρωματιστά πανάκριβα μαρκάτα φανελάκια) θα τα δίναμε και μια κλωτσιά και θα τους κοτσέρναμε το ταμπελάκι του «λαθρομετανάστη».
Θα τα μπουντρουμιάζαμε σε ένα από τα φιλάνθρωπα camps της Ευρώπης και στην καλύτερη θα τα αφήναμε να γίνουν μεγαλώνοντας οι σύγχρονοι είλωτές μας. Τώρα μας συγκινούν τα καημένα εκεί μέσα στη σπηλιά (θεός φυλάξει που εμείς δεν είμαστε εκεί, κάτσε μην καεί και το κοτόπουλο του κύρη Κυριακάτικα).
Για την ιστορία: το 2015 πέρασαν και από την Ταϋλάνδη οικογένειες και παιδιά από εμάς. Φαντάσματα όπως οι άλλοι πρόσφυγες, ποιος τους έδωσε σημασία; Τώρα υλικό για τα νούμερα τηλεθέασής τους... Οι άνθρωποι ως αναλώσιμο υλικό θεάματος με ταμπελάκι: «Ανάλωση κατά προτίμηση, κατά περίσταση και κατά το συμφέρον...»
Γιώργος Τυρίκος-Εργάς
(Ο Γ.Τ. δραστηριοποιείται στην Αγκαλιά, μια οργάνωση που εδρεύει στη Λέσβο, προσφέροντας σε προσφυγικές και σε ντόπιες οικογένειες)...
harddog-sport.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου