Ομως το πλασέ που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα του Πίκφορντ και την Κροατία, για πρώτη φορά στην ιστορία της, σε τελικό Μουντιάλ, δεν πρόκειται να το ξεχάσει ποτέ. Εκτός αν κάτι ανάλογο συμβεί και την Κυριακή στον τελικό, κόντρα στη Γαλλία.
«Το σημαντικότερο μέχρι το επόμενο» όπως θα έλεγε, αν δανειζόταν την περίφημη φράση του Γκάλη από το 1987. Προς το παρόν ο ίδιος έκανε λόγο για «θαύμα» και «για λιοντάρια που πάλευαν κάθε δευτερόλεπτο».
Ο 32χρονος επιθετικός της Γιουβέντους χθες δεν χόρταινε να σερφάρει στο ίντερνετ και να βλέπει βιντεάκια με το ντελίριο που επικράτησε πίσω στην πατρίδα του για την επική αυτή πρόκριση, που ήδη σηματοδότησε μια υπέρβαση για μια ομάδα που έπαιξε τρία σερί 120λεπτά και γύρισε «καπάκι» τρία νοκ άουτ στην κορυφαία διοργάνωση του ποδοσφαίρου.
Με την πατρίδα του ο Μάριο έχει μια ιδιαίτερη σχέση. Παιδί του πολέμου, που γεννήθηκε στο Σλαβόνσκι Μπροντ της ενωμένης τότε Γιουγκοσλαβίας, αναγκάστηκε λόγω του εμφύλιου να μεταναστεύσει με την οικογένειά του στη Γερμανία.
Εκεί άλλαξε τις πρώτες μπαλιές με τη στρογγυλή θεά και πήρε την απόφαση να ασχοληθεί σοβαρά με το ποδόσφαιρο.
Δανείστηκε από τους Γερμανούς στοιχεία τα οποία τον βοήθησαν να εξελιχθεί σε έναν επιθετικό που προκαλεί αναστάτωση όταν κινείται στην αντίπαλη περιοχή.
Οταν άρχισε να ξεπροβάλει ως ταλέντο και υπέγραψε (το 2004) το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο με τη Μαρσόνια, οι ειδήμονες θεωρούσαν ότι ήταν πλασμένος «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση» του Αλέν Μπόκσιτς. Μόνο που η εξέλιξή του τους διέψευσε. Ο Μάντζουκιτς τον ξεπέρασε και σε γκολ και σε διακρίσεις με τις ομάδες που έπαιξε.
Τη ΝΚ Ζάγκρεμπ, την Ντινάμο Ζάγκρεμπ και αργότερα τη γερμανική Βόλφσμπουργκ, την Μπάγερν, την ισπανική Ατλέτικο Μαδρίτης και τα τελευταία τρία χρόνια την ιταλική Γιουβέντους.
Και μόνο ότι έχει κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπάγερν το 2013, στο 2-1 επί της Ντόρμουντ όπου μάλιστα είχε πετύχει το πρώτο γκολ των Βαυαρών, αλλά τη δόξα έκλεψε ο Αριαν Ρόμπεν που έκανε το 2-1 στο 90’, τα λέει όλα.
Ηταν και μία φορά φιναλίστ με τη Γιουβέντους το 2017 κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης. Πέτυχε ένα από τα καλύτερα γκολ της διοργάνωσης, αλλά χάθηκε μαζί με το βαρύ 4-1 εις βάρος της «Μεγάλης Κυρίας».
Τη σεζόν που τελείωσε, πήγε να πάρει τη ρεβάνς σκοράροντας δυο φορές στο «Μπερναμπέου», η Γιούβε προηγήθηκε 3-1, αλλά δεν μπόρεσε να αποτελειώσει τη «βασίλισσα».
Το γκολ της νίκης κόντρα στην Αγγλία ήταν το 32ο με την Εθνική. Είναι δεύτερος πίσω από τον Νταβόρ Σούκερ (έχει 45), ο οποίος δεν ήταν μόνο ο εκτελεστής της προηγούμενης ομάδας-θαύμα, που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Παγκοσμίου το 1998 στα γήπεδα της Γαλλίας, αλλά είναι και ο νυν πρόεδρος της κροατικής ομοσπονδίας.
Είπε λοιπόν ο πρόεδρος για τον επίγονό του: «Ο Μάριο, έχει μεγαλύτερα αρχ...α κι από ταύρο της Ανδαλουσίας». Κι ως γνωστόν ο Σούκερ έχει παίξει στην Ανδαλουσία για λογαριασμό της Σεβίλης και ξέρει από... καλούς ταύρους.
Κατά τη διάρκεια της συνεργασίας του με τον Γουαρδιόλα στην Μπάγερν, άκουσε άλλο ένα κολακευτικό σχόλιο από το στόμα του Πεπ: «Είναι ο καλύτερος στον κόσμο όταν παίζει με το κεφάλι μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Ξέρει να κυριαρχεί».
Πέντε από τα γκολ που σημείωσε στα προκριματικά, για να βοηθήσει την Κροατία να φτάσει στα τελικά της Ρωσίας, μπήκαν με κεφαλιά.
Το παράξενο ήταν ότι τη σεζόν που τελείωσε στη Γιουβέντους δεν έπαιζε κεντρικός επιθετικός, αλλά περιφερειακός επιθετικός. Εξτρέμ κανονικός.
Ισως να ήταν κι αυτή μια εξήγηση ότι σκόραρε μόλις πέντε τέρματα στη Σέριε Α, αλλά ο Αλέγκρι τον εκτιμάει αφάνταστα γιατί και μονομαχίες κερδίζει και διαδρόμους ανοίγει.
Δεν αποκλείεται, αν μείνει για τέταρτη χρονιά στο Τορίνο, να αξιοποιηθεί ώστε να βρίσκει χώρους στον Κριστιάνο Ρονάλντο. Εκτός αν καταφέρει ο Μουρίνιο να τον πάρει στη Γιουνάιτεντ.
Ετσι έφτασε στο σημείο να χαρακτηρίζεται ένας «all around» επιθετικός, που ξέρει να αμύνεται εξίσου αποτελεσματικά, ικανότητα που ανέδειξε πρώτη φορά στη μία και μοναδική χρονιά που έπαιξε για τον Ντιέγκο Σιμεόνε στην Ατλέτικο.
Μια άλλη διάστασή του είχε δώσει ο προπονητής του στη Βόλφσμπουργκ, Φέλιξ Μάγκατ, που έρχεται να δέσει με την περίσταση: «Σε κάθε ματς παλεύει σκληρά, τα δίνει όλα και στο τέλος, αντί να δείχνει κουρασμένος, σου δίνει την εντύπωση ότι βγάζει άνετα άλλο ένα 90λεπτο».
Μήπως κάτι τέτοιο δεν κάνει τις τελευταίες μέρες στη Ρωσία;...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου