για αυτούς τους βασανισμένους ανθρώπους μοιάζουν με τη Γη της Επαγγελίας.
Αν καταφέρει ποτέ να φθάσει στον προορισμό του, το μόνο που πρόκειται να συναντήσουν οι επιβάτες του είναι φθόνο, μίσος και φόβο. Από ανθρώπους… σαν αυτούς. Στα δικά τους μάτια. Γιατί για τα μάτια των άλλων, μοιάζουν με απειλή. Μια διαρκή απειλή...
Η άλλη από μια παραλία της Λέσβου. Αμέτρητα σωσίβια το ένα πάνω στο άλλο. Μοιάζει με αποθήκη... ψυχών. Ενός εκατομμυρίου ψυχών που πέρασαν και συνεχίζουν να περνούν από τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με την ελπίδα πως θα καταφέρουν και αυτοί να φθάσουν στη δική τους... Γη της Επαγγελίας.
Εκεί όπου όμως δεν τους περιμένει ένα φιλόξενο «καλώς ήλθατε», αλλά φύλακες, κάγκελα, αλυσίδες, ταπείνωση και υποχρεωτική επιστροφή – εφόσον δεν μπορέσουν να πάρουν το πολυπόθητο χαρτί του ασύλου – στην κόλαση από την οποία προσπάθησαν να γλιτώσουν.
Για τη συμφωνία της Ε.Ε. στο Προσφυγικό, τον συμβιβασμό των ανταγωνιστών στη συγκυβέρνηση της Γερμανίας με την κοινή απόφαση για τη δημιουργία σύγχρονων στρατοπέδων συγκέντρωσης, με τον προσχηματικό χαρακτηρισμό των «διαμετακομιστικών κέντρων καταγραφής και ασύλου», διαβάσατε και θα διαβάσετε πολλά και σε ποικιλία αναλύσεων στα εγχώρια και διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Εσείς πάντως κρατήστε τους παρακάτω αριθμούς. Όσο για τους υπαίτιους αυτών των αριθμών, δεν χρειάζεται να ψάξετε πολύ για να τον βρείτε. Συχνά ο εχθρός δεν βρίσκεται προ, αλλά εντός των πυλών.
Στα τέσσερα χρόνια της έξαρσης της προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, έφθασαν στην Ευρώπη 1.812.405 πρόσφυγες και μετανάστες. Αντίθετα, 16.899 δεν κατάφεραν να κάνουν ποτέ το «όνειρό» τους πραγματικότητα. Το ταξίδι στη Μεσόγειο ήταν το στερνό τους...
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου