Μιχάλης Ιγνατίου
Και τώρα τι γίνεται; Θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς μετά την αποκάλυψη της άνευ προηγουμένου κρίσης στις σχέσεις της Ελλάδας και της Ρωσίας; Και ήταν μία κρίση, η οποία υπέβοσκε εδώ και καιρό, και που ξεκίνησε με εκείνο το τηλεφώνημα του...
υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας, Σεργκέι Λαβρόφ στον Έλληνα ομόλογό του, Νίκο Κοτζιά.
Ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας, δήλωσε ευθέως στον κ. Κοτζιά την αντίθεσή του για την επερχόμενη συμφωνία με τα Σκόπια, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα θα έβρισκε απέναντί της τη Μόσχα και τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Η ελληνική κίνηση, με την απέλαση των δύο Ρώσων διπλωματών, χαρακτηρίζεται «άνευ προηγουμένου» και «ασυνήθιστη». Και είναι. Οι σχέσεις των δύο χωρών, ακόμα και την εποχή του «ψυχρού πολέμου» ήταν πολύ καλές, κάτι που ίσχυε και επί των δεξιών κυβερνήσεων. Το να οδηγούνται σε κρίση, και μάλιστα επί μίας κυβέρνησης της Αριστεράς, είναι από τα άγραφα.
Βέβαια, η σημερινή Ρωσία δεν έχει την παραμικρή σχέση με τη Σοβιετική Ένωση και με όρους ιδεολογίας θα την κατατάσσαμε στις δεξιές χώρες με τάσεις προς ακροδεξιές καταστάσεις. Μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, η Μόσχα επέλεξε τους προκλητικούς γείτονές μας, και οι σχέσεις με τις Άγκυρα εξελίχθηκαν σε στρατηγικές, που σημαίνει ότι σε μία ελληνοτουρκική σύγκρουση ο Βλαντιμίρ Πούτιν θα επιλέξει τη φιλία του με τον Ταγίπ Ερντογάν, και όχι με τη χριστιανική Ελλάδα.
Αυτό είναι ένα γεγονός και πρέπει να το αποδεχθούν οι οπαδοί του «ξανθού γένους». Αυτό που εντυπωσιάζει και δεν μπορεί να αναλυθεί με κανένα τρόπο, είναι ότι παρά τις στενές σχέσεις της Τουρκίας με τη Ρωσία, η Μόσχα επιμένει να υποστηρίζει την Κύπρο στο Κυπριακό. Μόλις χθες, ο κ. Λαβρόφ τηλεφώνησε στον Κύπριο ομόλογό του, Νίκο Χριστοδουλίδη και του επανέλαβε τη θέση αρχών που τηρεί η Μόσχα σε σχέση με το πρόβλημα της Κύπρου. Είναι να τρελαίνεται κανείς… Εκτός εάν όλοι εμείς οι υπόλοιποι δεν καταλαβαίνουμε από «υψηλή πολιτική»…
Στην ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών τονίζεται ότι οι δύο υπουργοί συζήτησαν τις προοπτικές των διμερών τους σχέσεων και την εφαρμογή των συμφωνιών που επιτεύχθηκαν στη Μόσχα κατά τις συνομιλίες που είχαν τον Απρίλιο. Σύμφωνα πάντα με την ανακοίνωση, ο κ. Λαβρόφ επαναβεβαίωσε τη θέση αρχών της Ρωσίας για στήριξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο κοινοτήτων στη βάση των ψηφισμάτων του Σ.Α. του ΟΗΕ με στόχο την εξεύρεση μιας συνολικής, βιώσιμης και δίκαιης λύσης προς όφελος των δύο κοινοτήτων της Κύπρου.
Και τα παραπάνω συνέβησαν την ίδια μέρα κατά την οποία δημοσιοποιήθηκε η κρίση με την απέλαση των Ρώσων διπλωματών. Μία καλή εξήγηση είναι ότι η Λευκωσία εξυπηρετεί τη Μόσχα σε διάφορα θέματα που έχουν να κάνουν με τις «οικονομικές υποθέσεις» Ρώσων υπηκόων. Όπως και να έχουν τα πράγματα, η Ρωσία δείχνει να μην «προδίδει» την Κύπρο, μία εξέλιξη που δεν αρέσει καθόλου στην Τουρκία. Λέγεται ότι η ελληνο-ρωσική κρίση έχει άμεση σχέση με την ευρύτερη γειτονιάς μας στα Βαλκάνια, τα οποία μετά και την διευθέτηση του Σκοπιανού, περνούν στο αμερικανικό στρατόπεδο. Η Ρωσία έχασε κατά κράτος από τους Αμερικανούς στη Βαλκανική. Πρόκειται για μία αχώνευτη εξέλιξη, που η Μόσχα αρνείται να αποδεχθεί. Με την κίνησή της, η Αθήνα επιλέγει στρατόπεδο, και αυτό είναι σίγουρα το αμερικανικό.
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας παίζει το πόκερ της πολιτικής του ζωής και εάν όλα του πάνε …δεξιά, θα κερδίσει για την Ελλάδα την πρωτοκαθεδρία των αμερικανικών σχεδιασμών στην περιοχή, εφόσον η σύγκρουση των ΗΠΑ με την Τουρκία δεν αποφευχθεί. Χωρίς να υπάρχει πληροφόρηση από την αμερικανική πλευρά ο καθένας μπορεί να εικάσει πως η Αθήνα ενημέρωσε την Ουάσιγκτον πριν διαρρεύσει την πράξη απέλασης των Ρώσων διπλωματών.
Πέραν των κατηγοριών εναντίον των απελαθέντων, δεν πρέπει κανείς να παραγνωρίζει και να μην λαμβάνει υπόψιν, ότι ο κ. Πούτιν εδώ και καιρό φέρεται «ανθελληνικά» και στηρίζει ανεπιφύλακτα όλες τις τουρκικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας. Το θέμα συζήτησε αρκετές φορές ο κ. Κοτζιάς με τον κ. Λαβρόφ, ο οποίος είναι από τους λίγους του κύκλου του κ. Πούτιν που έχει μία συμπάθεια για την Ελλάδα και την Κύπρο.
Ήταν φανερό από τις κουβέντες τους, ότι δεν μπορούσε να αλλάξει τη δυσάρεστη κατάσταση για την Ελλάδα, από τον «παράφορο» έρωτα του κ. Πούτιν για τον αυταρχικό ηγέτη της Τουρκίας. Σίγουρα γύρω από τις απελάσεις παίζεται ένα άγριο γεωπολιτικό παιγνίδι. Ας ελπίσουμε ότι ανάμεσα στα θύματα ΔΕΝ θα είναι η Ελλάδα και επίσης ας ευχηθούμε ότι οι Αμερικανοί θα αναγνωρίσουν έμπρακτα ποιοι είναι οι πραγματικοί τους σύμμαχοι. Και σίγουρα δεν είναι οι Τούρκοι…
hellasjournal.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου