Εδώ και χρόνια η Κεντροαριστερά καταβάλλει προσπάθειες να ενώσει τις διασκορπισμένες ψηφίδες της και μέσω της ανασυγκρότησης να ανακάμψει. Σχεδόν όλες οι...απόπειρες αποτύγχαναν με εξαίρεση την πιο πρόσφατη, με τη δημιουργία του Κινήματος Αλλαγής.
Η Φώφη Γεννηματά, στην οποία πιστώνεται η πρωτοβουλία, ανέλαβε δράση και κατάφερε με κόπους και βάσανα να φέρει σε πέρας το δύσκολο στοίχημα της ίδρυσης ενός πολυκομματικού φορέα.
Συμφώνησαν να συμπράξουν το ΠΑΣΟΚ, η ΔΗΜΑΡ, το ΚΙΔΗΣΟ, οι Κινήσεις Πολιτών και στο τέλος εγκατέλειψε τις πολλές επιφυλάξεις του ο Σταύρος Θεοδωράκης, βάζοντας και το Ποτάμι στην ίδια κοίτη με τους υπόλοιπους κεντροαριστερούς εταίρους.
Η κοινή πορεία είχε, όμως, εξαρχής αρκετά προβλήματα. Ετσι κι αλλιώς το οικοδόμημα χτίστηκε ανάποδα. Πρώτα η σκεπή και μετά τα θεμέλια, δηλαδή πρώτα εξελέγη η αρχηγός και μετά φτιάχτηκε το κόμμα.
Το ΠΑΣΟΚ, ως κορμός και βασική συνιστώσα του σχήματος, δυσκολευόταν να ξεπεράσει τις κακές συνήθειες του «ένδοξου» παρελθόντος του, ρέποντας συχνά σε κρούσματα αρχηγισμού, όπως τουλάχιστον κατάγγελλαν οι μικρότεροι συμμετέχοντες.
Ο φόβος της «πασοκοποίησης» του εγχειρήματος, αντί της δημιουργίας ενός τελείως νέου κινήματος -σύμφωνα με τον προσφάτως αποχωρήσαντα Σταύρο Θεοδωράκη- κατέληξε σε μια πραγματικότητα που δεν επέτρεπε τη συνέχιση της συμπόρευσης.
Από την άλλη, η πλευρά της Χαριλάου Τρικούπη τον κατηγορεί για διαρκείς «τρικλοποδιές», με συνέπεια να θολώνει το στίγμα του φορέα. Και σήμερα φτάνει στο σημείο να υποστηρίζει ότι ήταν καλύτερα που έφυγε. Οι αλληλοκατηγορίες των πρώην συνοδοιπόρων είναι βέβαια η συνέπεια του διαζυγίου.
Πάντως, η αποχώρηση του Ποταμιού από το Κίνημα Αλλαγής είναι αρνητική εξέλιξη, ακόμη και αν στο ΠΑΣΟΚ διαφωνούν.
Η διεύρυνση πλέον έχει ναυαγήσει και εκτός από την αλλαγή του ονόματος όλα τα υπόλοιπα μένουν ίδια. Τα πρόσωπα, οι δυνάμεις και το σπουδαιότερο... τα μυαλά. Γιατί, η αλλαγή της πρόσοψης δεν αρκεί για να πετύχει η ανακαίνιση του σπιτιού, που λέγεται Κεντροαριστερά.
Απαιτούνται πρώτα από όλα σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις, επιλογή συμμάχων, σεβασμός στη διαφορετική γνώμη και την αρχή της πλειοψηφίας και ειλικρινείς σχέσεις μεταξύ των εταίρων. Από εκεί και πέρα, ποιος έχει τελικά δίκιο θα φανεί στις... κάλπες.
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου