Και στην άνεση, στο ταλέντο του καθενός αν θέλετε. Σ’ αυτά ο καθένας δικαιούται να έχει τη δική του γνώμη. Να προβληματίζεται με τη δική του λογική, να θέτει στη δοκιμασία της κρίσης του όσα λέγονται. Με τη βεβαιότητα, πάντα, ότι στην πολιτική οφείλει κανείς να ψάχνει την αλήθεια όχι μόνο σε όσα λέγονται, αλλά και πίσω από αυτά.
Αναρωτιέμαι όμως πώς αισθάνεται ένας νουνεχής νεοδημοκράτης μετά τη χθεσινή αντιπαράθεση, όχι για τις ικανότητες ή την ευγλωττία του αρχηγού του, αλλά για το ήθος του. Την ευτέλεια με την οποία υπερασπίζεται ιδέες ή θέσεις -όποιες διαθέτει τέλος πάντων. Το υστερικό ύφος, μεταξύ υπαξιωματικού του πρωσικού στρατού και αγριεμένου μουλά, με το οποίο -νομίζει πως- κατακεραυνώνει ανθρώπους, θέσεις, και πολιτικές. Την ασύδοτη, χωρίς αρχή και τέλος, εμπλοκή του σε συκοφαντίες και κουτσομπολιά τσιπουράδικου. Και τις ρουκέτες λάσπης.
Πήρε αμπάριζα τη σύντροφο του Τσίπρα για μια συνέντευξη. Τους δημοσιογράφους και τις εφημερίδες που αποκλίνουν από τον ολοκληρωτικό μηχανισμό της προπαγάνδας του. Κάποιους συγγενείς του πρωθυπουργού, που δεν ξέρει κανείς ποιοι είναι και τι τους καταλογίζει. Τον ίδιο τον Τσίπρα - σύννεφο το βρισίδι. Και τη στιγμή που έριχνε τη σκιά της ευτέλειάς του πάνω από ανθρώπους και προθέσεις, έκανε το παγώνι για τα λερωμένα τ’ άπλυτα. Για το φέσι του "Κήρυκα". Για τις οικογενειακές off shore με άγνωστους χρηματοδότες. Για τις αγάπες με τον Φρουζή. Για, για, για...
Θα μπορούσε να είναι όσο επιθυμεί ευτελής με τους φίλους του, τους συνεργάτες του, όλους εκείνους που του παρέχουν γεύματα ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Ο όμοιος τον όμοιο. Αλλά όταν εμφανίζεται στη Βουλή έτσι, μιλάει έτσι, φέρεται έτσι, κραυγάζει έτσι, συκοφαντεί έτσι, ευτελίζει και τη συζήτηση, και το κόμμα του, και την πολιτική αντιπαράθεση. Και θα έπρεπε οι άνθρωποι από τη Ν.Δ. που καταλαβαίνουν πού πατούν και πού πηγαίνουν κάτι να κάνουν γι’ αυτό. Να του πουν, τουλάχιστον, ότι αν θέλει να γίνει μεγάλος, πρέπει να πάψει να είναι μικρός...
Θανάσης Καρτερός
Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου