Η τόλμη καθρεφτίζεται στις αποφάσεις. Οι αποφάσεις προκύπτουν από επιλογές. Αλήθεια, έχουν τόλμη οι...
εκλογικές επιλογές μας; Η ερώτηση φέρνει μάλλον αυτομάτως στον νου την ψήφο στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015. Η καμπάνια του «Οχι» προέτρεπε τους ψηφοφόρους να δείξουν την τόλμη τους.
Να μη φοβηθούνε, όπως οι περισσότεροι είχαν κάνει στις εκλογές του 2012 και αρκετοί και στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015. Η καμπάνια βασιζόταν στη σκέψη ότι τόλμη ήταν το να μη φοβάσαι. Είναι όμως πράγματι τολμηρός όποιος (απλώς) δεν φοβάται; Οχι. Τολμηρός είναι εκείνος που ξέρει τι ΔΕΝ φοβάται. Εμείς; Τολμήσαμε με γνώση ή από άγνοια; Τολμήσαμε χωρίς να γνωρίζουμε. Και αυτό μετριάζει τη σημασία της τόλμης ως ερμηνείας του εκλογικού αποτελέσματος.
Και τότε γιατί λοιπόν κέρδισε το «Οχι» στο δημοψήφισμα; Γιατί απλούστατα δεν ήταν μία μάχη μεταξύ της τολμηρής και της άτολμης επιλογής, όπως τις παρουσίαζε η καμπάνια του «Οχι». Ηταν μια μάχη του θυμού με τον φόβο. Πώς παρεισέφρησε όμως ο θυμός σε εκείνη μας την επιλογή ανάμεσα στον φόβο και στην τόλμη;
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Γιάννη Κωνσταντινίδη, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου