Οταν ήμουνα μικρός ήθελα να γίνω ποδοσφαιριστής, αλλά οk, δεν υπάρχει παιδί που παίζει μπάλα και να μη θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής, αν ξέρετε κανένα θα...
είναι το μόνο στον κόσμο, να το βάλουμε σε ένα μουσείο να έρχονται να το βλέπουν οι τουρίστες.
Μετά, σε μια προσπάθεια να αγνοήσω την πραγματικότητα και το ύψος μου, ήθελα να γίνω μπασκετμπολίστας. Είχα καλό τρίποντο και φοβερή ντρίμπλα, αλλά ήμουν και ο πιο κοντός στην τάξη, οπότε το πλάνο αυτό δεν προχώρησε με επιτυχία.
Μετά, και καθώς τα πράγματα σοβάρευαν και οι αποφάσεις έπρεπε να έχουν και κάποιον ρεαλισμό, αποφάσισα να γίνω δημοσιογράφος, μάλλον επηρεασμένος από το γεγονός ότι και οι δυο γονείς μου δούλευαν ως δημοσιογράφοι. Τελικά, το καλοκαίρι της Β' Λυκείου, επιβεβαιώνοντας τη σταθερότητα του χαρακτήρα μου, αποφάσισα να γίνω αρχιτέκτονας, χωρίς όμως να έχω κάνει καμία προετοιμασία για τις Πανελλήνιες, συγκεκριμένα στην (τότε) Α' Δέσμη...
Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Ανδρέα Λουκάκου, πατήστε εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου