γενιά εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, αυτή των «working poor», που κερδίζει τόσο λίγα χρήματα που μόλις φτάνουν για να ζήσει.
Στον αντίποδα αυτών των διαπιστώσεων, ο πρόεδρος της ΝΔ, Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων εξήγγειλε τη διατήρηση του εργασιακού Μεσαίωνα που επιβλήθηκε με τα μνημόνια, ακόμη και μετά την έξοδο της χώρας από αυτά, δηλαδή τον Αύγουστο του 2018. Το νεοφιλελεύθερο Ευαγγέλιο του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης περιλαμβάνει ελαστικές μορφές απασχόλησης με κατάργηση του οκταώρου, διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, χαμηλούς κατώτατους μισθούς και ελεύθερες απολύσεις αλλά και γενναιόδωρες μειώσεις φορολογίας προς τις επιχειρήσεις. Αν δεν γίνουν αυτά, σύμφωνα με τον κ. Μητσοτάκη, η ανάκαμψη της οικονομίας και η αύξηση της απασχόλησης είναι όνειρα απατηλά.
Η προσέγγιση που κάνει ο πρόεδρος της ΝΔ είναι ατεκμηρίωτη ιστορικά, οικονομικά και κοινωνικά. Δυστυχώς, τα συγκριτικά στοιχεία των οικονομικών δεικτών σε βάθος χρόνου αποδεικνύουν ότι δύσκολα συναντά κανείς τόσο καταστροφικά αποτελέσματα όσο της Ελλάδας – και, μάλιστα, επί τόσα συναπτά έτη. Ακόμα, δηλαδή, και το Κραχ του ’29 δείχνει αρκετά ηπιότερο απ’ όσα συνέβησαν στη χώρα μας στον τομέα της απασχόλησης, της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Κι όλα αυτά με την επιβολή των νεοφιλελεύθερων συνταγών που έφεραν τα μνημόνια.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κλείνοντας το μάτι στην ελληνική επιχειρηματικότητα, που τόσα χρόνια λειτουργούσε κρατικοδίαιτα, αγνοεί τη βασική εξίσωση όλων των οικονομικών θεωριών (όποιας ιδεολογικής απόχρωσης), ότι αύξηση της εργατικής αμοιβής και τόνωση της απασχόλησης σημαίνουν ενίσχυση της ζήτησης, μεγαλύτερη κατανάλωση και κέρδος για τις επιχειρήσεις. Ολα τα υπόλοιπα είναι εκμετάλλευση και σύγχρονο δουλεμπόριο...
Σωτήρης Καψώχας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου