Κοινότοπα τα ερωτήματα, είτε μπαίνει στον κόπο κανείς να τα απευθύνει είτε, βαρύθυμος, τα αφήνει στον χώρο των ου φωνητών. Ερώτημα πρώτο: «Μα καλά, τίποτε δεν...
τους λέει όλων αυτών που τα θέλουν όλα ή τίποτε το γεγονός ότι στήνονται κρεμάλες και από τις δύο πλευρές των συνόρων, για να υποδεχθούν τους προδότες, τους πουλημένους;». Τίποτε βέβαια.
Αν δεν θες να δεις και ν’ ακούσεις, αν γεννήθηκες πεπεισμένος ότι ξέρεις πάντα όλη την αλήθεια, όντας ο μόνος ξύπνιος μέσα στη μάζα των αδαών, και ο Θεός ο ίδιος να σου μιλήσει, και η Ιστορία αυτοπροσώπως, και το φάντασμα του Παύλου Μελά, θα μείνεις ασάλευτος στις βεβαιότητές σου. Και θα βρίσκεις απολύτως λογικά ακόμα και τα απολύτως παράλογα, και άκρως αρμονικά τα άκρως αντιφατικά. Οπως, λ.χ., το να είναι προδοτική και της Ελλάδας η κυβέρνηση και της ΠΓΔΜ. Ταυτόχρονα. Πράγμα που σημαίνει ότι τελικά ένα και ένα μπορεί να κάνουν και ενάμισι ή δυόμισι, ή ότι το ον και το μη ον είναι δυνατόν να συνυπάρχουν την ίδια στιγμή· πλατωνικώς. Τούτων των λογικότατων δοθέντων, τίποτε πιο οικονομικό από το να στηθούν κοινές αγχόνες κατά μήκος της συνορογραμμής.
Ερώτημα δεύτερο: «Μα καλά, τίποτε δεν τους λέει όλων αυτών που κραυγάζουν ότι ξεπουλήθηκε η Ιστορία μας, αλλά και η ΑΟΖ μας, το γεγονός ότι, με υπογεγραμμένη πια τη συμφωνία, οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας είναι καταφανώς μικρότερες απ’ όσες έγιναν προ μηνών, όταν όλα ήταν ακόμα στο επίπεδο της εικασίας;». Και να τους λέει κάτι, το προφανές δηλαδή, δεν θα το παραδεχθούν. Δεν θα παραδεχθούν το ενδεχόμενο να έχουν συμφιλιωθεί πολύ περισσότεροι από τους πεντέξι επιλεγμένους, που υποτίθεται ότι εκφράζουν σύμπαντα τον λαό διά των δηλώσεών τους στα κανάλια, με την ιδέα ότι το «Βόρεια Μακεδονία» είναι λιγότερο «προδοτικό» από το σκέτο «Μακεδονία», το σχεδόν παγκόσμιο.
Δεν θα παραδεχθούν ότι πολλοί θα ήθελαν να διαμαρτυρηθούν, γιατί πιστεύουν ότι κάποια σημεία της συμφωνίας θα μπορούσε να είναι καλύτερα, δεν θέλουν όμως να δώσουν με την παρουσία τους κύρος και συχωροχάρτι σε όσους καπελώνουν τις συγκεντρώσεις. Στους πολεμοχαρείς, που φωνάζουν «στα όπλα, στα όπλα, να πάρουμε τα Σκόπια». Στους αγχονολάγνους, που παίρνουν γραμμή από το «Μακελειό» και το «Πρώτο Θέμα». Και στους χρυσαυγίτες, που ξανακρύβονται πίσω από την ελληνική σημαία, λερώνοντάς την, τώρα που ο σκληρός δίσκος της οργάνωσής τους αποκαλύπτει στη δίκη, με βίντεο και φωτογραφίες, πως μία μόνο σημαία λατρεύουν: το σβαστικολάβαρο...
Παντελής Μπουκάλας
τους λέει όλων αυτών που τα θέλουν όλα ή τίποτε το γεγονός ότι στήνονται κρεμάλες και από τις δύο πλευρές των συνόρων, για να υποδεχθούν τους προδότες, τους πουλημένους;». Τίποτε βέβαια.
Αν δεν θες να δεις και ν’ ακούσεις, αν γεννήθηκες πεπεισμένος ότι ξέρεις πάντα όλη την αλήθεια, όντας ο μόνος ξύπνιος μέσα στη μάζα των αδαών, και ο Θεός ο ίδιος να σου μιλήσει, και η Ιστορία αυτοπροσώπως, και το φάντασμα του Παύλου Μελά, θα μείνεις ασάλευτος στις βεβαιότητές σου. Και θα βρίσκεις απολύτως λογικά ακόμα και τα απολύτως παράλογα, και άκρως αρμονικά τα άκρως αντιφατικά. Οπως, λ.χ., το να είναι προδοτική και της Ελλάδας η κυβέρνηση και της ΠΓΔΜ. Ταυτόχρονα. Πράγμα που σημαίνει ότι τελικά ένα και ένα μπορεί να κάνουν και ενάμισι ή δυόμισι, ή ότι το ον και το μη ον είναι δυνατόν να συνυπάρχουν την ίδια στιγμή· πλατωνικώς. Τούτων των λογικότατων δοθέντων, τίποτε πιο οικονομικό από το να στηθούν κοινές αγχόνες κατά μήκος της συνορογραμμής.
Ερώτημα δεύτερο: «Μα καλά, τίποτε δεν τους λέει όλων αυτών που κραυγάζουν ότι ξεπουλήθηκε η Ιστορία μας, αλλά και η ΑΟΖ μας, το γεγονός ότι, με υπογεγραμμένη πια τη συμφωνία, οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας είναι καταφανώς μικρότερες απ’ όσες έγιναν προ μηνών, όταν όλα ήταν ακόμα στο επίπεδο της εικασίας;». Και να τους λέει κάτι, το προφανές δηλαδή, δεν θα το παραδεχθούν. Δεν θα παραδεχθούν το ενδεχόμενο να έχουν συμφιλιωθεί πολύ περισσότεροι από τους πεντέξι επιλεγμένους, που υποτίθεται ότι εκφράζουν σύμπαντα τον λαό διά των δηλώσεών τους στα κανάλια, με την ιδέα ότι το «Βόρεια Μακεδονία» είναι λιγότερο «προδοτικό» από το σκέτο «Μακεδονία», το σχεδόν παγκόσμιο.
Δεν θα παραδεχθούν ότι πολλοί θα ήθελαν να διαμαρτυρηθούν, γιατί πιστεύουν ότι κάποια σημεία της συμφωνίας θα μπορούσε να είναι καλύτερα, δεν θέλουν όμως να δώσουν με την παρουσία τους κύρος και συχωροχάρτι σε όσους καπελώνουν τις συγκεντρώσεις. Στους πολεμοχαρείς, που φωνάζουν «στα όπλα, στα όπλα, να πάρουμε τα Σκόπια». Στους αγχονολάγνους, που παίρνουν γραμμή από το «Μακελειό» και το «Πρώτο Θέμα». Και στους χρυσαυγίτες, που ξανακρύβονται πίσω από την ελληνική σημαία, λερώνοντάς την, τώρα που ο σκληρός δίσκος της οργάνωσής τους αποκαλύπτει στη δίκη, με βίντεο και φωτογραφίες, πως μία μόνο σημαία λατρεύουν: το σβαστικολάβαρο...
Παντελής Μπουκάλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.