Ρόιτερς, αρκετές χώρες της ΕΕ συζητούν τη δημιουργία στρατοπέδου για τους πρόσφυγες των οποίων οι αιτήσεις ασύλου απορρίφθηκαν.
Η Γερμανία, η Ολλανδία και η Αυστρία ήταν μεταξύ των χωρών που συμμετείχαν στις συζητήσεις, δήλωσε ο Δανός πρωθυπουργός, Λαρς Ράσμουσεν, εκφράζοντας την ελπίδα ότι ένα σχετικό πιλοτικό πρόγραμμα θα ανοίξει το δρόμο για ένα βελτιωμένο ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου.
«Είμαι αισιόδοξος. Με βάση τις συζητήσεις μου με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες - και τον διάλογο που διεξάγεται σε επίσημο επίπεδο - προσδοκώ ότι θα μπορέσουμε να κάνουμε το πρώτο βήμα το τρέχον έτος», ανέφερε σε ομιλία του με αφορμή την Ημέρα του Συντάγματος στην Δανία.
Μιλώντας στις Βρυξέλλες, ο Αυστριακός καγκελάριος Σεμπάστιαν Κουρτς επιβεβαίωσε το σχέδιο, λέγοντας ότι οι συνομιλίες είχαν ήδη φθάσει σε προχωρημένο στάδιο. «Προτάξαμε εδώ και πολύ καιρό ότι θα ήταν λογικό να προσφέρουμε προστασία εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην (οι πρόσφυγες και οι μετανάστες) λαμβάνουν μεν προστασία όπου είναι απαραίτητο, αλλά δεν έχουν την ευκαιρία να επιλέξουν το καλύτερο σύστημα στην Ευρώπη».
Τόσο ο Ράσμουσεν όσο και ο Κουρτς ανέφεραν ότι οι συνομιλίες διεξάγονται απευθείας μεταξύ των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και όχι στο πλαίσιο της ΕΕ. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, δήλωσε ότι δεν αντιτίθεται άμεσα σε μια τέτοια πρωτοβουλία. «Πιστεύω ότι η άμυνα κατά της παράνομης μετανάστευσης είναι τόσο ευρωπαϊκή όσο και εθνική. Δεν εναπόκειται σε εμένα να είμαι εναντίον της», δήλωσε σε κοινή συνέντευξη Τύπου με τον Κουρτς, με αφορμή την ανάληψη, από την Αυστρία, της εκ περιτροπής προεδρίας της ΕΕ.
Οι αιτήσεις ασύλου στη Δανία μειώθηκαν σε λίγο πάνω από 1.000 τους πρώτους τέσσερις μήνες του τρέχοντος έτους, από το ανώτατο όριο των 21.000 το 2015. Σε σύγκριση με τους γείτονές της στη Σουηδία και τη Γερμανία, η Δανία χορήγησε γενικά λιγότερες εγκρίσεις ασύλου σε σχέση με τον πληθυσμό της.
Ο Ράσμουσεν αρνήθηκε να σχολιάσει ποιες χώρες θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ένα τέτοιο στρατόπεδο, αν και δήλωσε ότι θα βρίσκεται σε μια θέση που δεν θα ήταν «ιδιαίτερα ελκυστική» για τους διακινητές.
Μακρόν... ο «πρωτοπόρος»
Πάντως, δεν είναι οι Δανοί και οι Αυστριακοί εκείνοι που είχαν πρώτοι αυτήν την εξαιρετικά προβληματική - σε σχέση με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τους νοσηρούς συνειρμούς - «ιδέα». Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν είχε κάνει παρόμοια πρόταση για «hotspots» εκτός της ΕΕ, αλλά και εκτός Ευρώπης εν γένει - συγκεκριμένα στη Λιβύη, τον Νίγηρα και το Τσαντ - πέρυσι. Μάλιστα είχε πει ότι η Γαλλία θα ήταν πρόθυμη να δημιουργήσει τέτοια κέντρα εάν η ΕΕ δεν ενδιαφέρεται να χρηματοδοτήσει το έργο. Ωστόσο, ο Γάλλος πρόεδρος υπαναχώρησε γρήγορα όταν κατηγορήθηκε ότι η ιδέα του υποδηλώνει ότι χώρες όπως η Λιβύη είναι… «ασφαλείς τοποθεσίες».
Αλλά η «ιδέα» δεν είναι άγνωστη ούτε στη Δανία. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, το αντιπολιτευόμενο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα είχε προτείνει, οι αιτούντες άσυλο που είχαν έρθει «αυθόρμητα» στη Δανία θα πρέπει να σταλούν σε κέντρο υποδοχής σε μια χώρα εκτός Ευρώπης, για παράδειγμα στη Βόρεια Αφρική, όσο η περίπτωσή τους θα εξετάζεται. Ακόμα κι αν η αίτηση του αιτούντος άσυλο γινόταν αποδεκτή, θα έπρεπε να παραμείνει στη χώρα όπου η αίτηση υποβλήθηκε για επεξεργασία σύμφωνα με το σχέδιο των σοσιαλδημοκρατών.
Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι, ότι το συντηρητικό κυβερνών κόμμα των Φιλελευθέρων είχε απαντήσει στους προοδευτικούς Σοσιαλδημοκράτες, ότι το μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Αφρικής θα ήταν πολύ «ασταθές» για την χωροθέτηση στρατοπέδων ασύλου. Ωστόσο και οι ίδιοι, δια του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου τους για ζητήματα μετανάστευσης, δεν έκρυψαν την επιθυμία τους «να μπορούσαμε να χτυπήσουμε τα δάχτυλά μας και να δημιουργήσουμε ένα τέτοιο σύστημα».
Το παράδειγμα της Αυστραλίας και των ΗΠΑ
Τα προσφυγικά στρατόπεδα σε τρίτες χώρες για τους αιτούντες άσυλο λειτουργούν ήδη στο μεταναστευτικό σύστημα της Αυστραλίας και των ΗΠΑ. Αν και έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικά, μειώνοντας κατά πολύ τις ανεπιθύμητες - για τα κράτη - αφίξεις, έχουν επίσης προκαλέσει κύμα διαμαρτυριών που απαιτούν το σφράγισμά τους, επειδή αποτελούν «βαριές παραβιάσεις του δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων».
Ωστόσο η ΕΕ φαίνεται να θέλει να ακολουθήσει την ίδια πορεία. Διότι, όταν μια χώρα υιοθετεί μια πολιτική που καταφέρνει να μπλοκάρει τους αιτούντες άσυλο, ενώ φαινομενικά δεν παραβιάζει τις διεθνείς συνθήκες για τους πρόσφυγες, τότε αυτή «η καινοτομία μπορεί να εξαπλωθεί σαν άγρια πυρκαγιά σε άλλα κράτη», εξηγεί ο Ντάνιελ Γκεζελμπας από το Πανεπιστήμιο Macquarie της Αυστραλίας. Ενώ, ο Γκάι Γκούντγουν Γκιλ, καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, προειδοποιεί, ότι εάν η ΕΕ υιοθετήσει πολιτικές όπως η επεξεργασία ασύλου από τρίτες χώρες, θα «προκαλέσει μια θανάσιμη πληγή στην παγκόσμια αρχή του ασύλου και στο διεθνές καθεστώς προστασίας των προσφύγων ευρύτερα».
Οι ανησυχίες όμως των ειδικών στο διεθνές δίκαιο και των οργανώσεων υπεράσπισής του δεν φαίνεται να πτοούν την ΕΕ, πολύ περισσότερο την αυστριακή κυβέρνηση, η οποία ανέλαβε την εκ περιτροπής προεδρία για το δεύτερο εξάμηνο του έτους. Ο Κουρτς το κατέστησε σαφέστατο: Το σύνθημα «Μία Ευρώπη, η οποία προστατεύει», της προεδρίας της Αυστρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το δεύτερο εξάμηνο του 2018, ισχύει για όλους τους τομείς - από τη μετανάστευση και την προστασία των συνόρων, μέχρι την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων.
«Σημαντικό είναι να καταστήσουμε την Ευρώπη ασφαλέστερη απέναντι στην παράνομη μετανάστευση». Με την προεδρία υπάρχει «η δυνατότητα να συνδιαμορφώσουμε ακόμη περισσότερο, κάτι που ούτως ή άλλως κάνουμε», σημείωσε, προσθέτοντας πως «θέλουμε να είμαστε γεφυροποιοί στην Ευρώπη», «να ενδυναμωθεί και πάλι το μαζί».
Από την 1η Ιουλίου απαιτείται να βαδίσουμε έναν «νέο δρόμο» στο θέμα των προσφύγων, να επικεντρώσουμε εκεί όπου στην ΕΕ υπάρχει μία γνώμη, και αυτό είναι για παράδειγμα η προστασία των εξωτερικών συνόρων και η αποστολή της Frontex, ανέφερε ο Σεμπάστιαν Κουρτς, επισημαίνοντας πως «πρέπει να δούμε πώς μπορούμε να τερματίσουμε τους πνιγμούς».
Από την πλευρά του, ο Αυστριακός αντικαγκελάριος και αρχηγός του συγκυβερνώντος ακροδεξιού εθνικιστικού Κόμματος των Ελευθέρων Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, προειδοποίησε πως «στα Βαλκάνια έχει ανοίξει μία νέα προσφυγική διαδρομή μέσω της Αλβανίας» και εδώ η κοινοτική Προεδρία πρέπει να δείξει επίσης υπευθυνότητα, ενώ κατά τη γνώμη του, στην προσφυγική κρίση προέκυψαν «δραματικές εξελίξεις», ενώ υπήρξαν «ενέργειες με ατζαμοσύνη».
«Γαία πυρί μειχθήτω» για τα ανθρώπινα δικαιώματα
Το θέμα είναι αν η απάντηση στην ατζαμοσύνη είναι η δημιουργία προσφυγικών στρατοπέδων μακριά από την «αυλή μας» και «γαία πυρί μειχθήτω». Προς το παρόν, οι ηγέτες της ΕΕ που συναντώνται στις 28 και 29 Ιουνίου στις Βρυξέλλες υποτίθεται ότι συμφωνούν με τις αλλαγές στον Κανονισμό του Δουβλίνου, αλλά οι συνομιλίες αυτή την εβδομάδα απέτυχαν να σημειώσουν μεγάλη πρόοδο.
Το κύριο σημείο τριβής είναι ότι πολλές χώρες, ιδίως στα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης, όπως η Ουγγαρία και η Πολωνία, αρνούνται να δεχθούν αλλαγές στις ποσοστώσεις υποδοχής προσφύγων από την ΕΕ για να αποσυμπιεστεί η ασφυκτική κατάσταση στην Ιταλία και την Ελλάδα.
«Θα υπάρξουν σίγουρα ζωηρές συζητήσεις για τις ποσοστώσεις», «προφήτευσε» ο Κούρτς, προσθέτοντας ότι υπήρξε γενική συμφωνία για την ενίσχυση του ελέγχου των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ ώστε να μειωθεί ο αριθμός των μεταναστών που έρχονται στην Ευρώπη.
Ο Γιουνκέρ εμφανίστηκε μάλλον περισσότερο σιβυλλικός: «Πρέπει να βρούμε μια λύση ... όταν αυτό είναι δυνατό»…
Έσπευσε, πάντως, να προσθέσει, πως «αν μπορούμε να σημειώσουμε πρόοδο στο ζήτημα των συνόρων, τα άλλα ζητήματα θα πρέπει να πάνε σε δεύτερο πλάνο». Αυτό μπορεί να ερμηνευθεί και ως: «Ας κάνουμε αδιαπέραστα τα σύνορα και μετά συζητάμε τις ποσοστώσεις». Αν όντως αυτό εννοεί ο πρόεδρος της Κομισιόν, τότε μάλλον ένα ουσιαστικό περιεχόμενο της ξενοφοβικής ατζέντας που ισχυροποιείται στο πολιτικό σκηνικό της ΕΕ, θα έχει «υιοθετηθεί» από το «παράθυρο».
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου