Το περιστατικό δείχνει ασήμαντο, αλλά δεν είναι...
Στην εκπομπή του Γ. Παπαδάκη στον Αντένα, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου, ανέφερε κάποια στιγμή την Ελλάδα ως «Ψωροκώσταινα». Όπως τη λένε – μεταξύ αυτογνωσίας και ευφημισμού- όλοι οι Έλληνες από δεκαετίες-από τον 19ο αιώνα κιόλας.
Και τότε συνέβη το εξής απίθανο: Ο παριστάμενος τομεάρχης της ΝΔ Βασ.. Κικίλιας θίχθηκε για… λογαριασμό της Ελλάδας! Και αφού ο Κούλογλου του έκανε τη χάρη να «το πάρει πίσω» τον κατήγγειλε και αποχώρησε. Βέβαιος ότι προστάτευσε την τιμή και την υπόληψη του έθνους. Από ένα μάλλον κομμουνιστή, όπως θα έλεγε και ο Άδωνις, ου μην αλλά και ο Βέμπερ.
Ο Συριζαίος είναι ανάξιος να συζητάει μαζί του. Το διαβάζει στο ύφος του κυρίου τομεάρχη όποιος δει το βίντεο. Θα ήταν μια ιστορία για να ξεκαρδιστούμε στα γέλια, αλλά ας μην το κάνουμε. Γιατί πρόκειται για κάτι σοβαρότερο για το οποίο δεν φταίει ο ατυχής Κικίλιας- τόσος είναι. Από τα δίκτυα του μπάσκετ βρέθηκε στα δίκτυα της πολιτικής και ξαφνικά έγινε κι αυτός περσόνα της πολιτικής και των ελαφρών περιοδικών.
Με αυτή την «ευθύνη» έναντι του λαού αισθάνεται υποχρεωμένος να προτάξει τα στήθη του στον εσωτερικό εχθρό: τον ΣΥΡΙΖΑ. Όπως ο στρατηγός Φράγκος, ας πούμε, προτάσσει τα δικά του έναντι των εξωτερικού: των «Γυφτο-Σκοπιανών».
Το θέμα με τον Κικίλια είναι κάπως πολυπλοκότερο. Είναι θύμα της εσωκομματικής προπαγάνδας της ομάδας Μητσοτάκη -Σαμαρά- Γεωργιάδη. Εκεί που εκπαιδεύουν τα στελέχη για να ξέρουν τι θα λένε στα κανάλια και στα καφενεία, δίνουν ιδιαίτερη βάση στον πατριωτισμό. Του γλυκού νερού βεβαίως, αλλά έτσι πρέπει να εμφανίζονται.
Να μην σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους για την Ελλάδα «τους»- ειδικά απέναντι τους απογόνους τους κομονιστοσυμμοριτών που συνετρίβησαν στο Γράμμο και στο Βίτσι. Βεβαίως τα μαθήματα δεν προχωρούν σε λεπτομέρειες και έτσι οι, όχι και πολύ τσακμάκια, μαθητές τα παίρνουν όλα τοις μετρητοίς και νιώθουν μέσα τους σαν τον Παύλο Μελά και βάλε..
Άκου «Ψωροκώσταινα» η Ελλάδα! Πιπέρι στο στόμα. Πώς να ανεχθεί δυο μέτρα πατριώτης σαν τον Κικίλια τέτοια προσβολή για την «πατρίδα». Θυσίασε κάνα τέταρτο εκπομπής-τόσο θα έμενε ακόμη στον αέρα- για να δείξει στο λαό ότι είναι αποφασισμένος να δώσει, αν όχι το αίμα του, πάντως τον τηλεοπτικό χρόνο του για να υπερασπιστεί την υπόληψη της αιωνίου Ελλάδος.
Το ίδιο θα έκανε αν είχε απέναντι του κάτι λογοτέχνες και άλλα ύποπτα στοιχεία που κατά καιρούς έχουν πει «δύσμοιρος Ελλάς», «κατακαημένη Ελλάδα» και άλλα αντεθνικά. Μασάει όμως ο Κικίλιας; Ο Κούλογλου τρέχει και δεν φτάνει.
Να το σοβαρέψουμε. Ο Βασίλης Κικίλιας, βουλευτής και πρώην υπουργός, στέλεχος με ρόλο σήμερα στο στερέωμα του Νεομητσοτακισμού είναι τυπικός εκπρόσωπος μιας παρτίδας λούμπεν πολιτικών που παράγει ο μηχανισμός του Κυριάκου. Είναι ένας αριθμός προσώπων -εντός ή εκτός του διαβόητου Μητρώου στελεχών – που είναι απολίτικοι. Δεν σκαμπάζουν γρι από πολιτική, έχουν το κόμμα όπως έχουν την ομάδα και τελούν υπό εκπαίδευση για να διεκπεραιώσουν τους ρόλους που τους ανατίθεται στις δημόσιες αντιπαραθέσεις.
Καθώς δεν είναι για πολλά-πολλά αυτή η εκπαίδευση εστιάζει στα στοιχειώδη και να χοντρά. Π.χ. «εμείς είμαστε το έθνος οι άλλοι είναι μιάσματα». «Έχουμε χρέος εναντίον των προγόνων μας να μην αφήσουν τις τύχες τις Ελλάδος στα χεριά των ξεγραβάτωτων του ΣΥΡΙΖΑ». «Η πατρίς και η θρησκεία είναι η ιδεολογία» και δίνουμε το αίμα μας, αλλά και το …ουίσκι μας.
«Η Μακεδονία είναι ελληνική» -περισσότερο από τη Μύκονο. Όπως είναι η «κουκλίτσα αληθινή» Βόρειος Ήπειρος και η Πόλη, την οποία άμα λάχει θα την πάρουμε πίσω να πούμε- έτσι και ξυπνήσει ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς.
Ως καπάτσος έμπορος που είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης εκτός από τα κομματικά σεμινάρια που τους κάνει ο ίδιος και ιδιαίτερα φροντιστήρια πουλώντας τους και τα σχετικά βιβλία για πληρέστερη εγκυκλοπαιδική μόρφωση. Όσοι ενδιαφέρονται για περισσότερα υπάρχει και το κρυφό σχολείο του Κ. Πλεύρη. Επιμελέστερος όλος ο Κικίλιας έκανε στον αέρα το πατριωτικό καθήκον του αρνούμενος να παραμείνει συνομιλητής του βλάσφημου Κούλογλου.
Την Ελλάδα Ψωροκώσταινα, ωρέ;
Ανδρέας Δεληγιάννης
anoixtoparathyro.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου