Θα ξεκινήσω σήμερα με μια ιστοριούλα που μου είχε πει ο συγχωρεμένος ο κολλητός μου ο Άγγελος. Όπου είναι μεταπολίτευση, αμέσως μετά απ’ τη Χούντα, τότε που δίνανε συναυλίες σε γήπεδα οι...μεγάλοι συνθέτες της μαμάς πατρίδας.
Παραμονές μιας τέτοιας συναυλίας λοιπόν, αρρωσταίνει ο ντράμερ. Τρέχουν οι άλλοι μουσικοί, βρίσκουν έναν τύπο που έπαιζε κρουστά σε ορχήστρες κλασικής μουσικής, έμπειρο, σπουδαγμένο με δέκα πτυχία. Τον κλείνουν σ’ έναν δωμάτιο, του δίνουν τις παρτιτούρες να μάθει τα κομμάτια, τα μαθαίνει.
Έρχεται η άλλη μέρα, μπαίνουν στο γήπεδο, χαμός με τον συνθέτη και μαέστρο, αρχινάνε, όλα ωραία, κάποια στιγμή αρχίζει ο ντράμερ και βαράει τα τύμπανα μπάπα μπούπα. Γυρνάει ο κιθαρίστας, που ήταν κάπως σαν αρχηγός του συγκροτήματος, του κάνει νόημα «χαλάρωσε γαμώ την τρέλα σου», κόβει ο άλλος.
Ύστερα από λίγη ώρα όμως, άντε πάλι γκάπα, γκούπα. Πάλι του την πέφτει ο κιθαρίστας, πάλι κουλάρει ο ντράμερ, άντε ξανά μανά τα ίδια. Τέλος πάντων φτάνουμε κακήν κακώς στο διάλλειμα κι όπως κατευθύνονται στη φισούνα του σταδίου οι μουσικοί, πιάνει ο κιθαρίστας τον ντράμερ και τον ρωτάει:
«Ρε μαλάκα, γιατί κοπανάς;»
Και του απαντάει ο άλλος, ο σπουδαγμένος, μέσα στην αθωότητα:
«Μα τι να κάνω; Αφού μου δίνει φόρτε ο συνθέτης...»
Για να του πει ο κιθαρίστας τη μεγάλη ατάκα:
«Και τι σε νοιάζει; Αυτός τη δουλειά του κι εσύ τη δικιά σου!»
Και κατάλαβε ο ντράμερ το στόρι και πήγαν όλα καλά κι αγαπημένα στη συνέχεια.
Κάπως έτσι και με το Ρουβίκωνα και τα όργανα της τάξεως. Ο καθένας τη δουλειά του. Δουλειά του Ρουβίκωνα είναι να μπουκάρει, να φωνάζει, να πετάει τρικάκια και μπογιές και να σπάει κάνα τζάμι που και που και δουλειά της Αστυνομίας είναι να του πάει κόντρα. Όπερ και εγένετο σήμερα το πρωί, με καμιά εικοσαριά μέλη της οργάνωσης να επιχειρούν εισβολή στο Υπουργείο προστασίας του Πολίτη και τους λειτουργούς του νόμου να λένε «όχι» και να προχωρούν σε συλλήψεις. Πού το περίεργο δηλαδή; Και γιατί ανοίγουμε τις ματάρες σαν πιατάκια του καφέ από την έκπληξη;
Για να διαδώσουμε fake news είναι η μία εκδοχή, μιας και βιάστηκαν αρκετοί να σκούξουν ότι μπήκε ο Ρουβίκωνας στο Υπουργείο και τα έκανε όλα αλοιφή. Δε γαμιέται ρίχτο κι όποιος το πιστέψει το πίστεψε. Για να γκαρίξουμε περί ανομίας είναι η άλλη, καθώς ο Ρουβίκωνας μίλησε στην ανακοίνωσή του για λιγότερη καταστολή σε σχέση με άλλες δεκαετίες. Ρίχτο κι αυτό να τρομάξουν τίποτις γριές στην Κουτσούφλιανη. Για να εξισώσουμε την κυβέρνηση με την τρομοκρατία είναι μια τρίτη εκδοχή, αφού είναι όλοι ίδιοι όσοι φοράνε μπορντοροδοκόκκινα χρώματα. Το ίδιο πράγμα είναι ο Ολυμπιακός Πειραιώς με τον Ολυμπιακό Βόλου, δεν λέω…
Και πάει λέγοντας. Την ίδια ώρα πέρασε στα ψιλά μια είδηση φωτιά που αφορά όλους μας και όλες μας:
Την υψηλότερη μηνιαία επίδοση από το 2001 έως σήμερα κατέγραψε τον Μάιο του 2018 το Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ», καθώς το ισοζύγιο προσλήψεων-αποχωρήσεων ήταν θετικό κατά 108.725 θέσεις εργασίας, σύμφωνα με τις ροές μισθωτής απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Το διάστημα Ιανουάριος- Μάιος 2018 καταγράφηκε θετικό ισοζύγιο κατά 264.551 νέες θέσεις εργασίας, που αποτελεί την υψηλότερη επίδοση πρώτου πενταμήνου από το 2001 έως σήμερα.
Από την εποχή της ισχυρής Ελλάδας ρε φίλε και του Κώστα του Σημίτη που παρέλαβε χάος κι έφτιαξε κράτος! Αυτό είδε ο Ρουβίκωνας και σκέφτηκε «ας αρχίσω άμεσα τις καταδρομικές επιχειρήσεις, γιατί δεν θέλουν πολλοί οι Έλληνες και οι Ελληνίδες να ξαναβυθιστούν στο νιρβάνα». Και τρομοκρατήθηκαν οι βαθέως σκεπτόμενοι πολίτες από το Διδυμότειχο ως το Ταίναρο!...
Χρήστος Ξανθάκης
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου