ΜΕΤΑΞΥ... ΑΡΡΩΣΤΩΝ ΣΕΒΑΣΜΟΣ!
Εκεί, στα τέλη δεκαετίας του 80 αρχές '90 που η ΑΕΚ όπως σχεδόν πάντα ταλαιπωρούνταν διοικητικά στο μπάσκετ και ο ΠΑΟ του Γιαννακόπουλου έπαιζε στον...
τάφο του Ινδού που πια ούτε γέμιζε, είχαμε πετύχει καμιά δεκαριά άτομα, κάπου κοντά στο Δωματιάκι αν θυμάμαι καλά, τον Παύλο. Του είπαμε ότι είμαστε ΑΕΚ και πιάσαμε την κουβέντα, ήταν πολύ άνετος. Και μεταξύ σοβαρού κι αστείου του λέει ένας από εμάς:
«Βάζεις τόσα λεφτά και ούτε καν γεμίζει το γήπεδο. Εμείς βλέπεις που πάμε παντού, γιατί δεν παίρνεις την ΑΕΚ να γίνει χαμός;»
γυρίζει, έτσι με ένα ύφος μείγμα απορίας και έκπληξης, και λέει:
«Τι να κάνω ρε παιδιά, αφού είμαι Παναθηναϊκός!»
Και βάλαμε όλοι μαζί τα γέλια.
Κάποιοι φίλοι σίγουρα θα τη θυμούνται την ιστορία. Κι αυτό που μας είπε τότε αυτό ήταν κι η ζωή του για άλλα σχεδόν 30 χρόνια και για πάντα. Όταν μπήκα και στην δουλειά κατάλαβα επίσης ποσό σεβασμός υπήρχε για τον άνθρωπο Γιαννακόπουλο. Και ποσό κόσμο είχε βοηθήσει χωρίς να γίνεται ευρέως γνωστό.
Όμως όσα κι αν έμαθα για αυτόν και όσα κι αν πέτυχε φτιάχνοντας μια αθλητική αυτοκρατορία, πάντα μου μένει εκείνη η εικόνα που ένας μεγαλοβιομήχανος μιλάει με καμία δεκαριά αντιπάλους οπαδούς και γελάνε επειδή, όλα καλά, αλλά είναι... Παναθηναϊκός. Γιατί πάνω από όλα αυτό ήταν. Και πάντα μεταξύ αρρώστων υπάρχει σεβασμός.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα.
Κώστας Κετσετζόγλου
(Διευθυντής του aek365.gr)
Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ
Πάντα θα σκέφτομαι τον Παυλο Γιαννακόπουλος ως τον μεγαλύτερο αθλητή στην ιστορία του Παναθηναϊκού και εκ των κορυφαίων αθλητών στην ελληνική ιστορία. Ναι, αθλητή. Γιατί παράγοντες μεγάλοι υπήρξαν και άλλοι στα 110 αυτά χρόνια, ακόμη και στα 40 τελευταία. Και αθλητές τεράστιοι. Διαλέγω να βάζω τον Παύλο μέσα στο γήπεδο, μέσα στις 2 ή 4 γραμμές του Αθλητισμού, γιατί εκεί τους αξίζει - του Παύλου αλλά και του Αθλητισμού.
Γιατί ο Παύλος πάνω από όλα ήταν ένας sportsman. Πάνω και από το στενό Παναθηναϊκό συμφέρον πολλές φορές.
Με όσα λάθη, ελάχιστα αν και κάποια μεγάλα, κ αυτά τα παραδεχοταν, με οσες αδυναμίες, ο Παύλος είναι ο MVP των 110 χρόνων Παναθηναϊκός. Όλου του Παναθηναικου. Και ας μην είχε ποτέ τα ηνία της ΠΑΕ. Προσέφερε εν τουτοις τεράστια υπηρεσία και στο ποδόσφαιρο, αφού για χρόνια υπήρξε ο πιο σοβαρός "αντίπαλος" του Βαρδινογιάννη.
Λέω από παλιά, ότι καλύτερα που δεν κατάφερε να πάρει την ΠΑΕ. Καλύτερα για την ΚΑΕ, τον Ερασιτέχνη, αλλά και για την ΠΑΕ. Καλύτερα για τον ίδιο τον Παύλο. Καλύτερα για τον Παναθηναϊκό συνολικά, που ενιαίος και αδιαίρετος, όπως του άρεσε του Π.Γ, να λέει, ουδέποτε υπήρξε, αλλά έγινε τεράστιος, πρωταθλητής σε όλα τα σπορ.
Παντοτινός. Ο Παναθηναϊκός. Ο Παύλος. Έννοιες ταυτόσημες. Αδιαίρετες. Απέθαντες.
Στέλιος Σοφιανός
ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΕΠΕΙΔΗ ΗΜΟΥΝ ΝΕΟΣ
Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι εκείνοι που γνωρίζουν πως όταν ξεκίνησα την δημοσιογραφία το 1999, το πρώτο ρεπορτάζ που ανέλαβα ήταν μπάσκετ Παναθηναϊκού!!
Έπρεπε αναγκαστικά να βγάλω κάνα θέμα και ντρεπόμουν να πάρω τον Παύλο Γιαννακόπουλο τηλέφωνο. Βέβαια 2-3 φορές δεν δίστασα. Και μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση ότι ενώ δημοσιογραφικά δεν με ήξερε ούτε η μάνα μου, ούτε δούλευα σε κανένα μεγάλο δημοσιογραφικό Οργανισμό, εκείνος μου μίλαγε φιλικά, άνετα και ανοιχτά, σαν να με γνώριζε από πάντα!! Έμοιαζε σαν να ήθελε να με βοηθήσει κιόλας και όχι να μου κάνει τη ζωή δύσκολη. Ξεκάθαρα χωρίς υστεροβουλία! Απλά επειδή ήμουν νέος στη δουλειά.
Έκτοτε δεν έτυχε να του ξαναμιλήσω ποτέ, διότι λίγους μήνες μετά άλλαξα ρεπορτάζ και έπεσα στα... σκληρά, αυτά που κάνω ως σήμερα.
Άλλοι έχουν εκατοντάδες ιστορίες να διηγηθούν, εγώ μόνο αυτή. Όμως θα την θυμάμαι πάντα γιατί τέτοια αντιμετώπιση από παράγοντες σπανίζει. Ήταν ωραίος τύπος...
Άρης Ασβεστάς
Τα κείμενα προέρχονται από αναρτήσεις των δημοσιογράφων στο Facebook
harddog-sport.blogspot.com
Εκεί, στα τέλη δεκαετίας του 80 αρχές '90 που η ΑΕΚ όπως σχεδόν πάντα ταλαιπωρούνταν διοικητικά στο μπάσκετ και ο ΠΑΟ του Γιαννακόπουλου έπαιζε στον...
τάφο του Ινδού που πια ούτε γέμιζε, είχαμε πετύχει καμιά δεκαριά άτομα, κάπου κοντά στο Δωματιάκι αν θυμάμαι καλά, τον Παύλο. Του είπαμε ότι είμαστε ΑΕΚ και πιάσαμε την κουβέντα, ήταν πολύ άνετος. Και μεταξύ σοβαρού κι αστείου του λέει ένας από εμάς:
«Βάζεις τόσα λεφτά και ούτε καν γεμίζει το γήπεδο. Εμείς βλέπεις που πάμε παντού, γιατί δεν παίρνεις την ΑΕΚ να γίνει χαμός;»
γυρίζει, έτσι με ένα ύφος μείγμα απορίας και έκπληξης, και λέει:
«Τι να κάνω ρε παιδιά, αφού είμαι Παναθηναϊκός!»
Και βάλαμε όλοι μαζί τα γέλια.
Κάποιοι φίλοι σίγουρα θα τη θυμούνται την ιστορία. Κι αυτό που μας είπε τότε αυτό ήταν κι η ζωή του για άλλα σχεδόν 30 χρόνια και για πάντα. Όταν μπήκα και στην δουλειά κατάλαβα επίσης ποσό σεβασμός υπήρχε για τον άνθρωπο Γιαννακόπουλο. Και ποσό κόσμο είχε βοηθήσει χωρίς να γίνεται ευρέως γνωστό.
Όμως όσα κι αν έμαθα για αυτόν και όσα κι αν πέτυχε φτιάχνοντας μια αθλητική αυτοκρατορία, πάντα μου μένει εκείνη η εικόνα που ένας μεγαλοβιομήχανος μιλάει με καμία δεκαριά αντιπάλους οπαδούς και γελάνε επειδή, όλα καλά, αλλά είναι... Παναθηναϊκός. Γιατί πάνω από όλα αυτό ήταν. Και πάντα μεταξύ αρρώστων υπάρχει σεβασμός.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα.
Κώστας Κετσετζόγλου
(Διευθυντής του aek365.gr)
Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ
Πάντα θα σκέφτομαι τον Παυλο Γιαννακόπουλος ως τον μεγαλύτερο αθλητή στην ιστορία του Παναθηναϊκού και εκ των κορυφαίων αθλητών στην ελληνική ιστορία. Ναι, αθλητή. Γιατί παράγοντες μεγάλοι υπήρξαν και άλλοι στα 110 αυτά χρόνια, ακόμη και στα 40 τελευταία. Και αθλητές τεράστιοι. Διαλέγω να βάζω τον Παύλο μέσα στο γήπεδο, μέσα στις 2 ή 4 γραμμές του Αθλητισμού, γιατί εκεί τους αξίζει - του Παύλου αλλά και του Αθλητισμού.
Γιατί ο Παύλος πάνω από όλα ήταν ένας sportsman. Πάνω και από το στενό Παναθηναϊκό συμφέρον πολλές φορές.
Με όσα λάθη, ελάχιστα αν και κάποια μεγάλα, κ αυτά τα παραδεχοταν, με οσες αδυναμίες, ο Παύλος είναι ο MVP των 110 χρόνων Παναθηναϊκός. Όλου του Παναθηναικου. Και ας μην είχε ποτέ τα ηνία της ΠΑΕ. Προσέφερε εν τουτοις τεράστια υπηρεσία και στο ποδόσφαιρο, αφού για χρόνια υπήρξε ο πιο σοβαρός "αντίπαλος" του Βαρδινογιάννη.
Λέω από παλιά, ότι καλύτερα που δεν κατάφερε να πάρει την ΠΑΕ. Καλύτερα για την ΚΑΕ, τον Ερασιτέχνη, αλλά και για την ΠΑΕ. Καλύτερα για τον ίδιο τον Παύλο. Καλύτερα για τον Παναθηναϊκό συνολικά, που ενιαίος και αδιαίρετος, όπως του άρεσε του Π.Γ, να λέει, ουδέποτε υπήρξε, αλλά έγινε τεράστιος, πρωταθλητής σε όλα τα σπορ.
Παντοτινός. Ο Παναθηναϊκός. Ο Παύλος. Έννοιες ταυτόσημες. Αδιαίρετες. Απέθαντες.
Στέλιος Σοφιανός
ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΕΠΕΙΔΗ ΗΜΟΥΝ ΝΕΟΣ
Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι εκείνοι που γνωρίζουν πως όταν ξεκίνησα την δημοσιογραφία το 1999, το πρώτο ρεπορτάζ που ανέλαβα ήταν μπάσκετ Παναθηναϊκού!!
Έπρεπε αναγκαστικά να βγάλω κάνα θέμα και ντρεπόμουν να πάρω τον Παύλο Γιαννακόπουλο τηλέφωνο. Βέβαια 2-3 φορές δεν δίστασα. Και μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση ότι ενώ δημοσιογραφικά δεν με ήξερε ούτε η μάνα μου, ούτε δούλευα σε κανένα μεγάλο δημοσιογραφικό Οργανισμό, εκείνος μου μίλαγε φιλικά, άνετα και ανοιχτά, σαν να με γνώριζε από πάντα!! Έμοιαζε σαν να ήθελε να με βοηθήσει κιόλας και όχι να μου κάνει τη ζωή δύσκολη. Ξεκάθαρα χωρίς υστεροβουλία! Απλά επειδή ήμουν νέος στη δουλειά.
Έκτοτε δεν έτυχε να του ξαναμιλήσω ποτέ, διότι λίγους μήνες μετά άλλαξα ρεπορτάζ και έπεσα στα... σκληρά, αυτά που κάνω ως σήμερα.
Άλλοι έχουν εκατοντάδες ιστορίες να διηγηθούν, εγώ μόνο αυτή. Όμως θα την θυμάμαι πάντα γιατί τέτοια αντιμετώπιση από παράγοντες σπανίζει. Ήταν ωραίος τύπος...
Άρης Ασβεστάς
Τα κείμενα προέρχονται από αναρτήσεις των δημοσιογράφων στο Facebook
harddog-sport.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου