...δώστε της και τα σπίρτα»...
Ο Κίτσος Τεγόπουλος έβγαλε την Ελευθεροτυπία για το κέφι του, για το άχτι του, για την «καύ…» του όπως είπε, επί λέξη, κατά τη διάρκεια μιας δεξίωσης στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, σύμφωνα με...
όσα έχει περιγράψει ο για πολλά χρόνια διευθυντής του, Σεραφείμ Φυντανίδης.
Τηρουμένων (αρνητικά) των αναλογιών, για τον ίδιο λόγο έκλεισε τη σπουδαία εφημερίδα η Μάνια Τεγοπούλου, που έφυγε την Τρίτη από τη ζωή. Για το κέφι που δεν είχε να τη συνεχίσει και για το γούστο της. Άλλωστε, όσο ζούσε ο πατέρας της η επαφή της με την Ελευθεροτυπία ήταν όχι απλώς ελάχιστη, αλλά ανύπαρκτη. Το είπε ο Φυντανίδης σε συνέντευξή του στο iefimerida.gr το 2012: «Η Μάνια Τεγοπούλου δεν είχε πατήσει ποτέ στην εφημερίδα μέχρι να πεθάνει ο πατέρας της. Όταν την έφερα και την παρουσίασα, τη γύριζα από γραφείο σε γραφείο και ήταν σα να έβλεπε κάτι καινούριο».
Ως τότε ο θυγατέρα Τεγοπούλου τις ελάχιστες φορές που είχε επικοινωνήσει με τον ιστορικό διευθυντή της Ελευθεροτυπίας, ήταν για «να μου ζητήσει καμία χάρη για φίλους της». Στην έλλειψη επαφής με την εφημερίδα που άλλαξε τα δεδομένα στον ελληνικό Τύπο, πιθανόν είχε παίξει ρόλο ο ίδιος ο Κίτσος Τεγόπουλος και ο τρόπος που μεγάλωσε τις δυο κόρες του: σε απόλυτη ελευθερία, ακόμα και σε ένα κλίμα ανοχής για τις όποιες πιθανές παραξενιές τους.
Τα όσα γνωρίζουμε για τα εσώτερα της οικογένειας Τεγοπούλου τα μάθαμε πάλι από τον Σεραφείμ Φυντανίδη, τούτη τη φορά μέσα από το βιβλίο του «31 ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ στο ξύλινο τιμόνι της Ελευθεροτυπίας».
Στην περίοδο της δικτατορίας ο Τεγόπουλος έφυγε για το Παρίσι με τη σύζυγό του και την κόρη τους τη Μάνια. Εκεί γεννήθηκε η δεύτερη κόρη τους, η Λένα, αλλά μετά από δύο χρόνια η μητέρα πέθανε από λύκο. Τα δύο κορίτσια, σύμφωνα με όσα αφηγείται ο Φυντανίδης, «μεγάλωσαν χωρίς μαμά, αλλά και χωρίς κανονικό μπαμπά». Και εξηγεί το γιατί: «Ο Κίτσος, αν και βλάχος, ήταν Λατίνος εραστής, διασκεδαστής, ταξιδευτής. Ως πατρική στοργή εννοούσε μόνο να μη λέει ποτέ ‘‘όχι’’ στα παιδιά του. Στις υπηρέτριες έλεγε: Αν θέλουν να κάψουν το σπίτι, δεν θα πείτε “όχι”. Θα τους δώσετε και τα σπίρτα για να βάλουν φωτιά».
Δεν την έκλεισε ο Λαμπράκης, την έκλεισε η Μάνια
Η Ελευθεροτυπία έπεσε στο χώρο του ελληνικού Τύπου σαν μετεωρίτης που άλλαξε το εκδοτικό τοπίο, πρόσφερε απόλυτη ελευθερία λόγου στους δημοσιογράφους, δεν σφετερίστηκε τη δημοσιογραφική της ισχύ, δεν δίστασε να κάνει πραγματική κριτική στην εξουσία (ακόμα και σε εκείνην του πανίσχυρου ΠΑΣΟΚ το οποίο στήριξε έως ότου γίνει κυβέρνηση, αλλά και μετά) και ενόχλησε το εκδοτικό κατεστημένο.
Ο ΔΟΛ, ο Όμιλος που αντιπροσώπευε εκδοτικά τον μεσαίο δημοκρατικό χώρο, και άλλες εκδοτικές δυνάμεις της εποχής, προσπάθησαν να βγάλουν από τη μέση αυτό το καινούργιο ενοχλητικό «πράγμα» που μπήκε στο δρόμο τους. Το έκαναν κυρίως κλείνοντας τις στρόφιγγες της παροχής δημοσιογραφικού χαρτιού που έλεγχε τότε ο πανίσχυρος Οργανισμός Χάρτου. Το εμπόδιο ξεπεράστηκε με πολιτική παρέμβαση, η Ελευθεροτυπία έγινε αυτό που έγινε και έφτασε στο σημείο να πλησιάζει κάποιες φορές και τα 200.000 φύλλα (σίγουρα πάνω από 150.000). Αλλά μετά τον θάνατο του Κίτσου Τεγόπουλου ήρθε η πτώση μαζί με τη συγκυρία της κρίσης στον Τύπο που είχε αρχίσει.
Στη γραμμή του πατέρα, αλλά…
Ο Χρήστος Ξανθάκης, που έζησε από μέσα τη ακμή και την παρακμή του συγκροτήματος Τεγόπουλου, γράφει στο σχόλιό του στο newpost.gr:
«Ούσα εκδότρια της "Ελευθεροτυπίας", η Τεγοπούλου είχε ακολουθήσει τη γραμμή του πατέρα της, αφήνοντας τους δημοσιογράφους να εκφράζονται ελεύθερα και χωρίς περιορισμούς. Οι παρεμβάσεις της περιορίζονταν στην πρώτη σελίδα, καθώς και στα περιπαικτικά σημειώματα που έφεραν την υπογραφή της. Θεώρησε επίσης καλό ν' αλλάξει τους διευθυντές των διαφόρων εκδόσεων, πιστεύοντας ότι έτσι θα αναζωογονούσε το συγκρότημα. Δεν θα μάθουμε ποτέ αν οι κινήσεις της αυτές θα μπορούσαν να έχουν κάποιο αποτέλεσμα γιατί η κρίση των εφημερίδων ήταν αμείλικτη και αδυσώπητη. Απλώς η "Ελευθεροτυπία" που δεν είχε το κρατικό δίχτυ προστασίας άλλων ομίλων, έπεσε πρώτη...»
|
Η σύγκρουση με τον Φυντανίδη
Τα περί ελεύθερης έκφρασης των δημοσιογράφων επί Μάνιας τα είχε αμφισβητήσει ο Σεραφείμ Φυντανίδης στη συνέντευξή του στο iefimerida.gr, λέγοντας: «Η ελευθερία αυτή πέθανε μαζί με τον Κίτσο. Η Μάνια είχε άλλες απόψεις, δεν θέλω να πω περισσότερα».
Η σύγκρουση της εκδότριας με τον διευθυντή της δεν άργησε να έρθει. Ιδού πώς την περιγράφει ο Φυντανίδης στη συνέντευξή του:
«Στην αρχή μου φέρθηκε ευγενικά, αλλά μετά σαν να είμαι περαστικός. Ένα βράδυ, με σταμάτησε στις 11.30 το βράδυ την ώρα που έφευγα στο διάδρομο. Πίσω της καθόταν ο Θανάσης Τεγόπουλος, αμίλητος. Μου λέει ‘‘ξέρετε, παίρνετε πολλά λεφτά πρέπει να σας τα κόψουμε. Και επίσης καλό θα ήταν να μη δουλεύετε τόσο’’.
Στα όρθια, στο διάδρομο όλα αυτά... Της απάντησα ‘‘κόψε μου όσα λεφτά θέλεις, αλλά δεν θα μου πεις εμένα να δουλεύω λιγότερο. 31 χρόνια έτσι έμαθα να ζω.
Εκτός αν αυτή σου η κουβέντα κρύβει αυτό που λένε κάποιοι εδώ μέσω, ότι θέλουν να με φάνε για να γίνουν χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Άντε γεια’’. Κι ενώ συμφωνήσαμε να παραμείνω ως την 1η Ιουνίου, 23 Απριλίου το βράδυ με φώναξαν και μου ανακοίνωσαν ότι πρέπει να φύγω. Σαν να ήμουν περαστικός».
«Μου έσπαγαν τα αρ@@δια»
Πριν από περίπου εννέα μήνες, τον Σεπτέμβριο του 2017, η Μάνια Τεγοπούλου έδωσε συνέντευξη στον Γιώργο Χρονά, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Οδός Πανός. Ανάμεσα σε άλλα είπε ότι είχε εχθρούς πριν από το κλείσιμο της εφημερίδας και τους ήξερε («κάποιος είχε βγάλει και βιβλίο τελευταία»), ανέφερε ότι απέλυσε ακόμα και τον θείο της και όταν ρωτήθηκε για το γεγονός ότι έκανε τόσες απολύσεις «αυτό σημαίνει δύναμη;» απάντησε (αντιγράφουμε έτσι ακριβώς όπως δημοσιεύτηκε): «Αυτό σημαίνει ότι μου έσπαγαν τα αρ@@δια»
Απέναντι στον γίγαντα
Σύμφωνε με όσα αναφέρει και ο Χρήστος Ξανθάκης, δεν μάθαμε ποια θα ήταν η τύχη της Ελευθεροτυπίας μετά τις παρεμβάσεις της κληρονόμου αν δεν ερχόταν η σαρωτική κρίση στον Τύπο. Ο Σεραφείμ Φυντανίδης, πάντως, έριξε ένα ακόμα καρφί στη συνέντευξή του: «Είχε πέντε μήνες απλήρωτους τους συντάκτες. Το αστείο είναι ότι ενώ δεν πλήρωνε κόσμο, η Μάνια Τεγοπούλου πήγε και αγόρασε το εξοχικό του Γιωτόπουλου».
Όπως και να έχει, η ιστορία έγραψε ότι στα δικά της χέρια, και με δικές της μοιραίες κινήσεις, έσβησε η πιο ξεχωριστή, πιο δυναμική και πιο δημοκρατική εφημερίδα στην ιστορία των ελληνικών εκδόσεων – αυτή που ανταγωνίστηκε τον εκδοτικό γίγαντα που ονομαζόταν ΔΟΛ...
harddog-sport.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου