Επενδύοντας στον τρόμο...

Ο πολιτικός λόγος εμπεριέχει πάντοτε το στοιχείο της υπερβολής - είτε είναι κυβερνητικός είτε αντιπολιτευτικός. Αυτό δεν είναι...

αναγκαστικά αρνητικό, ιδιαίτερα μάλιστα όταν γίνεται για να υπογραμμιστούν πολιτικές προτάσεις με ουσιαστικό περιεχόμενο.

Συχνά, όμως, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η υπερβολή ενσωματώνεται και προτάσσεται στον πολιτικό λόγο για να κρύψει την απουσία ουσιαστικών προτάσεων.

Το τελευταίο διάστημα, στον αντιπολιτευτικό πολιτικό λόγο -κυρίως, αλλά όχι μόνο της αξιωματικής αντιπολίτευσης- το κυρίαρχο στοιχείο δεν είναι γενικώς η υπερβολή, αλλά η υπερβολή που καλλιεργεί τον τρόμο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η περίπτωση του Μακεδονικού. Οι αντιρρήσεις της αντιπολίτευσης στη συμφωνία των Πρεσπών δημιουργούν την εντύπωση ότι επήλθε εθνική καταστροφή.

Εκεί που όλοι πιστεύαμε ότι ο κίνδυνος διαχρονικά για τη χώρα προέρχεται από άλλη κατεύθυνση, ξαφνικά στο πρόσωπο της ΠΓΔΜ αναστήθηκε ο από «Βορράν κίνδυνος», ο οποίος εμφανίστηκε με διαστάσεις μεγαλύτερες από οποιονδήποτε άλλο.

Προχθές, ο Κυρ. Μητσοτάκης, σε συνέντευξή του στην Ντόιτσε Βέλε, έδωσε μικρό δείγμα αυτής της προπαγανδιστικής λογικής που διέπει το κόμμα του.

«Εχω βάσιμες υποψίες στο ότι ενδεχομένως με μια άλλη κυβέρνηση στα Σκόπια, όχι με τη σημερινή η οποία δείχνει ένα πιο ήπιο προφίλ, θα μπορούσε να επανέλθει σε μια συζήτηση την οποία τη γνωρίζουμε πολύ καλά στη δική μας περιοχή περί μεγάλης ‘‘Μακεδονίας’’, η οποία επεκτείνεται πέρα από τα γεωγραφικά όρια της σημερινής ΠΓΔΜ», είπε, θεωρώντας τη συμφωνία των Πρεσπών αιτία για το ενδεχόμενο που περιέγραψε.

Δεν του πέρασε, άραγε, καθόλου από το μυαλό πως αυτός που θα ήθελε να ανοίξει μια τέτοια συζήτηση δεν έχει καθόλου ανάγκη την επίμαχη συμφωνία και ότι διευκολύνεται από την απουσία συμφωνίας;

Δεν σκέφτηκε πως μια τέτοια συζήτηση είναι μάλλον απίθανη, ως πραγματική απειλή, καθώς δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, αφού η «μεγάλη Μακεδονία» περιλαμβάνει και σημαντικό τμήμα της Βουλγαρίας;

Σίγουρα το έχει σκεφτεί, αλλά ο ίδιος και το κόμμα του έχουν επενδύσει πολιτικά στον τρόμο για τα εθνικά, τον οποίο θεωρούν περισσότερο αποδοτικό από οποιονδήποτε άλλο, σε πολιτικά και εκλογικά οφέλη.

Οποτε όμως η πολιτική πήρε αυτά τα χαρακτηριστικά, ουδέποτε κέρδισε η χώρα και ο λαός της.

efsyn