υπερ-πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν και ο εθνικιστής σύμμαχός του, «Γκρίζος Λύκος» Ντεβλέτ Μπαχτσελί, την προχθεσινή πρώτη τους συνάντηση μετά το κλείσιμο της κάλπης. Απουσία επίσημων ανακοινώσεων, τη διαρροή έκανε χθες η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Sabah, επικαλούμενη «πηγές της προεδρίας».
Ούτως ή άλλως «με όλες τις εξουσίες που εξασφάλισε μέσω της κάλπης, το καθεστώς δεν χρειάζεται πια την κατάσταση έκτακτης ανάγκης», σχολιάζει δηκτικά σε χθεσινό άρθρο του στην ανεξάρτητη ειδησεογραφική ιστοσελίδα Ahval ο Τζενγκίζ Ακτάρ, καθηγητής Πολιτικών Επιστημών. Ενας εξάλλου από τους βασικούς λόγους που συνηγορεί στην άρση της, παρατηρεί, είναι η ανάγκη ενίσχυσης της τουρκικής λίρας.
Ο Μπιναλί Γιλντιρίμ
Στη 45λεπτη πάντως συνάντηση στην Αγκυρα μεταξύ Ερντογάν και Μπαχτσελί άλλο ήταν το βασικό θέμα στην ατζέντα: η μετεκλογική συνέχιση της προεκλογικής συμμαχίας τους εντός της τουρκικής Βουλής.
«Οι εκλογές κατέδειξαν ότι χωρίς τη στήριξη του MHP (του Μπαχτσελί) ο Ερντογάν δεν θα είχε εκλεγεί από τον πρώτο γύρο», υπενθυμίζει σε χθεσινό άρθρο του ο διευθυντής της αγγλόφωνης Hürriyet Daily News, Μουράτ Γετκίν, «ενώ το κυβερνών AKP εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία μόνο μέσα από τη συμμαχία με το MHP».
«Ενα πρώτο τεστ», υπογραμμίζει, «θα μπορούσε να είναι η εκλογή του νέου προέδρου της Βουλής», για την οποία προαλείφεται ο Μπιναλί Γιλντιρίμ, μετά την οριστική κατάργηση του πρωθυπουργικού θώκου. «Ετερη μορφή συνεργασίας θα μπορούσε να είναι μια άτυπη συμμαχία με την ανάθεση κυβερνητικών θέσεων σε στελέχη του MHP ή σε άτομα που το MHP θα υποδείξει».
Είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση, «ο Ερντογάν θα είναι όμηρος της σκληροπυρηνικής ατζέντας των εθνικιστών», σχολιάζει στο πρακτορείο Reuters ο αναλυτής και πρώην βουλευτής του κεμαλικού CHP, Αϊκάν Ερντεμίρ. Κατά τον Γετκίν υπάρχει, ωστόσο, κι άλλος... δρόμος.
«Στη νέα Εθνοσυνέλευση, το AKP έχει 295 έδρες. Εάν από αυτόν τον αριθμό αφαιρεθεί ο πρόεδρος του σώματος (Γιλντιρίμ), για κάθε ψηφοφορία το AKP θα χρειάζεται τουλάχιστον έξι ψήφους για να φτάσει τις 300, ήτοι το ήμισυ του συνόλου των εδρών.
Ομως ο Ερντογάν δεν βρίσκεται σε απόγνωση για αυτές τις έξι ψήφους», επισημαίνει. «Κατά πρώτον, υπάρχει εναλλακτική λύση στη Βουλή: το (εθνικιστικό) Καλό Κόμμα (της Μεράλ Ακσενέρ). Και κατά δεύτερον, εάν το AKP ανοίξει τον δρόμο σε ανάλογες κινήσεις, θα μπορούσαν να συνδράμουν από άλλα κόμματα παραπάνω από έξι βουλευτές».
«Ναι, στις σχέσεις Ερντογάν και Μπαχτσελί υπεισέρχεται ο παράγοντας της αφοσίωσης και της πίστης, όμως εδώ πρόκειται σε τελική ανάλυση για πολιτική σχέση και υπάρχουν όρια», καταλήγει ο Γετκίν, επιχειρηματολογώντας κατά των αιτιάσεων ότι το MHP θα κατέχει εφεξής τον ρόλο ρυθμιστή του κυβερνητικού έργου.
Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, «η ιδεολογική απεικόνιση αυτής της εταιρικής σχέσης θα είναι ένα αμάλγαμα ισλαμισμού και υπερεθνικισμού, που αναμφισβήτητα θα επηρεάσει όχι μόνο το κράτος, αλλά και την τουρκική κοινωνία», σχολιάζει στην Ahval ο καθηγητής Πολιτικών Επιστημών, Γκιοκχάν Μπατζίν.
Διεθνείς συμμαχίες
Πρώτο δείγμα γραφής: η χθεσινή ανακοίνωση του υπουργού Εσωτερικών, Σουλεϊμάν Σοϊλού, ότι απαγόρευσε σε τοπικούς αξιωματούχους του CHP να παρευρίσκονται σε κηδείες Τούρκων στρατιωτών, κατηγορώντας το κεμαλικό κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι στηρίζει το PKK. «Είναι πλέον καιρός να αναλογιστούμε τι θα μπορούσε να συμβεί στη “νέα Τουρκία”», γράφει σε χθεσινό άρθρο του στη Hürriyet ο Γιουσούφ Κανλί. «Δεδομένου του αυξημένου ρόλου που απέκτησε το MHP, η νέα κυβέρνηση του Ερντογάν είναι επιβεβλημένο να είναι πιο εθνικιστική από ποτέ, τόσο στην εγχώρια όσο και στην εξωτερική πολιτική».
«Ο συνδεδεμένος με την ασφάλεια χειρισμός του κουρδικού ζητήματος μπορεί να εδραιωθεί σε αυτή τη νέα εποχή, παρά το ότι έχει επανειλημμένα αποδειχθεί πως -ελλείψει πολιτικών μεταρρυθμίσεων- οι τακτικές που επικεντρώνονται στη χρήση βίας έχουν όλες αποτύχει».
«Η εξαρτώμενη συνύπαρξη ΑΚΡ και MHP θα διαμορφώσει επίσης τις διεθνείς και συμμαχικές σχέσεις της Τουρκίας», προσθέτει. «Από τη διαμάχη για τους S-400 με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έως τα δικαιώματα, τις ελευθερίες, τον εκδημοκρατισμό ή την Κύπρο και τους Κούρδους, που πιθανότατα θα συνεχίσουν να δηλητηριάζουν τις σχέσεις με την Ε.Ε.».
Πρώτο και κύριο πρόβλημα για τον Ερντογάν παραμένει πάντως η οικονομία: η πιο «καυτή πατάτα» αυτή τη στιγμή στα χέρια του. Μεταφορικά και κυριολεκτικά, μια και η τιμή αυτού καθ’ εαυτό του δημοφιλούς φυτού-τροφίμου έχει εκτοξευτεί, ένεκα του διψήφιου πληθωρισμού, σε δυσθεώρητα ύψη, κοντά στις έξι τουρκικές λίρες το κιλό (με μέσο μισθό στα 446 ευρώ τον μήνα).
Σε μια ύστατη προσπάθεια να ρίξει τις τιμές, το τουρκικό υπουργείο Οικονομικών έδωσε από χθες το πράσινο φως για την εισαγωγή πατάτας - από πού λέτε; Από τη βόρεια Συρία! Για την ακρίβεια, από περιοχές όπου έχει εισβάλει ο τουρκικός στρατός...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.