Και…
αναλύει τις θέσεις των δύο μεγάλων μονομάχων, Τσίπρα και Μητσοτάκη. Φυσικά, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, η προτίμηση του γέρνει προς την πλευρά του δεύτερου.
Κατά πως τα λέει:
Παίρνουμε ήδη μια ιδέα του πως θα είναι επόμενη μέρα, όταν πια δεν θα υπάρχει η δικαιολογία, πως μας έχουν βάλει τα δύο πόδια στο ένα παπούτσι, που είναι και η αλήθεια βεβαίως.
Εδώ βέβαια, υπάρχει κάτι, στο οποίο ο πρωθυπουργός έρχεται δεύτερος. Δεσμεύεται, στο πως θα τα πει, τι θα πει, γιατί ακόμη δεν έχει κλείσει η διαπραγμάτευση. Αν μας είχε ακούσει και τα είχε κλείσει πιο γρήγορα, τώρα θα μπορούσε να πει περισσότερα.
Από την άλλη, ο Μητσοτάκης ξεκίνησε από πέρυσι και με την ευκαιρία των πολλών δημόσιων παρεμβάσεων του, εξαπέλυσε πλέον όλο το πακέτο.
Ο Μητσοτάκης λέει, θα κόψω πρώτα τους φόρους και θα περιμένω για το θετικό αποτέλεσμα στην συνέχεια. Ο πρωθυπουργός δε λέει αυτό. Λέει, πως εφόσον υπάρχει θετικό αποτέλεσμα, τότε θα δω τι μπορώ να δώσω παραπάνω.
Στην πραγματικότητα έχουμε δύο διαφορετικές λογικές. Η μία λέει ότι για να πάρει πιο γρήγορα μπροστά η Οικονομία, πρέπει να κόψω φόρους, η άλλη λέει ότι χρειάζομαι χρήματα για να εφαρμόσω τις πολιτικές που θέλω.
Εγώ προσπαθώ να συγκρατήσω τον ενθουσιασμό που βλέπω, ότι έστω και τώρα αρχίζει η κουβέντα για την μείωση των φόρων.
Ο Μητσοτάκης πάντως, η επίθεση του οποίου πάει να πιάσει τόπο, αναπτύσσει πολύ γρήγορα το δικό του στράτευμα, που είναι το αντιφορολογικό μέτωπο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου