... και οι μολότοφ...
Σάββατο πρωί, την ώρα που η συνοικία ξυπνούσε και ετοίμαζε τον πρωινό καφέ της. Ένα κορίτσι με σακίδιο στους ώμους τοποθετεί...
διαφημιστικά φυλλάδια στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων και στα γραμματοκιβώτια.
Βγαίνω για τσιγάρα και την προλαβαίνω στον παρακάτω δρόμο. Προχωρώ διστακτικά στην ερώτηση που έχει ο καθένας στο μυαλό του, όταν βλέπει παιδιά, γύρω στα δεκάξι- δεκαεπτά, να μοιράζουν διαφημιστικά στα φανάρια.
Μου απάντησε βιαστικά: «Δεν θέλω να επιβαρύνω τους γονείς μου. Τα βγάζουν δύσκολα πέρα»…
Δευτέρα πρωί, περιήγηση στα σάιτ: Νεαρός στο Ηράκλειο έφτιαξε μηχανάκι που κινείται με βιοαέριο ή τσικουδιά!
Όταν τελείωσα τον περίπατο στον ειδησεογραφικό λειμώνα της ημέρας , εκείνο που έλαμπε μπροστά μου ήταν το κατόρθωμα του νεαρού Ηρακλειώτη.
Και κατά περίεργο τρόπο, την ώρα που σκεφτόμουν τον χρόνο που είχε διαθέσει στην ευρεσιτεχνία του, την αγωνία, τις δυσκολίες και την επιβράβευση, φαντάστηκα το κορίτσι της συνοικίας με τα διαφημιστικά να καβαλάει το μηχανάκι του νεαρού και να χάνονται χαμογελαστοί στο βάθος της λεωφόρου…
Τα δύο γεγονότα με συγκίνησαν. Και με γέμισαν αισιοδοξία. Οπως κι ένα άλλο ,με πρωταγωνιστή το παιδί ενός φίλου. Δεν ήξερε τίποτε άλλο εκτός από φρέντο, γυμναστήρια και γήπεδο, μέχρι που πήγε στον στρατό και γύρισε αγνώριστο.
Βιβλία, μουσικές, ενδιαφέρον για την πολιτική. Κάτι σαν μυστήρια μεταμόρφωση. Που ίσως να εξηγείται απο το γεγονός ότι μεγάλωσε σ΄ένα σπίτι γεμάτο βιβλία, μουσικές και καλοσύνη, χωρίς ποτέ να ακούσει απ΄ τους γονείς του προτροπές και διδακτισμούς ή αρνητικά σχόλια για τον προσανατολισμό και τα ενδιαφέροντά του…
Τα τρία παιδιά είχα στο μυαλό μου, όταν το βλέμμα προσέκρουε σε κάποιες άλλες ειδήσεις του τριημέρου.
Η μία έλεγε για τα «προοδευτικά» τσαλαβουτήματα του ημιμαθούς Καρανίκα που υπονομεύει άθελά του ως και την έννοια του γόνιμου πάθους (ευτυχώς, ο σοβαρός Χρήστος Μαντάς, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, τον έβαλε στη θέση του).
Η άλλη μιλούσε για τις παραλίγο δολοφονικές μολότοφ της Θεσσαλονίκης από παιδιά που κατοικούν στον προσωρινά προστατευμένο κόσμο της ιδεοληψίας και ζουν αφηνιασμένα την αντικαθεστωτική πλάνη τους.
Ε, οι άλλες ειδήσεις-οι περισσότερες- σχημάτιζαν κάτι σαν αλάνα, όπου τριγυρνούσαν διάφοροι επιφανείς της πολιτικής σκηνή σκιαμαχώντας για το Σκοπιανό, την οικονομία και τις εκλογές .
Εκλεισα την οθόνη, έφερα πάλι στο νού μου το κορίτσι και τους δύο νεαρούς -τον Ηρακλειώτη και τον γιο του φίλου μου- κι άρχισα να ξανασκέφτομαι εκείνο το ξεχασμένο δοκίμιο περί συντήρησης και προόδου…
Γιάννης Τριάντης
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου