Η Φώφη Γεννηματά είχε προφανώς μία έμπνευση. Τώρα που ο Τσίπρας βλέπει όλα του τα στρατηγήματα να καταρρέουν και επιστρέφει στα χαρακώματα κατά του «μαύρου μετώπου» που τον επιβουλεύεται και τον υπονομεύει, ζήτησε...
προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για το μεταμνημονιακό πρόγραμμα και… εκλογές.
Αμέσως άρχισαν οι αναζητήσεις. Πού το πάει η Φώφη, τι θέλει να πετύχει, μήπως είναι «λαγός» του Τσίπρα και διάφορα άλλα.
Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν η κίνηση της προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ έχει κάποιο βάθος ή στρατηγικό στόχο. Είναι επίσης εξαιρετικά αμφίβολο αν όλες οι συνιστώσες του νέου κόμματος έχουν την ίδια άποψη ή και αν ήταν επαρκώς ενήμερες για το αίτημα της προέδρου.
Το πιθανότερο είναι να ισχύει, όπως συμβαίνει συνήθως, η πιο απλή εκδοχή. Το αίτημα της προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ να είναι απλώς μια τουφεκιά στον αέρα. Αφού ξαναζήτησε εκλογές ο Μητσοτάκης, γιατί να μην το ζητήσει και εκείνη;
Ανοίγοντας μάλιστα δειλά δειλά και ένα μέτωπο με την ΝΔ, όπως προφανώς επιτάσσει μία στοιχειώδης εκλογική τακτική, αφού η κ. Γεννηματά έχει κηρύξει ως γνωστόν «διμέτωπο» αγώνα στον δρόμο προς τις κάλπες.
Υπό αυτήν την έννοια έχει ένα ενδιαφέρον να διερευνήσει κανείς τις συνθήκες υπό τις οποίες θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αυτό που ζητεί η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. Και κυρίως, τι θέση θα έπαιρνε το κόμμα από την στιγμή που θα ετίθεντο τα διλήμματα.
Η λογική της πρότασης Γεννηματά είναι «ούτε με τον Τσίπρα ούτε με τον Μητσοτάκη». Μετά τις εκλογές όμως, τις οποίες εμφανίζεται να επιθυμεί είτε πριν το καλοκαίρι, είτε μέσα στο κατακαλόκαιρο, τα ψέματα θα τελειώσουν.
Οι επιλογές δεν είναι πολλές. Είτε θα είναι αυτοδύναμος ο Μητσοτάκης, οπότε στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ θα πάρουν μία βαθιά ανάσα ανακούφισης. Είτε δεν θα είναι, οπότε θα πρέπει να επιλέξουν: είτε με τον Μητσοτάκη, είτε με την… περιπέτεια. Των δεύτερων εκλογών, της απλής αναλογικής και του χάους. Τα αντίστοιχα θα ισχύουν και στην κατά φαινόμενα απίθανη περίπτωση, κατά την οποία νικητής των εκλογών θα είναι ο Τσίπρας.
Το ζήτημα εν προκειμένω δεν είναι αν πρέπει να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Ειδικώς αφότου είναι ορατό ότι η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί ούτε τα στοιχειώδη και το μόνο που κάνει είναι να στήνει στον τοίχο τους επικριτές της, προφανώς και πρέπει κάποια στιγμή να στηθούν κάλπες, προτού ανάψουν τα μπουρλότα παντού.
Ομως σε αυτό το περιβάλλον, όλοι οφείλουν να έχουν στόχο και στρατηγική. Και με το ΚΙΝ.ΑΛ κάπου εκεί αρχίζει να θολώνει το πράγμα…
προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για το μεταμνημονιακό πρόγραμμα και… εκλογές.
Αμέσως άρχισαν οι αναζητήσεις. Πού το πάει η Φώφη, τι θέλει να πετύχει, μήπως είναι «λαγός» του Τσίπρα και διάφορα άλλα.
Είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν η κίνηση της προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ έχει κάποιο βάθος ή στρατηγικό στόχο. Είναι επίσης εξαιρετικά αμφίβολο αν όλες οι συνιστώσες του νέου κόμματος έχουν την ίδια άποψη ή και αν ήταν επαρκώς ενήμερες για το αίτημα της προέδρου.
Το πιθανότερο είναι να ισχύει, όπως συμβαίνει συνήθως, η πιο απλή εκδοχή. Το αίτημα της προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ να είναι απλώς μια τουφεκιά στον αέρα. Αφού ξαναζήτησε εκλογές ο Μητσοτάκης, γιατί να μην το ζητήσει και εκείνη;
Ανοίγοντας μάλιστα δειλά δειλά και ένα μέτωπο με την ΝΔ, όπως προφανώς επιτάσσει μία στοιχειώδης εκλογική τακτική, αφού η κ. Γεννηματά έχει κηρύξει ως γνωστόν «διμέτωπο» αγώνα στον δρόμο προς τις κάλπες.
Υπό αυτήν την έννοια έχει ένα ενδιαφέρον να διερευνήσει κανείς τις συνθήκες υπό τις οποίες θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αυτό που ζητεί η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ. Και κυρίως, τι θέση θα έπαιρνε το κόμμα από την στιγμή που θα ετίθεντο τα διλήμματα.
Η λογική της πρότασης Γεννηματά είναι «ούτε με τον Τσίπρα ούτε με τον Μητσοτάκη». Μετά τις εκλογές όμως, τις οποίες εμφανίζεται να επιθυμεί είτε πριν το καλοκαίρι, είτε μέσα στο κατακαλόκαιρο, τα ψέματα θα τελειώσουν.
Οι επιλογές δεν είναι πολλές. Είτε θα είναι αυτοδύναμος ο Μητσοτάκης, οπότε στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛ θα πάρουν μία βαθιά ανάσα ανακούφισης. Είτε δεν θα είναι, οπότε θα πρέπει να επιλέξουν: είτε με τον Μητσοτάκη, είτε με την… περιπέτεια. Των δεύτερων εκλογών, της απλής αναλογικής και του χάους. Τα αντίστοιχα θα ισχύουν και στην κατά φαινόμενα απίθανη περίπτωση, κατά την οποία νικητής των εκλογών θα είναι ο Τσίπρας.
Το ζήτημα εν προκειμένω δεν είναι αν πρέπει να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Ειδικώς αφότου είναι ορατό ότι η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί ούτε τα στοιχειώδη και το μόνο που κάνει είναι να στήνει στον τοίχο τους επικριτές της, προφανώς και πρέπει κάποια στιγμή να στηθούν κάλπες, προτού ανάψουν τα μπουρλότα παντού.
Ομως σε αυτό το περιβάλλον, όλοι οφείλουν να έχουν στόχο και στρατηγική. Και με το ΚΙΝ.ΑΛ κάπου εκεί αρχίζει να θολώνει το πράγμα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου