Τρομερό πράγμα μια φωτογραφία. Τι κι αν έκαναν τα πάντα, τι κι αν προέβλεψαν, προετοίμασαν, έγραψαν από πριν τα πάντα, προνόησαν για όλες τις παγίδες, όλα τα απρόοπτα: μόλις βρέθηκαν στο κλουβί του μεγάλου Ουρακοτάγκου, τίποτα δεν πήγε όπως το σχεδίαζαν. Θα πίστευαν πως...
είχαν παριστάνει επαρκώς τα φιλαράκια. Θα πίστευαν πως είχαν δώσει αρκετά σήματα. Θα πίστευαν πως είχαν διαβάσει όλα τα εγχειρήδια συμπεριφοράς απέναντι σε έναν Ουρακοτάγκο. Θα νόμιζαν και τον Ουρακοτάγκο εξημερωμένο. Και ορίστε το αποτέλεσμα.
Τι ακριβώς λέει αυτή η φωτογραφία; Πέρα από το προφανές (η διαφορά στη σωματική μάζα, το παλτό αντί για το σακάκι, η θέση των ποδιών, που, υπερτονίζοντας την παρουσία τους, δίνει στον Γάλλο το ύφος ενός κλόουν ή μιας μαριονέτας, κλπ.) ο καθένας ας αποφασίσει μόνος του. 'Εχουμε εδώ ξεκάθαρα ένα τεστ του Rorschach. Υπάρχει μία ανάγνωση με όρους γενεών (ο μπαμπάς σέρνει στην παρέλαση το απρόθυμο παιδί του). Υπάρχει και μία ανάγνωση ιδοκτήτη ζώου συντροφιάς, και να το πάλι το remake του "κανίς του Μπους".
'Ακουσα σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό να μιλούν για τον Μακρόν ως το νέο μπισόν μαλτέζ του Τραμπ. Και υπάρχει, βεβαίως, και μία έμφυλη, αν όχι σεξουαλική ανάγνωση την οποία έσπευσε να υιοθετήσει με ορμή ο προκάτοχος του Μακρόν ("μέσα στο ζευγάρι, ο Μακρόν είναι μάλλον παθητικός" ανέλυσε με λεπτότητα ένας Ολλάντ που δεν τον αφήνουν σε ησυχία οι ίδιες του οι ορμές, όπως θα συμπέραινε ένας ψυχαναλυτής).
Αν είναι σημαδιακή, αν αντιστέκεται σε όλες τις άλλες, αν μετράει ανάμεσα σε όλες τις άλλες που σχολιάστηκαν σαρκαστικά από τους παρουσιαστές των αμερικανικών "late shows", είναι επειδή ενσωματώνεται σε ένα σύνολο, μαζί ιδίως με την περίφημη σκηνή του ξεψειρίσματος της πιτυρίτιδας, η οποία κι αυτή μας παραπέμπει στις τελετουργικές συνήθειες των Ουρακοτάγκων. [...]
Μπορούμε να υπενθυμίσουμε πως η επίσκεψη του Μακρόν ως αρχηγού κράτους έδωσε την ευκαιρία, σε θέματα όπως η οικολογία ή η παγκοσμιοποίηση, για μια λαμπρή αντιπαράθεση απέναντι στην τραμπική θεώρηση του κόσμου όταν μίλησε στα αγγλικά μπροστά στον Κογκρέσο (αν και πρέπει να έχασε μερικά μαθήματα σχετικά με τον τονισμό). Μπορείς να επιχειρήσεις να μεταμφιέσεις όπως το έκανε ο ετοιμόρροπος σήμερα σταθμός Europe 1, σε fact-cheking αυτό το αληθινό-ψεύτικο έντιτο προς δόξα της επίσκεψης. Μπορείς να δοκιμάσεις τα πάντα, η φωτογραφία εντυπώθηκε. Η μελλοντική της τύχη θα εξαρτηθεί βέβαια από τη συνέχεια της Ιστορίας. Χειραφετείται ο Μακρόν από τον Τραμπ; Θα παραμείνει τότε στα συρτάρια. Μεταβάλλεται σε μπισόν; Θα είναι τότε διαθέσιμη σην αιωνιότητα.
Daniel Schneidermann
Arrêt sur images (ανεξάρτητο γαλλικό σάιτ κριτικής των μήντια), 26.04.2018
Aπό το blog "Α/Λ/Μ/Α/Ν/Α/Κ", του Σπύρου Σταβερη (lifo.gr)
είχαν παριστάνει επαρκώς τα φιλαράκια. Θα πίστευαν πως είχαν δώσει αρκετά σήματα. Θα πίστευαν πως είχαν διαβάσει όλα τα εγχειρήδια συμπεριφοράς απέναντι σε έναν Ουρακοτάγκο. Θα νόμιζαν και τον Ουρακοτάγκο εξημερωμένο. Και ορίστε το αποτέλεσμα.
Τι ακριβώς λέει αυτή η φωτογραφία; Πέρα από το προφανές (η διαφορά στη σωματική μάζα, το παλτό αντί για το σακάκι, η θέση των ποδιών, που, υπερτονίζοντας την παρουσία τους, δίνει στον Γάλλο το ύφος ενός κλόουν ή μιας μαριονέτας, κλπ.) ο καθένας ας αποφασίσει μόνος του. 'Εχουμε εδώ ξεκάθαρα ένα τεστ του Rorschach. Υπάρχει μία ανάγνωση με όρους γενεών (ο μπαμπάς σέρνει στην παρέλαση το απρόθυμο παιδί του). Υπάρχει και μία ανάγνωση ιδοκτήτη ζώου συντροφιάς, και να το πάλι το remake του "κανίς του Μπους".
'Ακουσα σε ένα ραδιοφωνικό σταθμό να μιλούν για τον Μακρόν ως το νέο μπισόν μαλτέζ του Τραμπ. Και υπάρχει, βεβαίως, και μία έμφυλη, αν όχι σεξουαλική ανάγνωση την οποία έσπευσε να υιοθετήσει με ορμή ο προκάτοχος του Μακρόν ("μέσα στο ζευγάρι, ο Μακρόν είναι μάλλον παθητικός" ανέλυσε με λεπτότητα ένας Ολλάντ που δεν τον αφήνουν σε ησυχία οι ίδιες του οι ορμές, όπως θα συμπέραινε ένας ψυχαναλυτής).
Αν είναι σημαδιακή, αν αντιστέκεται σε όλες τις άλλες, αν μετράει ανάμεσα σε όλες τις άλλες που σχολιάστηκαν σαρκαστικά από τους παρουσιαστές των αμερικανικών "late shows", είναι επειδή ενσωματώνεται σε ένα σύνολο, μαζί ιδίως με την περίφημη σκηνή του ξεψειρίσματος της πιτυρίτιδας, η οποία κι αυτή μας παραπέμπει στις τελετουργικές συνήθειες των Ουρακοτάγκων. [...]
Μπορούμε να υπενθυμίσουμε πως η επίσκεψη του Μακρόν ως αρχηγού κράτους έδωσε την ευκαιρία, σε θέματα όπως η οικολογία ή η παγκοσμιοποίηση, για μια λαμπρή αντιπαράθεση απέναντι στην τραμπική θεώρηση του κόσμου όταν μίλησε στα αγγλικά μπροστά στον Κογκρέσο (αν και πρέπει να έχασε μερικά μαθήματα σχετικά με τον τονισμό). Μπορείς να επιχειρήσεις να μεταμφιέσεις όπως το έκανε ο ετοιμόρροπος σήμερα σταθμός Europe 1, σε fact-cheking αυτό το αληθινό-ψεύτικο έντιτο προς δόξα της επίσκεψης. Μπορείς να δοκιμάσεις τα πάντα, η φωτογραφία εντυπώθηκε. Η μελλοντική της τύχη θα εξαρτηθεί βέβαια από τη συνέχεια της Ιστορίας. Χειραφετείται ο Μακρόν από τον Τραμπ; Θα παραμείνει τότε στα συρτάρια. Μεταβάλλεται σε μπισόν; Θα είναι τότε διαθέσιμη σην αιωνιότητα.
Daniel Schneidermann
Arrêt sur images (ανεξάρτητο γαλλικό σάιτ κριτικής των μήντια), 26.04.2018
Aπό το blog "Α/Λ/Μ/Α/Ν/Α/Κ", του Σπύρου Σταβερη (lifo.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου