Βαγγέλη Μαρινάκη, με αφορμή την αντίδραση των εργαζομένων στα περί σκουπιδότοπου που είπε ο Δ. Τζανακόπουλος.
Συγκεκριμένα ο N. Μάστορας, που σχεδόν 35 χρόνια τα πέρασε στην Χρήστου Λαδά και στην Μιχαλακοπούλου, στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, γράφει:
"Γλάροι στη στεριά
Θα έχετε δει την εικόνα: πάνω από τους σκουπιδότοπους κάνουν κύκλους κοπάδια ασημόγλαρων. Και όταν δουν κάτι που πιστεύουν πως τρώγεται, εφορμούν. Οπως θα έκαναν στα ψάρια αν η υπεραλίευση δεν είχε ελαττώσει τους πληθυσμούς. Η εύκολη τροφή, όμως, τους τραβά μακριά από τη θάλασσα. Κι ας είναι η τροφή σκουπίδια των ανθρώπων.
Όμως ακριβώς επειδή αυτό το είδος προσαρμόζεται εύκολα και εκμεταλλεύεται πηγές τροφής που προσφέρουν -για την ακρίβεια, πετάνε- οι άνθρωποι, ο πληθυσμός του ασημόγλαρου έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Οι δύο σημαντικότερες πηγές τροφής για τον ασημόγλαρο είναι τα μη εμπορεύσιμα ψάρια που πετιούνται από τις ψαρόβαρκες και τα σκουπίδια στις χωματερές.
Είναι όμως ο ίδιος ο ασημόγλαρος σκουπίδι; Οχι, πουλί είναι. Θαλασσινό πουλί μάλιστα. Που το εξαναγκάσαμε να αναζητά έτσι την τροφή του. Σκουπίδια είναι αυτά που τον οδηγούμε να τρώει για να ζήσει. Επαναλαμβάνω: για να ζήσει.
Τα λέω αυτά γιατί σχεδόν 35 χρόνια από τη ζωή μου τα πέρασα σε μια εφημερίδα που τώρα κατονομάζεται σαν «σκουπιδότοπος». Τότε, βέβαια, τα σκουπίδια ήταν ελάχιστα, άρα και οι γλάροι.
Κάποιοι εξ αυτών είχαν τόσο πωρωθεί από την εύκολη τροφή, που αλλοιώθηκε η γεύση τους και δεν επέστρεφαν στο πέλαγος. Αλλά οι περισσότεροι παρέμειναν γλάροι. Ακόμη και όταν εφορμούσαν στο δύσοσμο υλικό, επέστρεφαν στο καθαρτήριο του νερού. Έτρωγαν τόσο όσο να συντηρούνται. Και μέσα τους παρέμεναν θαλασσοπούλια. Καθαροί μέσα στην μπόχα που τα τελευταία χρόνια γύρω τους δυνάμωνε.
Γι αυτό το βρίσκω άδικο ετούτο που συμβαίνει. Από τη μια οι κατηγορίες Τζανακόπουλου για σκουπιδότοπο, από την άλλη η «αυτόβουλη» -επιτρέψτε μου να μην το πιστεύω...- έκθεση των συντακτών μιας εφημερίδας που εξατομίκευσαν την κατηγορία, την πήραν πάνω τους και οργισμένοι φωνάζουν πως δεν είναι σκουπίδια.
Τους ξέρω αυτούς τους ανθρώπους. Με τις συνήθεις εξαιρέσεις εκείνων που αγάπησαν τα σκουπίδια και έγιναν θαμώνες τους, οι υπόλοιποι ευτυχήσαμε να επιστρέφουμε στη θάλασσα. Και φυσικά, δεν είναι σκουπίδια.
Όμως δεν είδα ασημόγλαρο να υπερασπίζεται ποτέ χωματερή. Αν από αυτήν εξαναγκάζεται να τρέφεται, δεν είναι εκεί η ψυχή του. Και ακόμη περισσότερο, τους αθώους τούς βάζουν μπροστά δίκην «ασπίδας» πάντα οι δειλοί. Εκείνοι κρύβονται μονίμως από πίσω. Ονοματίστε τους εσείς."
Πηγή: zoornalistas.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου