Είσαι ιστοσελίδα. Γίνεται μια τυφλή εγκληματική επίθεση και εσύ σχεδόν δεν ξέρεις τίποτε άλλο παρά ότι ακούστηκαν πυροβολισμοί. Σπριντάρεις, γκαζώνεις, σπινάρει το...πληκτρολόγιο, σηκώνονται στη μια ρόδα τα πλήκτρα και ανεβάζεις (μπορεί και πρώτος) την είδηση ότι κροτάλισαν τα περίστροφα.
Για τα υπόλοιπα (πού έγινε, ποιος την έφαγε, από ποιον, ποιος πέθανε ή ποιος κινδυνεύει;) «θα σας ενημερώσουμε άμεσα με συνεχή ροή». Όσα λίγα ξέρεις τα γράφεις με παραλλαγές, αλλά ίδια -ολόιδια- στον τίτλο, στο λιντ, στον
πρόλογο, στο κυρίως κείμενο και στη λεζάντα της φωτογραφίας ενός περιπολικού που βρήκες γκουγκλάροντας για να εικονογραφήσεις το θέμα. Τα γράφεις πεντάκις για εμπέδωση. Και, κυρίως, γιατί προσώρας δεν έχεις τίποτα άλλο να γράψεις.
Σε λίγο πληροφορείσαι και πληροφορείς ότι οι σφαίρες έπεσαν, ας πούμε, έξω από καραμελάδικο προαστίου. Και επειδή πρέπει λίγο να τραβήξεις το κείμενο ώσπου να έρθουν και άλλες πληροφορίες, δίνεις τη μεγάλη αποκλειστικότητα που προέκυψε από ενδελεχή έρευνα και από ρεπορτάζ πόρτα πόρτα, παρά το προχωρημένο της ώρας: «Οι κάτοικοι λένε πως δεν πάει άλλο με την εγκληματικότητα». Αν έγραφες κιόλας «ανάστατοι οι κάτοικοι», που κολλάει παντού, θα μεγάλωνες το κείμενο κατά μία λέξη, με το «ανάστατοι».
Και θα ίσχυε. Τσεκαρισμένο και έγκυρο, το βλέπεις στο έντρομο πρόσωπό τους από αλλά ρεπορτάζ, σε άλλες γειτονιές, για άλλους λόγους. Όπως και να έχει, είτε με λίγα είτε με πολλά στοιχεία, εσύ πέτυχες την πρωτιά. Η οποία μετράει πολύ σε δύο πράγματα: στην παρθενιά και στην είδηση.
harddog-blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου