Ολα στο φως για τη Μακρόνησο...

Την ονόμασαν «ελληνικό Νταχάου». Δεν είχαν άδικο. Την παρομοίασαν με την «Κόλαση» του Δάντη. Είχαν δίκιο. Η Μακρόνησος στήθηκε ως αναμορφωτήριο συνειδήσεων. Για να επαναφέρει –όπως έλεγαν τότε οι
κρατούντες– στον εθνικό κορμό όσους στάλθηκαν εκεί και είχαν «διαφθαρεί» από κομμουνιστικές και αριστερές ιδέες.

Τη Μακρόνησο την ονόμασαν και «σύγχρονο Παρθενώνα» εκείνοι που τη δημιούργησαν. Θα είχαν δίκιο, αν η αναφορά τους αφορούσε το γεγονός ότι ο Παρθενώνας δημιουργήθηκε σε συνθήκες δουλοκτητικής κοινωνίας. Δεν εννοούσαν κάτι τέτοιο.

Ονομάζοντας τη Μακρόνησο «Παρθενώνα», εξομοίωναν αυτό που γινόταν εκεί με ένα από τα μεγαλύτερα πολιτιστικά επιτεύγματα όλων των εποχών. Ομως η Μακρόνησος ήταν η ντροπή και η καταισχύνη του πολιτισμού.

Σήμερα πρέπει να διασωθεί ως Μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, όπως τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Για να μαθαίνουν η σημερινή και οι επόμενες γενιές ότι δίπλα στη βαρβαρότητα των βασανιστών της Μακρονήσου υπήρχαν το μεγαλείο, η αξιοπρέπεια και ο πολιτισμός όσων μαρτύρησαν κυριολεκτικά για τις ιδέες τους, για έναν καλύτερο κόσμο, για πανανθρώπινα ιδανικά.

Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού να καταστήσει κυβερνητική θέση την πρωτοβουλία για αναγνώριση της Μακρονήσου από την UNESCO ως Μνημείου Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς δεν είναι απλώς θετική κίνηση.

Αυτό έπρεπε να έχει γίνει εδώ και δεκαετίες. Συνιστά τη μόνη δυνατότητα σωτηρίας του νησιού, που νομικά έχει χαρακτηριστεί ιστορικός τόπος, αλλά μέχρι σήμερα δεν έγινε τίποτε για να ανταποκρίνεται στον χαρακτηρισμό αυτό.

Αντίθετα, το νησί αφέθηκε έρμαιο στα ιδιωτικά συμφέροντα και τις καταπατήσεις, ενώ εδώ και καιρό καταστρώνονταν σχέδια για παράδοσή του σε ιδιωτικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην αιολική ενέργεια.

Η κυβέρνηση οφείλει να κάνει κάτι ακόμη. Να αναζητήσει και να παραδώσει στον ελληνικό λαό και στην ιστορική έρευνα όλα τα αρχεία του Στρατού που αφορούν τη Μακρόνησο, καθώς το νησί ήταν στρατόπεδο για οπλίτες. Πρέπει ακόμη να βρεθεί το «αγνοούμενο» αρχείο της ΒΧΙ Διεύθυνσης του ΓΕΣ, που είχε τη διοίκηση του στρατοπέδου, και βέβαια οι στρατιωτικές αναφορές για όσα αποτρόπαια και φρικιαστικά έγιναν εκεί εκείνα τα χρόνια.

Το αίτημα είναι απλό και ξεκάθαρο. Να σωθεί η Μακρόνησος, να έρθουν όλα στο φως.

efsyn.gr