Στη χθεσινή έρευνα του Investigate Europe είδαμε πως ακόμα και συντηρητικοί οργανισμοί όπως το ΔΝΤ, η ΕΚΤ και η Κομισιόν εμμέσως παραδέχονται πως οι...εργασιακές μεταρρυθμίσεις που επιβλήθηκαν απ’ άκρη σ’ άκρη στην Ευρώπη αποδείχθηκαν λανθασμένες στην επιστημονική τους βάση και αναποτελεσματικές στην εφαρμογή τους.
Πίσω όμως από την επιμονή κυβερνήσεων και Κομισιόν κρύβεται μια σχεδόν μεταφυσική εμμονή να μιμηθούν το «γερμανικό θαύμα» της «Ατζέντας 2010», γνωστής ως μεταρρύθμισης Hartz.
Μια πιο προσεκτική ματιά δείχνει ότι οι γερμανικές εργασιακές μεταρρυθμίσεις είχαν εν τέλει ελάχιστο ρόλο στο οικονομικό «θαύμα», το οποίο εν πολλοίς βασίστηκε στο ακριβώς αντίθετο δόγμα από αυτό της «εξωτερικής ευελιξίας».
Τον Μάρτιο του 2003 ο Γερμανός καγκελάριος Σρέντερ ανακοίνωσε την περίφημη «Ατζέντα 2010». Στον λόγο του εκείνο εκφώνησε 8 φορές τη λέξη «ευελιξία» ή παράγωγά της και ξιφούλκησε εναντίον των «αρτηριοσκληρωτικών δομών» της γερμανικής αγοράς εργασίας.
Οι εξαγγελίες Σρέντερ μετουσιώθηκαν στις περίφημες μεταρρυθμίσεις Χαρτζ (Hartz) από το όνομα του συμβούλου του σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου και επικεφαλής της σχετικής επιτροπής.
Είναι σίγουρο ότι όταν ο Σρέντερ εκφωνούσε εκείνο τον λόγο δεν είχε ούτε ο ίδιος συναίσθηση του πόσο η «Ατζέντα 2010» επρόκειτο να επηρεάσει όχι τη Γερμανία, αλλά ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο των Χάραλντ Σούμαν και Νικόλα Λεοντόπουλου εδώ
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου