7.4.18

Μια ωδή στον Μάστερ Ψήστερ...


Στον μεγαλύτερο Χριστιανό κάθε σπιτιού, που κάθε χρόνο θυσιάζεται για τους...
συνανθρώπους του.

Τι έκανε ο Χριστούλης; Θυσιάστηκε για τις αμαρτίες όλων των ανθρώπων, σήκωσε το Σταυρό του Μαρτυρίου, υπέφερε, λοιδορήθηκε, σταυρώθηκε. Και στο τέλος αναστήθηκε. Τι κάνει ο Μάστερ Ψήστερ, ο άνθρωπος που αναλαμβάνει σε κάθε σπίτι, σε κάθε παρέα, να ετοιμάσει και να ψήσει όλα αυτά που θα μασαμπουκώσουμε όλοι εμείς την Κυριακή του Πάσχα. Ο σπουδαίος αυτός Χριστιανός, ο χριστιανικότερος όλων, θυσιάζεται για τη δική μας καλοπέραση ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, ιδρωκοπάει, τσικνίζεται, ξυπνάει χαράματα, «σταυρώνεται» και τελικά δεν ανασταίνεται. Αλλά είναι πάντα εκεί. Κάθε τέτοια μέρα. Πιστός στο ιερό καθήκον.


via GIPHY

Ο σωστός ο ψήστης, ο τίμιος, είναι μια κατηγορία από μόνος του: θα επισκεφθεί τον χασάπη τον μερακλή αρκετές μέρες πριν. Θα υπολογίσει τα άτομα και θα παραγγείλει το κρέας – τουλάχιστον μιάμιση φορά πάνω από τα άτομα που υπολογίζει ότι θα ταϊσει, για να μην πω επί δυο για να είναι σίγουρος. Διότι ο σωστός ο ψήστης, ο τίμιος, είναι κιμπάρης: ακόμα κι αν ο κάθε καλεσμένος (ή ακάλεστος) φέρει μαζί άλλους δυο, πρέπει να φτάσει το φαγητό για όλους. Κι επειδή δεν μπορεί να πολλαπλασιάσει το αρνί και το κοκορέτσι όπως έκανε ο Χριστός, πολύ απλά φροντίζει να υπάρχουν αποθέματα: εκτός από το αρνί, εκτός από το κοκορέτσι, θα έχει και μερικά κιλά παϊδάκια να παίζουν στην καβάντζα. Και μερικά λουκάνικα. «Πιάσε και μερικά μπιφτέκια μάστορα. Αααα, και καμιά πανσετούλα…».

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Κ. Βαϊμάκη, ΕΔΩ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: