Ευτυχώς που υπάρχει και αυτός ο Ερντογάν ρε φίλε και κάνει τη δουλειά μας πιο εύκολη. Πας στο Google που τα έχει όλα και συμφέρει, κάνεις ένα...
τόσο δα ψαξιματάκι, βρίσκεις το παλιότερό σου το κείμενο και αρχίζεις το κόπυ πάστε. Και το σημειώνεις κιόλας, μη βρεθεί κάνα παλικάρι κι αρχίσει τα «ρεπόρτερ Ξανθάκη, τα έχετε ξαναγράψει αυτά». Ορίστε λοιπόν:Απλά είναι τα πράγματα στο Αιγαίο παιδιά, μην το κουράζουμε πολύ με αναλύσεις και στοχασμούς. Η κατάσταση έχει ως εξής:
Είναι σαν να είσαι τσακωμένος με έναν μαλάκα και να έρχεται ο μαλάκας αυτός και να σκάβει ένα λάκκο. Και να σε ρωτάει:
Θες να πέσεις μέσα;
Τι του απαντάς δηλαδή; Θες να του κάνεις το χατίρι; Θες να τη ρίξεις τη βουτιά και να σε σκεπάσουν ύστερα με τα χώματα; Και να σε κλαίει η μανούλα σου στο μνήμα με δάκρυ μαύρο; Τα θες όλα αυτά; Ή μήπως είσαι λίγο πιο ψύχραιμος και απαντάς στον μαλάκα:
Για δεν πέφτεις εσύ πρώτος;
Και λίγο πιο κάτω σημείωνα:
«Να μας προκαλέσουν θέλουν ο Ταγίπ και το επιτελείο του, μπας και κάνουμε καμιά βλακεία και του δώσουμε την αφορμή να υπερασπιστεί τα κατ’ αυτόν δίκαια και ιερά. Να φερθούμε σαν μικρά παιδιά ή σαν υστερικά σκυλάκια και να τον κάνουμε μάγκα στα μάτια της διεθνούς κοινότητας. Να ρίξουμε τη βουτιά στο λάκκο που μας έσκαψε, υπακούοντας όσους ζητάνε εδώ και τώρα τσαμπουκάδες και αίματα».
Μάλιστα να μας προκαλέσουν θέλουν και για μαλάκες ψάχνουν. Και για την ώρα δεν τα βρίσκουν, παρότι προσπαθούν σκληρά και βάζουν τα δυνατά τους. Βλέπε τον εμβολισμό του σκάφους του Λιμενικού, βλέπε την συνεχιζόμενη αιχμαλωσία των δύο αξιωματικών, βλέπε τις προκλήσεις στο Φαρμακονήσι, βλέπε την πτήση του τουρκικού ελικοπτέρου στο Καστελόριζο, βλέπε το καθημερινό πάρτι με τις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο, δόξα να ‘χει ο Γιαραμπής ο κατάλογος δεν έχει τέλος.
Έχει όμως τέλος η ψυχραιμία των Τούρκων. Μιας και εμείς καθόμαστε στα αυγουλάκια μας και δεν απαντάμε βλακωδώς στις προκλήσεις, αρχίζουν σιγά σιγά και βγαίνουν απ’ τα ρούχα τους οι γείτονες. Και μέσα στον ύπνο το βαθύ του ναργιλέ, ονειρεύονται καταστροφικά σενάρια. Όπως αυτό που έγραψε η φιλοκυβερνητική εφημερίδα Γενί Σαφάκ και διαβάζω σήμερα στο έγκυρο Newpost:
«Όταν ανεβαίνει η ένταση στο Αιγαίο, το να γίνει κάποιο επεισόδιο, ας πούμε το τουρκικό ναυτικό να βυθίσει ένα ελληνικό πλοίο, και ξαφνικά όλες οι χώρες της Ευρώπης και οι ΗΠΑ να δημιουργήσουν μια συμμαχία εναντίον της Τουρκίας, είναι ένα πιθανό σενάριο και πρέπει να το προσέξουμε αυτό».
Κι εδώ αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες φανερώνεται η εύθραυστη ψυχολογία της σημερινής Τουρκίας μέσα σε μια παράγραφο. Φανερώνεται το άγχος, το στρες, η αγωνία του περικυκλωμένου θηρίου, που αναγκάστηκε να συμμαχήσει με το διάβολο (λέγε με Πούτιν) για να έχει να λέει ότι κάποιος του κάνει πλάτες. Φανερώνεται επίσης ο διαχρονικός τρόμος ότι μπορεί να ξαναζήσουν οι γείτονες τον απόλυτο εφιάλτη. Κι ο εφιάλτης αυτός είναι μια λέξη μόνο:
Ναυαρίνο!
Τότε που «μια συμμαχία εναντίον της Τουρκίας», ξεκίνησε την διάλυση της αυτοκρατορίας τους. Φοβούνται τώρα λοιπόν ότι μια ανάλογη συμμαχία μπορεί να ξεκινήσει και τη διάλυση της χώρας τους κι αυτός ακριβώς ο φόβος τους οδήγησε στην αγκάλη της ρώσικης αρκούδας. Πράγμα που ενδέχεται να το πληρώσουν ακόμη πιο ακριβά, αλλά όπως λένε και στο χωριό μου σε αυτές τις περιπτώσεις, ας πρόσεχαν. Ούτε παιδάκι είναι ο Βλαδίμηρος, ούτε φιλάνθρωπος. Και πάνω απ' όλα, δεν είναι κορόιδο...
Χρήστος Ξανθάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου