γίνονται κυβέρνηση πρέπει να σταματήσει. Δεν πείθει κανέναν. Και βεβαίως υπάρχει μυστική διπλωματία.
Και βεβαίως πρέπει να υπάρχει μυστική διπλωματία με την έννοια ότι όταν βρίσκεσαι σε διαπραγμάτευση με άλλη χώρα ή με σύμπλεγμα χωρών (ΝΑΤΟ, Ε.Ε.), δεν επιτρέπεται, δεν είναι φρόνιμο δηλαδή, να αποκαλύπτεις ούτε την τακτική σου, ούτε τις κόκκινες γραμμές σου, ούτε τις ενδεχόμενες επιθετικές κινήσεις σου, ούτε τους πιθανούς συμμάχους σου, ούτε βεβαίως τις θέσεις που προτίθεσαι να εγκαταλείψεις για να κερδίσεις κάτι.
Δεν πρέπει να το κάνεις ακόμη κι αν συνομιλείς με φίλους -αν και ο όρος είναι προβληματικός, αφού στις διεθνείς σχέσεις αυτό που μετράει είναι τα συμφέροντα- ή με εταίρους (νιώσαμε στο πετσί μας την αλληλεγγύη των μελών της ευρωζώνης), πολύ περισσότερο όμως δεν πρέπει να το κάνεις όταν έχεις απέναντί σου κράτη με τα οποία έχεις διαφορές ζωτικής σημασίας, με άλλα από τότε που υπάρχεις ως έθνος (Τουρκία), με άλλα μερικές δεκαετίες (ΠΓΔΜ, Αλβανία).
Η μυστική διπλωματία που δεν επιτρέπεται είναι αυτή που προχωρά σε συμφωνίες κάτω από το τραπέζι ερήμην του κοινοβουλίου και σε τελική ανάλυση ερήμην του λαού. Αυτή που δημιουργεί τετελεσμένα που δεσμεύουν τις επόμενες κυβερνήσεις. Αυτή που δεν γίνεται μέσω των κανονικών διαύλων, αλλά διά απεσταλμένων που δεν έχουν καμία ευθύνη παρά μόνο την εξουσιοδότηση του εντολέα τους.
Η αντιπαράθεση του Τούρκου προέδρου Ερντογάν στην Αθήνα με τον ομόλογό του Προκόπη Παυλόπουλο και τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα είχε στιγματιστεί από την αντιπολίτευση γιατί ήταν δημόσια. Ελεγαν τότε οι υπεύθυνοι των κομμάτων ότι ήταν ερασιτεχνισμός από την πλευρά της κυβέρνησης γιατί τόσο σοβαρά θέματα δεν συζητιούνται μπροστά στις κάμερες. Στην πράξη όμως καταργήθηκε αυτό που λέγεται μυστική διπλωματία.
Ηταν ένα debate όντως ασυνήθιστο, αλλά με τον Ερντογάν ποτέ δεν ξέρεις τι θα κληθείς να διαχειριστείς. Είσαι υποχρεωμένος να έχεις προετοιμαστεί ακόμη και για τα πιο απίθανα πράγματα που θα σου βάλει στο τραπέζι. Γι’ αυτό και οι πάντες τον χαρακτηρίζουν απρόβλεπτο.
Σήμερα και η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ ζητούν σύγκληση της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής κεκλεισμένων των θυρών για να ενημερωθούν από την κυβέρνηση για τις εξελίξεις στο Μακεδονικό και στα ελληνοτουρκικά. Η κ. Γεννηματά μάλιστα έχει ζητήσει σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών. Αν δεν πιστεύουν στη μυστική διπλωματία, γιατί χρειάζονται τις κλειστές πόρτες; Ανοιχτές πόρτες λοιπόν και παρουσία των ΜΜΕ, για να μην πούμε σε απευθείας μετάδοση από το κανάλι της Βουλής.
Σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική, δεν είναι δυνατόν να γίνονται όλα δημόσια. Ασφαλώς και πρέπει οι κυβερνήσεις να ενημερώνουν τα κόμματα για την πορεία ενός θέματος προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα μίνιμουμ συναίνεσης.
Ασφαλώς και πρέπει να γίνονται εμπιστευτικές συζητήσεις στα αρμόδια όργανα της Βουλής και μεταξύ πολιτικών αρχηγών. Ωστόσο, κυβερνήσεις και κόμματα οφείλουν να αποφεύγουν την εκ του ασφαλούς πλειοδοσία, τις μάχες εντυπώσεων και τις εσκεμμένα παραπλανητικές διαρροές για να πείσουν τους πολίτες ότι οι δικές τους προθέσεις είναι αγνές, ενώ των άλλων είναι ύποπτες.
*Απορώ πάντως που δεν ειπώθηκε ακόμη ότι το περιστατικό στον Εβρο ήταν στημένο από τους Ερντογάν-Τσίπρα ώστε να πάμε σε ανταλλαγή: εμείς δίνουμε τους οκτώ Τούρκους αξιωματικούς, αυτοί δίνουν τους δύο Ελληνες στρατιωτικούς...
Τάσος Παππάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου