Επιτρέψτε μου να θέσω σε άλλη βάση το θέμα της Ράνιας Αντωνοπούλου, εξετάζοντας παράλληλα πτυχές του ανασχηματισμού.
Αυτό που δεν ειπώθηκε όλες αυτές τις μέρες είναι ότι...
η αναπληρώτρια υπουργός αποτέλεσε σημαντικό «πρότζεκτ» του ΣΥΡΙΖΑ στο δρόμο για την εξουσία. Ενώ ήσαν ανεπαρκέστατα προετοιμασμένοι για τις επικείμενες κυβερνητικές ευθύνες, όπως αποδείχτηκε αργότερα, η περίπτωσή της συνιστούσε εξαίρεση: Την είχαν εγκαίρως εντοπίσει στις ΗΠΑ ως ειδική στα θέματα ανεργίας, του υπ’ αριθμόν 1 προβλήματος που γέννησε η κρίση. Τοποθετήθηκε σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, έτοιμη για το νεοσύστατο υπουργείο. Όσο κι αν ψάξεις, δύσκολα θα βρεις άλλη περίπτωση τόσο επιμελούς προεργασίας.
Ως εκ τούτου, είχαν απ’ αυτήν μεγάλες προσδοκίες – στις οποίες δεν ανταποκρίθηκε. Ήταν άλλωστε υποψήφια για έξοδο στα περισσότερα σενάρια ανασχηματισμού (πολλώ δε μάλλον ο Δ. Παπαδημητρίου).
Αν είχε ανταποκριθεί στις προσδοκίες, τα 29 χιλιάρικα θα έμπαιναν αντικειμενικά σε δεύτερη μοίρα. Ούτως ή άλλως, η δημόσια συζήτηση πρέπει κατά προτεραιότητα να στρέφεται στις επιδόσεις της κυβέρνησης.
Όλος αυτός ο θόρυβος για το επίδομα ήταν ένα αντιπολιτευτικό ρεσιτάλ λαϊκιστικής υποκρισίας, στο οποίο μάλλον εύκολα προσχώρησε και ο πρωθυπουργός.
Εντάξει, ένα χιλιάρικο το μήνα ως επίδομα ενοικίου είναι πάρα πολύ. Θα ‘πρεπε να έχει τεθεί ένα λογικό πλαφόν. Αυτό όμως που «ενόχλησε» κυρίως ήταν η περιουσιακή κατάσταση του ζεύγους – καθαρά με όρους μικροπολιτικής, αν όχι κοινωνικού φθόνου. Αν τίθεται θέμα περιουσιακών κριτηρίων πρέπει να συμπεριλαμβάνει το σύνολο των αμοιβών για όλο το φάσμα του πολιτικού προσωπικού. Η επιλεκτική στοχοποίηση μεμονωμένων περιπτώσεων είναι εκ του πονηρού.
Οπότε, τι μένει: Η επιθυμία της κ. Αντωνοπούλου «να κριθεί για το έργο της», πεδίο όμως που μάλλον δεν την ευνοεί. Όπως εξάλλου και άλλα κυβερνητικά στελέχη – τα οποία επιβίωσαν ωστόσο σ’ αυτή την πίστα.
Πρώτη δημοσίευση στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, 3.3.2018
kasdaglis.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου