Τα γεγονότα είναι πάνω κάτω γνωστά. Την περασμένη Κυριακή το απόγευμα ο Κοινωνικός Χώρος του Πειραιά που φέρει το προσωνύμιο «Φαβέλα» δέχθηκε εγκληματική επίθεση. Την...
ώρα εκείνη βρίσκονταν εκεί έξι έτομα, ενώ για αργότερα είχε προγραμματιστεί συνέλευση. Τότε λοιπόν εισέβαλαν επτά άτομα με σκούρα ρούχα, κράνη, στειλιάρια, λοστούς και πυρσούς και άρχισαν να σπάνε πράγματα και να χτυπάνε κόσμο φωνάζοντας ναζιστικά συνθήματα. Αποτέλεσμα; Τέσσερις τραυματίες με πιο βαριά χτυπημένη την Ελευθερία Τομπατζόγλου, συνήγορο πολιτικής αγωγής της οικογένειας Φύσσα. Οι εισβολείς της άνοιξαν το κεφάλι με λοστό, προκαλώντας της βαριά εγκεφαλική κάκωση…
Αυτά στην Ελλάδα του 2018, όπου με αγωνία αναμένουν τα κανάλια τον ανασχηματισμό και αναρωτιούνται αν θα είναι μίνι ή μάξι. Και για την επίθεση στη «Φαβέλα» αφιέρωσαν κάτι δίλεπτα, εκεί πίσω πίσω στο δελτίο πριν τα αθλητικά γεγονότα που συγκλονίζουν την υδρόγειο. Άσε που αρχικώς το είχαν αντιληφθεί το ζήτημα ως «επεισόδια», καθότι πρέπει να κρατάμε ίσες αποστάσεις και να είμαστε αντικειμενικοί και ο φασισμός έχει δύο πρόσωπα το κόκκινο και το μαύρο. Στον Παύλο Φύσσα να το πείτε παρακαλώ, αλλά φωνή δυνατή να βάλετε γιατί είναι μέσα στο μνήμα και δεν σας ακούει.
Ναι, στην Ελλάδα του 2018 συμβαίνουν όλα αυτά, όπου εκεί που είσαι υπόδικος και αντιμετωπίζεις ποινές για κακουργήματα, ξαφνικά σκας πρώτη μούρη σε συλλαλητήριο με την σημαία απλωμένη μπροστά σου. Το εθνικό σύμβολο να γίνεται ασπίδα σου, να σε δικαιολογεί, να σε βγάζει ασπροπρόσωπο. Και να μην υπάρχει ένας χριστιανός να σου την πάρει από τα χέρια και να σου πει στα μούτρα ότι οι σημαίες είναι για τους πατριώτες και τους γενναίους, δεν είναι για κάτι πλάσματα δειλά, τετάρτης διαλογής που ξέρουν να τα βάζουν μόνο με τους ανήμπορους και τους ανυπεράσπιστους…
Είναι να σε κουράζει η Ελλάδα του 2018 και όχι γιατί αργεί ο ανασχηματισμός και αναρωτιούνται τα λιγούρια στα κανάλια αν η Αχτσιόγλου θα αφήσει το Υπουργείο (τα σάλια τους στάζανε των κακομοίρηδων…) και θα πάρει προαγωγή. Είναι να σε κουράζει γιατί άνοιξαν κεφάλια στη Σαλονίκη και κάηκε η «Libertaria», γιατί άνοιξαν κεφάλια στον Πειραιά και έγινε μαντάρα η «Φαβέλα». Και γιατί τα αυγά του φιδιού εξακολουθούν να εκκολάπτονται, αντί να απολαμβάνουν τον κόσμο πίσω από τα κάγκελα. Και οι δικαστικοί μαλλιοτραβιούνται σε δημόσια θέα για το πώς θα κουλαντρίσουν το σκάνδαλο Novartis. Στη Μάγδα Φύσσα να το πείτε, όπως ανάβει το καντήλι στον τάφο του γιού της. Εκεί θέλω να σας δω και όχι στα πάνελ τα τηλεοπτικά, με τα πλαστικά χαμόγελα και τις άδειες κουβέντες. Μάλιστα, εκεί θέλω να δω το σθένος σας και την παλικαριά σας. Αν τολμήσετε δηλαδή να πλησιάσετε και δεν το βάλετε στα πόδια εις αναζήτησην του πλησιέστερου φρέντο καπουτσίνο με μαύρη ζάχαρη...
Χρήστος Ξανθάκης
ώρα εκείνη βρίσκονταν εκεί έξι έτομα, ενώ για αργότερα είχε προγραμματιστεί συνέλευση. Τότε λοιπόν εισέβαλαν επτά άτομα με σκούρα ρούχα, κράνη, στειλιάρια, λοστούς και πυρσούς και άρχισαν να σπάνε πράγματα και να χτυπάνε κόσμο φωνάζοντας ναζιστικά συνθήματα. Αποτέλεσμα; Τέσσερις τραυματίες με πιο βαριά χτυπημένη την Ελευθερία Τομπατζόγλου, συνήγορο πολιτικής αγωγής της οικογένειας Φύσσα. Οι εισβολείς της άνοιξαν το κεφάλι με λοστό, προκαλώντας της βαριά εγκεφαλική κάκωση…
Αυτά στην Ελλάδα του 2018, όπου με αγωνία αναμένουν τα κανάλια τον ανασχηματισμό και αναρωτιούνται αν θα είναι μίνι ή μάξι. Και για την επίθεση στη «Φαβέλα» αφιέρωσαν κάτι δίλεπτα, εκεί πίσω πίσω στο δελτίο πριν τα αθλητικά γεγονότα που συγκλονίζουν την υδρόγειο. Άσε που αρχικώς το είχαν αντιληφθεί το ζήτημα ως «επεισόδια», καθότι πρέπει να κρατάμε ίσες αποστάσεις και να είμαστε αντικειμενικοί και ο φασισμός έχει δύο πρόσωπα το κόκκινο και το μαύρο. Στον Παύλο Φύσσα να το πείτε παρακαλώ, αλλά φωνή δυνατή να βάλετε γιατί είναι μέσα στο μνήμα και δεν σας ακούει.
Ναι, στην Ελλάδα του 2018 συμβαίνουν όλα αυτά, όπου εκεί που είσαι υπόδικος και αντιμετωπίζεις ποινές για κακουργήματα, ξαφνικά σκας πρώτη μούρη σε συλλαλητήριο με την σημαία απλωμένη μπροστά σου. Το εθνικό σύμβολο να γίνεται ασπίδα σου, να σε δικαιολογεί, να σε βγάζει ασπροπρόσωπο. Και να μην υπάρχει ένας χριστιανός να σου την πάρει από τα χέρια και να σου πει στα μούτρα ότι οι σημαίες είναι για τους πατριώτες και τους γενναίους, δεν είναι για κάτι πλάσματα δειλά, τετάρτης διαλογής που ξέρουν να τα βάζουν μόνο με τους ανήμπορους και τους ανυπεράσπιστους…
Είναι να σε κουράζει η Ελλάδα του 2018 και όχι γιατί αργεί ο ανασχηματισμός και αναρωτιούνται τα λιγούρια στα κανάλια αν η Αχτσιόγλου θα αφήσει το Υπουργείο (τα σάλια τους στάζανε των κακομοίρηδων…) και θα πάρει προαγωγή. Είναι να σε κουράζει γιατί άνοιξαν κεφάλια στη Σαλονίκη και κάηκε η «Libertaria», γιατί άνοιξαν κεφάλια στον Πειραιά και έγινε μαντάρα η «Φαβέλα». Και γιατί τα αυγά του φιδιού εξακολουθούν να εκκολάπτονται, αντί να απολαμβάνουν τον κόσμο πίσω από τα κάγκελα. Και οι δικαστικοί μαλλιοτραβιούνται σε δημόσια θέα για το πώς θα κουλαντρίσουν το σκάνδαλο Novartis. Στη Μάγδα Φύσσα να το πείτε, όπως ανάβει το καντήλι στον τάφο του γιού της. Εκεί θέλω να σας δω και όχι στα πάνελ τα τηλεοπτικά, με τα πλαστικά χαμόγελα και τις άδειες κουβέντες. Μάλιστα, εκεί θέλω να δω το σθένος σας και την παλικαριά σας. Αν τολμήσετε δηλαδή να πλησιάσετε και δεν το βάλετε στα πόδια εις αναζήτησην του πλησιέστερου φρέντο καπουτσίνο με μαύρη ζάχαρη...
Χρήστος Ξανθάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.