πλευρό της έχει τον διεθνή παράγοντα, όπως αυτός εκφράζεται από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, δύο πολυεθνικές ενώσεις που επείγονται και επισπεύδουν την ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων και, συνεπώς, την άρση όλων των περιορισμών που σήμερα υφίστανται.
Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο στο εσωτερικό της χώρας, καθώς οι ΑΝΕΛΛ, ο κυβερνητικός εταίρος του ΣΥΡΙΖΑ, αναμένεται να παραμείνουν μέχρι τέλους σταθεροί στην άρνησή τους να αποδεχθούν όνομα που θα εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία», στοιχείο το οποίο καθιστά απολύτως αναγκαία την αναζήτηση ευρύτερων συναινέσεων στην υπερψήφιση ενός σχεδίου λύσης του Σκοπιανού. Κατ’ αρχάς ας θυμίσουμε τι γίνεται σε επίπεδο Βουλής:
Η Ν.Δ. με 75 βουλευτές, οι ΑΝΕΛΛ με 9, η Ένωση Κεντρώων με 7 και η Χρυσή Αυγή με 16 δεν πρόκειται να ψηφίσουν, κατά δήλωσή τους, λύση στο όνομα της ΠΓΔΜ που θα εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία» ή παράγωγά του – ο καθένας με τη δική του επιχειρηματολογία και το δικό του αμπαλάζ.
Στο Κίνημα Αλλαγής (ΔΗΣΥ 20 βουλευτές και Ποτάμι 6) υπάρχουν πολλές απόψεις, αλλά η κεντρική «γραμμή» λέει ότι απαιτούνται σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών ώστε να διαμορφωθεί ενιαία εθνική στρατηγική, σύνθετη ονομασία με το όνομα «Μακεδονία» μεν, αλλά με ισχύ έναντι όλων (erga omnes), απάλειψη των αλυτρωτικών στοιχείων από το σύνταγμα και τις άλλες μορφές έκφρασής του και, κυρίως, όλα αυτά σε μια συμφωνία «πακέτο» και όχι με χρονική ή διαδικαστική «σαλαμοποίηση».
Το ΚΚΕ (15 βουλευτές) παραμένει σταθερό στη θέση που έχει διαμορφώσει από το 1992, η οποία προβλέπει σύνθετη ονομασία, υπό την προϋπόθεση ότι ο όρος «Μακεδονία» θα αποτελεί γεωγραφικό προσδιορισμό, ότι θα σταματήσουν οποιεσδήποτε αλυτρωτικές αντιλήψεις και ότι οι δύο χώρες θα συμφωνήσουν ότι δεν υπάρχει θέμα αλλαγής συνόρων.
Κίνημα Αλλαγής και ΚΚΕ έχουν επιπλέον δηλώσει ότι θα τοποθετηθούν συνολικά και αναλυτικά μόνο όταν έρθει το πακέτο λύσης.
Αυτή η κοινοβουλευτική αριθμητική καταδεικνύει ότι στην πραγματικότητα η κυβέρνηση, αν δεν ικανοποιηθούν οι προϋποθέσεις που θέτουν το Κίνημα Αλλαγής και το ΚΚΕ, θα πρέπει να αναζητήσει την ψήφο τουλάχιστον 6 μεμονωμένων βουλευτών (είτε από την εξαιρετικά περιορισμένη δεξαμενή των 7 ανεξάρτητων βουλευτών είτε από βουλευτές οι οποίοι θα αγνοήσουν την τοποθέτηση των κομμάτων τους).
Ωστόσο κρίνεται ως πολιτικά δύσκολο – μέχρι ακατόρθωτο – το να υπάρξουν βουλευτικές «ανταρσίες», καθώς σε αυτή την περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ:
Θα πρέπει να σηκώσει μόνος του το βάρος μιας λύσης η οποία θα τον απομονώσει από το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα, το οποίο θα τον κατηγορεί συλλήβδην και νυχθημερόν ότι «πούλησε τη Μακεδονία» και «έκανε στριπτίζ στο ΝΑΤΟ».
Θα κατηγορηθεί ότι ευνοεί πολιτικές «αποστασίες» και θα περιοριστεί η πολιτική του αξιοπιστία σε μελλοντικές απόπειρες πολιτικών συμμαχιών και συνθέσεων.
Αν, αντιθέτως, επιδιώξει και επιτύχει μια λύση η οποία θα βρίσκει σύμφωνα και άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα του αποκαλούμενου «δημοκρατικού τόξου», τότε τα πράγματα απλοποιούνται, αφού σε αυτή την περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ πρακτικά απομονώνει τη Ν.Δ. και αναδεικνύεται ο ίδιος ως ο κατ’ εξοχήν συνθετικός πόλος του πολιτικού συστήματος.
Η προοπτική αυτή μάλιστα είναι εξαιρετικά σημαντική για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος φιλοδοξεί, εν όψει των επόμενων εκλογών, αλλά και ύστερα από αυτές, να πρωταγωνιστήσει στη συγκρότηση ενός αριστερού - κεντροαριστερού πόλου, που θα αντιπαρατεθεί με πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους με τη μητσοτακική Δεξιά στο επίπεδο είτε της διακυβέρνησης είτε της αντιπολίτευσης.
Στα Σκόπια ο Νίμιτς
Ας δούμε όμως ποιο ακριβώς σκηνικό διαμορφώνεται στο πεδίο της διαπραγμάτευσης, με δεδομένα το σημερινό ρεπορτάζ της σελίδας 3, αλλά και το κλίμα που έχει διαμορφωθεί μετά τις ενημερωτικές συναντήσεις του Αλέξη Τσίπρα με τους πολιτικούς αρχηγούς το περασμένο Σάββατο.
Χθες ο διαμεσολαβητής του ΟΗΕ Μάθιου Νίμιτς μετέβη από την Αθήνα στα Σκόπια, όπου σήμερα αναμένεται να έχει συναντήσεις με την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία της ΠΓΔΜ. Ειδικότερα, συνεχίζοντας τις διαπραγματεύσεις μετά τις επαφές στην Αθήνα, σήμερα αναμένεται να συναντήσει διαδοχικά τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ, τον πρωθυπουργό Ζόραν Ζάεφ, τον υπουργό Εξωτερικών Νίκολα Ντιμιτρόφ, τον αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης (VMRO-DPMNE) Χρίστιαν Μίτσκοσκι και τον αρχηγό του μεγαλύτερου αλβανικού κόμματος της χώρας Αλί Αχμέτι.
Χθες, πληροφορίες που αποδίδονταν σε ΜΜΕ της ΠΓΔΜ ανέφεραν ότι η πρόταση για όνομα που μετέφερε ο Νίμιτς ως προτίμηση της ελληνικής πλευράς ήταν το «Δημοκρατία της Άνω Μακεδονίας» (Gorna Μakedonija). Η Αθήνα πάντως μέχρι χθες δεν είχε ανοίξει περαιτέρω τα χαρτιά της, αν και μεταξύ όσων παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις θεωρείται «κοινό μυστικό» ότι η ελληνική προτίμηση αποκρυσταλλώνεται στον γεωγραφικό προσδιορισμό «Gorna» («Άνω»), ενώ την προτίμηση των Σκοπίων θεωρείται ότι συγκεντρώνει ο χρονικός προσδιορισμός «Nova».
«Δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα»
Κατά την εδώ επίσκεψη ο Μ. Νίμιτς εστίασε στο παράθυρο ευκαιρίας ή αλλιώς στο μομέντουμ για λύση, σημειώνοντας επιπλέον ότι είναι ώρα για λύση και δεν έχει νόημα, ύστερα από 25 χρόνια, οι δύο χώρες να χρονοτριβούν περαιτέρω.
Από την άλλη, ο ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο οι διαπραγματεύσεις να τραβήξουν σε μάκρος, επαναλαμβάνοντας ότι δεν έχει κανένα χρονοδιάγραμμα. «Αν δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε, θα συνεχίσουμε», είπε, κάτι που ερμηνεύτηκε ως ενδεχόμενο οι συζητήσεις να ξεπεράσουν χρονικά το ορόσημο της Συνόδου του ΝΑΤΟ, τον προσεχή Ιούλιο.
Από την ελληνική πλευρά αυτό που έγινε γνωστό, κατ’ αρχάς, από τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ τη Δευτέρα, είναι ότι η Αθήνα, πέρα από τη διαδικασία Νίμιτς, ετοιμάζει ένα Σύμφωνο το οποίο θα παρουσιάσει πιθανότατα εντός του Φεβρουαρίου στην άλλη πλευρά, όπου είτε και η ΠΓΔΜ θα συμβάλει με κάποιες προτάσεις είτε θα το απορρίψει τελείως, οπότε οι δύο πλευρές θα πρέπει να το δουν από την αρχή.
Σε ό,τι αφορά τη μεθοδολογία, όπως ανέφερε ο ίδιος, τα κεφάλαια που θα περιλαμβάνει το Σύμφωνο αυτό αφορούν την ονομασία, τον αλυτρωτισμό (ειδικό κεφάλαιο), την προοπτική ένταξης των Σκοπίων σε διεθνείς οργανισμούς και τη συνεργασία των δύο χωρών. Ως προς την ονομασία, η συζήτηση χωρίζεται σε επιμέρους ζητήματα: όνομα, χρήση του ονόματος, γλώσσα, ταυτότητα, εμπορική της χρήση, ακρωνύμια. Επίσης, ως προς το όνομα εξετάζεται ο προσδιορισμός (γεωγραφικός, χρονικός), το αν θα είναι μία ή δύο λέξεις, το αν θα πρωτοδιατυπωθεί σε γλώσσα της γειτονικής χώρας ή σε διεθνή γλώσσα και το αν το όνομα θα είναι αμετάφραστο.
Από εκεί και πέρα ο υπουργός εμφανίστηκε κατηγορηματικός στο ότι δεν μπαίνουν στο ΝΑΤΟ χωρίς συμφωνία και απέρριψε τα σενάρια σαλαμοποίησης.
Επίσης, αναφορικά με την πρόταση Νίμιτς στην «Καθημερινή» της Κυριακής η ευρεία χρήση του ονόματος να υλοποιηθεί αφού ολοκληρωθεί η ένταξη στην Ε.Ε. Υποστηρίζοντας στο μεταξύ τη χρήση της νέας ονομασίας σε όλα τα διεθνή fora ο υπουργός σχολίασε ότι είναι μια πρόταση που σκοπό έχει να βρει ισορροπίες, ωστόσο διαβεβαίωσε ότι η Αθήνα ζητά το «πλήρες εύρος χρήσης». Πάντως αναγνώρισε τη δυσκολία της κυβέρνησης Ζάεφ να έρθει σε συμφωνία και να την επιβάλει στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ.
Αποφασιστικότητα
Σε ό,τι αφορά το πολιτικό σκέλος της διαπραγμάτευσης αξίζει να σημειωθεί ότι οι τοποθετήσεις του πρωθυπουργού από τη συνάντηση Ζάεφ παρουσιάζουν μια διακύμανση ως προς το κέντρο βάρους: στις κοινές δηλώσεις με τον πρωθυπουργό της γείτονος προ εβδομάδος στο Νταβός ο πρωθυπουργός πρόταξε το ζήτημα της εξάλειψης του αλυτρωτισμού «σε όλες τις μορφές» του και «με εγγυήσεις ότι δεν θα αφήσουμε κανένα ανοικτό παράθυρο, ώστε να δημιουργηθούν εκ νέου παρόμοιες προκλήσεις στο μέλλον».
Ακολούθως, στην ενημέρωση προς τον ΠτΔ Προκόπη Παυλόπουλο την Παρασκευή στο Προεδρικό Μέγαρο σημείωσε ότι τα ζητήματα του αλυτρωτισμού πρέπει να προτεραιοποιηθούν προς επίλυση και τόνισε ότι η άλλη πλευρά κατανοεί αυτό το αίτημα της ελληνικής πλευράς. Από την πλευρά του ο Προκόπης Παυλόπουλος φρόντισε να τονίσει – πιθανότατα όχι τυχαία – τη σύνδεση του ονόματος, του όρου «Μακεδονία», με τις αλυτρωτικές διεκδικήσεις. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι από τη δημιουργία του γειτονικού κράτους όλοι αναγνώρισαν – με πρώτες τις ΗΠΑ – ότι «υπήρχαν αλυτρωτικές τάσεις στο όνομα αυτό» και στη συνέχεια επανέλαβε ότι οι πρώτοι που έθεσαν το ζήτημα του αλυτρωτισμού και των κινδύνων από την επιλογή ενός αυθαίρετου ιστορικώς ονόματος ήταν όχι μόνο οι Έλληνες αλλά και οι ΗΠΑ.
Το Σάββατο μετά την ολοκλήρωση των επαφών του πρωθυπουργού με τους πολιτικούς αρχηγούς στο Μαξίμου ο Αλέξης Τσίπρας διατράνωσε την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης για λύση, τόνισε ότι η μη επίλυση και η απώλεια της ευκαιρίας για λύση θα αποβεί τελικά σε βάρος της Ελλάδας και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή και δεσμεύτηκε ότι θα επιδιώξει «με πατριωτική ευθύνη», αμοιβαία αποδεκτή λύση.
Συγκλίσεις
Στην ίδια δήλωση δεν παρέλειψε να απομονώσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη από τους υπόλοιπους εκ των αρχηγών (παραπέμποντας ουσιαστικά σε τρεις εξ αυτών, τη Φώφη Γεννηματά, τον Δημήτρη Κουτσούμπα και τον Σταύρο Θεοδωράκη). Επιπλέον, σημείωσε ότι με τους «περισσότερους» εξ αυτών είχε μια ειλικρινή και υπεύθυνη συζήτηση, και διείδε προοπτική συγκλίσεων εφόσον οι δύο χώρες καταλήξουν σε συμφωνία, η οποία θα έρθει στη Βουλή. Η επισήμανση αυτή πυροδότησε διάφορα σενάρια σχετικά με τις μελλοντικές συμμαχίες ή και με ενδεχόμενους σχεδιασμούς του Μαξίμου μέχρι και για αντικατάσταση του κυβερνητικού εταίρου. Σενάρια που προκάλεσαν αφενός την αντίδραση του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, που φρόντισαν να λάβουν αποστάσεις, ενώ από την άλλη οδήγησαν τον Πάνο Καμμένο μετά την κοινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Εκτελεστικής Επιτροπής των ΑΝΕΛΛ να επαναβεβαιώσει τη στήριξή του τόσο στον Νίκο Κοτζιά για τους χειρισμούς του στο Σκοπιανό όσο και στην κυβέρνηση και τον γενικότερο στόχο της, παραμένοντας όμως στη θέση του για τον όρο Μακεδονία.
Πλέον, το ενδιαφέρον για την κυβέρνηση εστιάζεται στο επικείμενο συλλαλητήριο της Κυριακής, στο οποίο διοργανωτές εμφανίζονται παμμακεδονικές οργανώσεις, ωστόσο έχει πάρει ανοιχτά την πολιτική στήριξη της Ν.Δ. και της Εκκλησίας...
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου