ιστορικό “αποτύπωμα” των κοινωνικών αλλαγών και μετασχηματισμών που επηρέασαν την υγεία του ελληνικού πληθυσμού και την ανάπτυξη του Συστήματος Υγείας στην πορεία του χρόνου. Είναι, παράλληλα, και η συμπύκνωση των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων που “σφράγισαν” τις δημόσιες πολιτικές υγείας και καθόρισαν τις επιλογές των κυβερνήσεων στους τομείς της πρόληψης των ασθενειών και κυρίως της οργάνωσης και διοίκησης των υπηρεσιών υγείας».
Τα λόγια του συγκινημένου υπουργού Υγείας, Ανδρέα Ξανθού, στην επετειακή εκδήλωση με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από την ίδρυση του υπουργείου Υγείας, το 1917 επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου ως «Υπουργείο Περιθάλψεως», που πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα στο Μέγαρο Μουσικής.
Στη σύντομη αναφορά στην ιστορική διαδρομή του υπουργείου, ο Ανδρέας Ξανθός στάθηκε στην κοινωνική διάσταση της ασθένειας και άρα στην πολιτική διάσταση των υγειονομικών προτεραιοτήτων, που παραμένει ισχυρή και αδιαμφισβήτητη, παρά τις αλλαγές, τις διαφοροποιήσεις των αναγκών, τις μετονομασίες του υπουργείου.
Αναφέρθηκε στον ταραχώδη και πολυκύμαντο 20ό αιώνα, με τις μεγάλες ανατροπές και την εκπληκτική επιστημονική και κοινωνική πρόοδο, κατά τον οποίο, όπως είπε, η Υγεία ακολούθησε επίσης μια εντυπωσιακή ιστορική διαδρομή, που άλλαξε τις συνθήκες άσκησης του ιατρικού και νοσηλευτικού έργου, την επιστημονική γνώση και την ποιότητα της υγειονομικής φροντίδας:
«Από τον άνισο αγώνα απέναντι στα λοιμώδη νοσήματα και στις επιδημίες, φτάσαμε στην εποχή της προληπτικής, διαγνωστικής και θεραπευτικής “επανάστασης”, στον Αιώνα των εμβολίων, του προγεννητικού ελέγχου, της απoκωδικοποίησης του DNA, της Ρομποτικής Χειρουργικής, της φαρμακευτικής και ιατροτεχνολογικής καινοτομίας και της εξατομικευμένης Ιατρικής. Από την περίοδο της “ηρωικής” ιατρικής, από την εποχή του γιατρού χωρίς ειδικότητα συνήθως, με γενικές γνώσεις αλλά με μεγάλη εμπειρία, που ήταν πάντα διαθέσιμος και κοντά στους πάσχοντες, οδηγηθήκαμε στην περίοδο της υπερεξειδικευμένης, κατακερματισμένης και συχνά αποηθικοποιημένης ιατρικής πράξης, που υποτίμησε την κοινωνική πλευρά των προβλημάτων υγείας, έπληξε βαθύτατα τον ανθρωπιστικό πυρήνα της Ιατρικής, προκάλεσε στρεβλώσεις και παθογένειες, ευνόησε αντιδεοντολογικές συμπεριφορές και επηρέασε αρνητικά τον κοινωνικό ρόλο των γιατρών και των άλλων επαγγελματιών υγείας».
Σ' αυτό το πλαίσιο, επισήμανε, εδραιώθηκε η αντίληψη ότι η καλύτερη υγεία ταυτίζεται με την παροχή περισσότερης ιατρικής φροντίδας.
Και αναφερόμενος στον Σπύρο Δοξιάδη, «τον μακροβιότερο και από τους πιο εμπνευσμένους υπουργούς Υγείας της μεταπολίτευσης», αλλά και «έναν συντηρητικό –και όχι προφανώς μαρξιστή- πολιτικό, που όμως είχε τη διορατικότητα και την τόλμη να προετοιμάσει από το 1978 ένα πολύ προοδευτικό για την εποχή του σχέδιο νόμου με τίτλο “Μέτρα προστασίας της Υγείας”» (που δεν είχε καμία τύχη γιατί συνάντησε πολλαπλές αντιδράσεις, αλλά προετοίμασε το έδαφος για τον ιδρυτικό νόμο του ΕΣΥ λίγα χρόνια μετά) διάβασε από το βιβλίο του «Ένας γιατρός σκέπτεται και γράφει»: «...οι μεγαλύτεροι εχθροί για την υγεία δεν είναι τα μικρόβια, οι ιοι και ο καρκίνος, αλλά η φτώχεια, η άγνοια και η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο».
Η Υγεία τόνισε ο Ανδρέας Ξανθός δεν είναι ένα τεχνοκρατικό ζήτημα, δεν είναι μια «ουδέτερη» και α-πολιτική υπόθεση. Είναι, σύμφωνα με τη Διακήρυξη του ΠΟΥ στην Αλμα-Άτα το 1978, ένα όραμα ισότητας των ανθρώπων απέναντι σε ένα θεμελιώδες κοινωνικό αγαθό, είναι πρωτίστως ένα πολιτικό ζήτημα. Εμπεριέχει ιδεολογία, αξιακά πρότυπα, κοινωνικές προτεραιότητες, συγκρούσεις με οργανωμένα συμφέροντα, κοινωνικές συμμαχίες, πολιτικές επιλογές, ισορροπίες, ρήξεις, αλλά και συμβιβασμούς. Το κρίσιμο ερώτημα σημείωσε «είναι πάντα ποιο είναι το κοινωνικό πρόσημο του πολιτικού σχεδίου, ποιες κοινωνικές ομάδες στηρίζει κατά προτεραιότητα, αν διευρύνει τον δημόσιο χώρο, αν βασίζεται σε μια λογική κοινωνικής αναδιανομής».
Μιλώντας για τη σημερινή περίοδο της «επούλωσης των πληγών» της οικονομικής κρίσης, είπε πως «είναι αναγκαίο να αναδείξουμε και να ανασηματοδοτήσουμε αυτό το πρόταγμα Ισότητας στην πολιτική Υγείας», πολιτικό σχέδιο υπέρβασης των ανισοτήτων στην υγειονομική φροντίδα, που καλείται να υπηρετήσει το υπουργείο Υγείας και ο υπηρεσιακός του μηχανισμός.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, στον χαιρετισμό του τόνισε ότι εξαρχής προτεραιότητα της κυβέρνησης ήταν η άμεση αύξηση, στο μέτρο του εφικτού, της δημόσιας δαπάνης για την Υγεία και την Πρόνοια, στο πλαίσιο ενός βιώσιμου και δίκαιου κοινωνικού κράτους.
«Παρά τις σημαντικές δυσχέρειες που εξακολουθούν να υφίστανται, είναι σαφές ότι έχουμε μπει σε φάση ανάκαμψης, βελτίωσης μεγεθών και των τάσεων σε κρίσιμους τομείς γεγονός που, καθιστά πλέον ορατή την ασφαλή και οριστική έξοδο από τα μνημόνια και την επιτροπεία», σημείωσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Πρόσθεσε ότι για την κυβέρνηση «το κοινωνικό κράτος είναι κεντρικός πυλώνας, προϋπόθεση και πολλαπλασιαστής της αναπτυξιακής διαδικασίας. Η Υγεία αποτελεί σήμερα κοινωνικό αγαθό χάρη και στις δικές σας επίπονες προσπάθειες, των στελεχών της δημόσιας διοίκησης, αλλά και χάρη στην άοκνη προσφορά των εργαζομένων στο ΕΣΥ, μια προσφορά που φθάνει ακόμα και στα όρια της αυταπάρνησης και της αυτοθυσίας.
»Κρατήσατε όρθιο ένα σύστημα υπό κατάρρευση. Τώρα χρειάζεται να οραματιστούμε και να υλοποιήσουμε όλοι μαζί ένα σύστημα υγείας αντάξιο των αναγκών και των προσδοκιών της κοινωνίας έτσι ώστε σε μια μελλοντική επετειακή συνάντηση, τα χρόνια αυτά να μνημονεύονται ως έτη-τομές τόσο για τη δημόσια υγεία όσο και για το Κοινωνικό Κράτος, τη δημόσια διοίκηση, τη χώρα συνολικά».
Ηχηρές παρουσίες και απουσίες
Στην επετειακή εκδήλωση ενός αιώνα υπουργείου Υγείας παρέστησαν πολλοί βουλευτές, εν ενεργεία υπουργοί και αναπληρωτές υπουργοί της κυβέρνησης όπως ο υπουργός Επικρατείας Αλέκος Φλαμπουράρης, ο προέδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, οι υπουργοί Ναυτιλίας Π. Κουρουμπλής και Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας αλλά και πρώην υπουργοί και υφυπουργοί Υγείας (από το σύνολο των διατελεσάντων υπουργών και υφυπουργών που είχε προσκληθεί), όπως οι κ.κ.: Μαριέτα Γιαννάκου, Θανάσης Γιαννόπουλος, Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, Χρήστος Κίττας, Κατερίνα Παπακώστα, Μανώλης Σκουλάκης, Δημήτρης Σιούφας και Γιώργος Σούρλας.
Επίσης, γραπτά μηνύματα απέστειλαν ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος και ο Επίτροπος Μετανάστευσης, Εσωτερικών Υποθέσεων και Ιθαγένειας της ΕΕ κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος.
Ωστόσο, όπως ανέφερε ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός, ενώ είχε ζητηθεί από τον Παρασκευά Αυγερινό που ήταν ο υπουργός που εισηγήθηκε το νόμο 1397/1983 για την ίδρυση του ΕΣΥ, να είναι ομιλητής και να καταθέσει τη δική του προσωπική μαρτυρία γι' αυτή την εμβληματική και κορυφαία μεταρρύθμιση της μεταπολίτευσης, δυστυχώς, με μια ακατανόητη πολιτική απόφαση της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, αποτράπηκε και η παρέμβασή του και η παρουσία των άλλων προσκεκλημένων στελεχών αυτού του πολιτικού φορέα.
«Η αναιτιολόγητη αποχή από μια εκδήλωση ιστορικής και θεσμικής μνήμης, θεωρώ ότι πραγματικά υπονομεύει κάθε προσπάθεια αναζήτησης συναινέσεων στον πολύ ζωτικό για την κοινωνία χώρο της Υγείας», πρόσθεσε...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου