Όταν μιλάμε για τον Τάκη Λουκανίδη, μιλάμε για το τέλειο. Δεν υπήρξε μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής στην Ελλάδα. Αν είχε παίξει στο εξωτερικό, το όνομά του θα...
βρισκόταν με χρυσά γράμματα στη Βίβλο του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου. Συνεργαζόμασταν στον Παναθηναϊκό με κλειστά μάτια, διαβάζαμε τη σκέψη ο ένας του άλλου, λες και είχαμε μαγνήτες στα πόδια και κάναμε την μπάλα ό,τι θέλαμε. Στην καλή
του μέρα τον Τάκη Λουκανίδη, δεν υπήρχε αντίπαλος να τον σταματήσει. Ήταν ανίκητος. Μπορούσε να γκρεμίσει βουνά!
Του οφείλει πολλά το ελληνικό ποδόσφαιρο. Έστω και τώρα, με καθυστέρηση, πρέπει να του δώσει τη θέση που του ανήκει, την πιο ψηλή. Γιατί ήταν πραγματικά ο καλύτερος, ο πληρέστερος ποδοσφαιριστής.
Μίμης Δομάζος
(Το σχόλιο του «Στρατηγού» φιλοξενήθηκε στην αυτοβιογραφία τού εκλιπόντος άσσου, η οποία είχε τίτλο «ΕΓΩ, ο Τάκης Λουκανίδης». Το αυτοβιογραφικό βιβλίο κυκλοφόρησε το 2004. Από εκεί και η φωτογραφία που εικονογραφεί το κείμενο.)
harddog-sport.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου