προς επίρρωση τούτου, ξεκαθάρισε πως το Ποτάμι θα υπερψηφίσει λύση με σύνθετη ονομασία που θα είναι «επωφελής για τη χώρα».
Το δεύτερο μήνυμα ήρθε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ απέρριψε την θέση της ΝΔ – και όχι μόνον – ότι η μόνη εγγύηση άρσης του αλυτρωτισμού από την πΓΔΜ είναι η αλλαγή του συντάγματός της. Υποστήριξε, επικαλούμενος το νομικό προηγούμενο της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995, ότι η υπογραφή διεθνούς συνθήκης μπορεί να υπερισχύει του συντάγματος.
Η παρέμβαση Σημίτη
Και το τρίτο χτύπημα ήρθε χθες με την παρέμβαση Σημίτη. Ο πρώην πρωθυπουργός δήλωσε ευθέως ότι «το εθνικό συμφέρον επιτάσσει λύση» στο Μακεδονικό και πως «η συγκυρία ανοίγει την πιθανότητα επιτυχίας, εφόσον υπάρξει μια σοβαρή και υπεύθυνη διαπραγμάτευση, έχοντας ως βάση την ενδιάμεση συμφωνία». Εν ειδει υστερόγραφου, δε, ο Κώστας Σημίτης δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι «στον εθνικολαϊκισμό πρέπει να αντιτάξουμε την πολιτική βούληση, την ευθύνη και τον ενσυνείδητο πατριωτισμό».
Και οι τρεις, από διαφορετικές αφετηρίες και με διαφορετική πολιτική θεώρηση, απλώς επιβεβαίωσαν το ρήγμα στην σχέση της ΝΔ με το φιλελεύθερο, εκσυγχρονιστικό κέντρο και σε μια συμμαχία που οικοδομείτο επίμονα και επί μακρόν από πολλές πλευρές. Είναι ένα ρήγμα που δεν εξαντλείται στην διαφοροποίηση Σημίτη, Βενιζέλου και Θεοδωράκη – επεκτείνεται και στην θέση υπέρ λύσης του Μακεδονικού που πήρε, κατά τις πληροφορίες, ο Γιώργος Καμίνης στο Πολιτικό Συμβούλιο του Κινήματος Αλλαγής, αλλά και στις ανοιχτές, αιχμηρές τοποθετήσεις στελεχών και προσώπων που έως τώρα είχαν κινηθεί πολύ δραστήρια για να διαμορφώσουν το λεγόμενο φιλοευρωπαϊκό, εκσυγχρονιστικό μέτωπο και να χτίσουν γέφυρες με την, θεωρητικά, φιλελεύθερη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Σ’ αυτές τις τοποθετήσεις έχουν ήδη καταγραφεί η δήλωση του καθηγητή του ΠΑΜΑΚ Νίκου Μαραντζίδη ότι «η ΝΔ ξέπλυνε μια ακροδεξιά πρωτοβουλία» και η θέση του Θανάση Χειμωνά ότι η στήριξη και η ταύτιση Μητσοτάκη με τα συλλαλητήρια ήταν «μέγα λάθος» - μια θέση, που παρεμπιπτόντως, του στοίχισε την ακαριαία αποπομπή του από την, φιλελεύθερη, εφημερίδα «Φιλελεύθερος».
Το ρίσκο των «μουσαφιραίων»
Σε πολιτικό επίπεδο, δεν είναι δεδομένο ότι το ρήγμα αυτό θα έχει μόνιμα χαρακτηριστικά, ούτε απαραιτήτως και μετεκλογικό αντίκρυσμα. Στην τρέχουσα όμως συγκυρία στην οποία πρόσωπα, συμμαχίες και διαχωριστικές γραμμές αναδιατάσσονται, μπορεί να στοιχίσει στην Νέα Δημοκρατία κρίσιμους πόλους επιρροής και πολιτικές αναφορές σε μια καθοριστική δεξαμενή φιλελεύθερων ψηφοφόρων. Πρόκειται για την πρώτη και απολύτως απτή συνέπεια του ρίσκου που πήρε ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκχωρώντας την ιδεολογική πυξίδα και την ατζέντα του κόμματος στους εκπροσώπους της σκληρής δεξιάς – τους «ιδεολογικά εύκαμπτους μουσαφιραίους», όπως τους χαρακτήρισε χθες , ο στενός συνεργάτης του Κώστα Καραμανλή, Ευάγγελος Αντώναρος.
Το βάθος, και οι μεσοπρόθεσμες συνέπειες αυτής της απειλής υποβαθμίζονται επί του παρόντος από την Πειραιώς. Το ηγετικό επιτελείο της ΝΔ, άλλωστε, επιλέγοντας την θέση της «μη λύσης» και τους τορπιλισμού κάθε πιθανής συναίνεσης στο Μακεδονικό, βασίζεται σε μία κεντρική παραδοχή: Ότι το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ είναι θέμα που φορτίζει οριζόντια το εκλογικό σώμα αγγίζοντας όλο το ιδεολογικό φάσμα – από τα δεξιά της ΝΔ έως και τους ίδιους τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Η ανάλυση αυτή παγιώθηκε μετά το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης, οδηγώντας και στην υιοθέτηση της συνθηματολογίας του, και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Αλέξης Τσίπρας έχει υποτιμήσει το πολιτικό και εκλογικό κόστος που θα έχει μια συμφωνία για σύνθετη ονομασία με τον όρο «Μακεδονία».
Η ιστορία και οι δημοσκοπήσεις
Παρά την δεδομένη, όμως, συναισθηματική φόρτιση που προκαλεί η υπόθεση του Μακεδονικού, η εν λόγω ανάλυση δεν δικαιώνεται από την πρόσφατη ιστορία. Η Ενδιάμεση Συμφωνία, που αποδέχθηκε την λέξη «Μακεδονία» στην προσωρινή ονομασία της πΓΔΜ, δεν κόστισε στο ΠΑΣΟΚ και στον Κώστα Σημίτη τις εκλογές του 1996. Το Βουκουρέστι, επίσης, και η θέση Καραμανλή υπέρ σύνθετης ονομασίας, με γεωγραφικό προσδιορισμό, δεν μπήκε καν στην προεκλογική ατζέντα του 2009.
Η ίδια ανάλυση δεν δικαιώνεται, επί του παρόντος τουλάχιστον, ούτε από τις δημοσκοπήσεις. Η χθεσινή δημοσκόπηση, για παράδειγμα, της Pulse για το Action 24 έδειξε ότι το 59% των ψηφοφόρων λέει «όχι» σε σύνθετη ονομασία που θα εμπεριέχει τον όρο «Μακεδονία». Κι ότι επίσης το 65% των ερωτηθέντων αξιολογεί θετικά τα συλλαλητήρια. Η ίδια δημοσκόπηση όμως δείχνει ότι η διαφορά της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ παραμένει αμετάβλητη, παγιωμένη στο 10%, και «παγωμένη» σε επίπεδα μη αυτοδυναμίας και αντίστοιχα με εκείνα στα οποία βρισκόταν προ Μακεδονικού…
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου