οικοπέδου της την Πέμπτη 11 Ιανουαρίου. Υπογραμμίζουν ότι κράτος και κεφάλαιο βρίσκονται απέναντι τους, καθώς ο αγώνας τους φέρνει μήνυμα αγώνας και νίκης στους μελλοντικούς κοινωνικούς σεισμούς. «Ήρθε η ώρα να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας και να δηλώσουμε ξεκάθαρα και χωρίς αυταπάτες πως ή ΕΜΕΙΣ για μια άλλη κοινωνία ή ΑΥΤΟΙ στο πνεύμα της υποταγής».
Όπως αναφέρει το Σωματείο εργατοϋπαλλήλων, το εγχείρημα της ΒΙΟΜΕ είναι απόδειξη πως «μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αφεντικά», καθώς οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο και τα αφεντικά και το κράτος έχουν την ανάγκη τους.
Τονίζουν ότι στις 11 Ιανουαρίου ξεκινάει, ξανά, στα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης η διαδικασία εκποίησης του οικοπέδου μέσω πλειστηριασμού και επισημαίνουν πως φτάσει η ώρα που ο αγώνας της ΒΙΟ.ΜΕ. πρέπει να γίνει αιτία και αφορμή, για την αναμέτρηση της εργατικής τάξης στο σύνολο της με αυτούς που βρίσκονται απέναντι της.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΒΙΟΜΕ
Το εργοστάσιο παραγωγής αξιοπρέπειας.
Λίγη προϊστορία...
Το εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, στη Θεσσαλονίκη, ήταν ένα εργοστάσιο όπως πολλά άλλα: εγκαταλελειμμένο από τα αφεντικά, αφού πιστώθηκε με δάνεια και επιδοτήσεις και φυσικά με χρέη προς τους εργαζόμενους. Το εργοστάσιο της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, όμως, δεν είναι πια σαν όλα τα άλλα. Κι αυτό γιατί οι εργαζόμενοί του δεν επέλεξαν την απλή, έστω δυναμική, διαμαρτυρία, αλλά έβαλαν στον τραπέζι μία νέα πρόταση. Μπορούμε χωρίς αφεντικά, είπαν. Είπαν, ακόμα, ότι δεν αναγνωρίζουν την ιδιοκτησία τους. Και, τέλος, έκαναν πράξη αυτή τους την στάση καταλαμβάνοντας το εργοστάσιο και διεκδικώντας να πάρουν στα δικά τους χέρια την παραγωγική μονάδα και να συνδέσουν την παραγωγή της με την κοινωνία.
Οργανωμένοι στο σωματείο τους, με αφετηρία την αγωνία της επιβίωσης, αποφάσισαν συλλογικά μέσα από τη γενική τους συνέλευση την πορεία του αγώνα τους. Επιθυμούν να δημιουργήσουν ένα κεκτημένο που θα απευθύνεται σε όλον τον κόσμο της εργασίας. Μπροστά στην ομολογία ενοχής του συστήματος για την αδυναμία και την απροθυμία να εγγυηθεί έστω τα ελάχιστα, κάποιοι οπισθοχωρούν στην αναξιοπρέπεια της δουλοπρέπειας και στην κατάθλιψη και κάποιοι λένε: Αν δεν μπορείτε εσείς, τόσο το καλύτερο, μπορούμε εμείς.
Και τα καταφέρνουν...
Σήμερα στο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ παράγεται μια ολόκληρη σειρά καθαριστικών προϊόντων που διανέμεται σε ολόκληρη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Και μάλιστα, μια σειρά προϊόντων που βελτιώνονται διαρκώς χάρη και στην είσοδο στο εγχείρημα νέων χημικών και χημικών μηχανικών που βοήθησαν να συμβεί αυτή η βελτίωση. Σήμερα στη ΒΙΟ.ΜΕ. εκτός από την σειρά των καθαριστικών ξεκίνησε ξανά και η παλιά παραγωγή κόλλας πλακιδίων, δίνοντας νέα προοπτική στο σύνολο του εγχειρήματος. Σήμερα η ΒΙΟ.ΜΕ. διατηρεί πρατήριο διάθεσης των προϊόντων της στην Αθήνα με 3 συναδέλφους εργαζόμενους εκεί. Κι όλα αυτά με την παραγωγή να βρίσκεται, ισότιμα, στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων.
Και βοηθούν και παραπέρα...
Όμως το εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. δεν είναι μόνο η παραγωγή και η διάθεση προιόντων. Είναι ένα μοναδικό παράδειγμα κοινωνικής παρέμβασης. Στο εργοστάσιο, σήμερα, λειτουργεί εδώ κι ενάμιση χρόνο Εργατικό Ιατρείο που εξετάζει και περιθάλπει -εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ. αλλά και προσερχόμενους εκτός ΒΙΟ.ΜΕ.- δεκάδες ανθρώπους κάθε μήνα, δωρεάν. Το Εργατικό Ιατρείο στη ΒΙΟ.ΜΕ. με τον ολιστικό τρόπο σκέψης του και τον τρόπο λειτουργίας του αποτελεί πρότυπο αντιμετώπισης της υγείας εντός των εργασιακών χώρων που τόσο λείπει απ' όλη την υπόλοιπη εργατική τάξη σήμερα. Στη ΒΙΟ.ΜΕ, επίσης, λειτουργεί εδώ και χρόνια, σταθμός αποθήκευσης και μεταβίβασης αγαθών προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, από δομές του κοινωνικού κινήματος. Στη ΒΙΟ.ΜΕ., ακόμη, χτυπάει πάντα ένα νεύρο αγώνα όταν άλλοι άνθρωποι σηκώνουν κεφάλι απέναντι στο απάνθρωπο καθεστώς που ζούμε. Έτσι εργαζόμενοι/ες και αλληλέγγυοι/ες της ΒΙΟ.ΜΕ βρεθήκαμε χέρι χέρι δίπλα σε κάθε κοινωνικό αγώνα που ξέσπασε στην περιοχή μας αλλά και αλλού.
Παράδειγμα προς μίμηση...
Το παράδειγμα της ΒΙΟ.ΜΕ. δεν είναι όμως απλά ένα λουλούδι που ανθίζει στην καμένη γη της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Είναι η απόδειξη ότι μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αφεντικά, σήμερα. Πως ο αγώνας με τους συναδέλφους μας σε κάθε χώρο εργασίας μπορεί να μετατραπεί από αγώνα αντίστασης σε αγώνα δημιουργίας. Πως κάθε επιχείρηση που κλείνει, κάθε χώρος απ' τον οποίο απολύονται μαζικά εργαζόμενοι θα πρέπει να γίνει χώρος αντιπαράθεσης και κατάληψης και τελικά, όπως στη ΒΙΟ.ΜΕ., χώρος αυτοδιαχείρισης και αυτοδιάθεσης των ίδιων των εργαζομένων αλλά και της μαχόμενης κοινωνίας. Γιατί εμείς, η κοινωνική πλειοψηφία, είμαστε αυτοί που παράγουμε τον πλούτο και είναι αυτοί, αφεντικά και κράτος, που μας έχουν ανάγκη, όχι το ανάποδο.
Παράδειγμα προς αποφυγήν... για τ' αφεντικά.
Όμως όπως η ΒΙΟ.ΜΕ. φέρνει μήνυμα αγώνας και νίκης στους μελλοντικούς κοινωνικούς σεισμούς, έτσι φέρνει και φόβο σ' όσους επιβουλεύονται τη ζωή και τον ιδρώτα μας. Φοβούνται τη δυναμική ενός μαζικού κινήματος καταλήψεων και αυτοδιαχείρισης από τα εκατομμύρια των ανέργων και των φτωχών που πλημμυρίζουν την χώρα. Τρέμουν τη συνάντηση αυτών των αγώνων με τις ανάγκες των περιθωριοποιημένων σήμερα νέων, γυναικών, προσφύγων και μεταναστών. Γι' αυτό πολεμούν το παράδειγμα της ΒΙΟ.ΜΕ. Δικαστική και πολιτική εξουσία με προφάσεις επί προφάσεων και δικαιολογίες που δεν στέκουν ούτε λεπτό στη λογική, έχουν οδηγήσει την κατάσταση σ' έναν ακόμη γύρο πλειστηριασμό με σκοπό να πωληθεί το οικόπεδο πάνω στο οποίο βρίσκεται το εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ.
Δεν πωλείται...
Κι αυτή τη φορά, όμως, τα πράγματα είναι τόσο σημαντικά όσο και καθοριστικά για το μέλλον του αγώνα. Στις 11 του Γενάρη ξεκινάει, ξανά, στα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης η διαδικασία εκποίησης του οικοπέδου μέσω πλειστηριασμού. Η προοπτική αυτή θα ήταν καταστροφική για την πορεία του αγώνα, διότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με το χώρου του εργοστασίου, τόσο ζωτικά για τη συνέχιση της παραγωγής, όσο και ιδεολογικά, γιατί ένα από τα βασικά προτάγματα της ΒΙΟ.ΜΕ. είναι:
Δεν φεύγουμε από όσα μας ανήκουν.
Τα εργοστάσια στα χέρια των εργατών,
η παραγωγή στα χέρια της κοινωνίας.
Απέναντι από τη ΒΙΟ.ΜΕ. βρίσκονται κράτος και κεφάλαιο που τα τελευταία χρόνια οδήγησαν εκατομμύρια ανθρώπων της χώρας στη φτώχεια και την εξαθλίωση, χιλιάδες στην αυτοκτονία, που χτίζουν φράχτες στον Έβρο, που χτυπούν τους αγωνιστές της Χαλκιδικής, που ανέχονται ή καλύτερα καθοδηγούν και επιτρέπουν στο φασιστικό παρακράτος να δολοφονεί αντιφασίστες και μετανάστες και να επιτίθεται σε οποιονδήποτε είναι έξω από τα μέτρα τους. Το πιο λυπηρό γεγονός, όμως, είναι η στάση των εργαζομένων της Φίλκεραμ, που σαν άλλοι μεταλλωρύχοι, παραιτούμενοι των ταξικών τους συμφερόντων, προασπίζονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου και βάζουν πλάτες στην εργοδοσία που τους πέταξε στο δρόμο υιοθετώντας την ηττοπάθεια και την υποταγή.
Έχει φτάσει η ώρα που ο αγώνας της ΒΙΟ.ΜΕ. πρέπει να γίνει αιτία και αφορμή, για την αναμέτρηση της εργατικής τάξης στο σύνολο της με αυτούς που βρίσκονται απέναντι της. Δεν υπάρχει η πολυτέλεια του χρόνου για δεύτερες σκέψεις και συζητήσεις. Ήρθε η ώρα να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας και να δηλώσουμε ξεκάθαρα και χωρίς αυταπάτες πως ή ΕΜΕΙΣ για μια άλλη κοινωνία ή ΑΥΤΟΙ στο πνεύμα της υποταγής. Καλούμε όλους τους αλληλέγγυους, όλη την εργατική τάξη, καθεμιά και καθέναν που αντιλαμβάνεται τη ΒΙΟΜΕ ως τον δικό του αγώνα να σταθεί στο πλάι της. Δηλώνουμε ξεκάθαρα πως δε θα επιτρέψουμε σε κανέναν να πάρει το εργοστάσιο από τους εργάτες και την κοινωνία, γιατί σε αυτούς ανήκει. Θα μας βρουν απέναντι τους σε έναν αγώνα μέχρι τέλους. Θα τους νικήσουμε, γιατί έχουμε όλα τα δίκια του κόσμου!
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΤΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΗΣ ΒΙΟΜΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ.
Συμμετέχουμε στις δράσεις αλληλεγγύης που ξεκινούν από τις 10/12
ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΜΕ
ΚΑΘΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟ
11/1/18 από τις 9 το πρωί
στα Δικαστήρια Θεσσαλονίκης...
thepressproject.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου