το Μνημόνιο είναι σωστό κατά 70%.
Έχει δίκιο. Κατά το μέγα μέρος του το Μνημόνιο προέβλεπε μέτρα αναγκαία, που όφειλε αφ΄ εαυτής να είχε λάβει προ πολλού η Ελλάδα. Μέτρα και ρυθμίσεις για την κρατικό ερειπιώνα, την σύλληψη της φοροδιαφυγής, την πάταξη της διαφθοράς κ.α.
Φυσικά, το υπόλοιπο 30% ήταν επαχθές και δυσβάσταχτο. Επεβλήθη βιαστικά, άτεχνα και τιμωρητικά από τους μαθητευόμενους μάγους της Ευρώπης και από το ΔΝΤ, το οποίο ομολόγησε ουκ ολίγες φορές ότι είχε κάνει λάθος.
Πάμε πάλι στον Βαρουφάκη. Η δήλωσή του για το 70% του Μνημονίου απηχούσε μεν μια παγερή πραγματικότητα, αλλά ουδέποτε είχε απασχολήσει σοβαρά τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπογράφοντας, όμως, το Τρίτο Μνημόνιο η κυβέρνηση κάνει σοβαρά βήματα σ΄ένα κρίσιμο τομέα-τον εκσυγχρονισμό του κράτους (μόνιμοι γενικοί γραμματείς στα υπουργεία, αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων κ.α.).
Αν δεν υπήρχε το Μνημόνιο, είναι πολύ πιθανό να μην είχε προβεί στις ρυθμίσεις αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και σε κάποιες άλλες, όπως το 50+1 για την απαρτία στις γενικές συνελεύσεις πρωτοβάθμιων σωματείων. Ρυθμίσεις αναγκαίες, που έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και χρόνια.
Κι όμως. Την απλή αυτή η αλήθεια-ότι υπάρχουν και θετικά μέτρα που προβλέπονται από το Μνημόνιο- την αρνούνται πλείστα όσα στελέχη και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ. Αντί να καταλάβουν την σημασία τέτοιων ρυθμίσεων, και να παραδεχτούν ότι έχουν αναθεωρήσει ορισμένες απόψεις, σπεύδουν να δηλώσουν ότι δεν συμφωνούν, αλλά αναγκαστικά συμμορφώνονται και ψηφίζουν.
Σχιζοειδής κατάσταση. Αλλά το χειρότερο είναι άλλο: όταν δεν καταλαβαίνεις την σημασία π.χ. του 50+1, (που αναχαιτίζει την συνδικαλιστική αυθαιρεσία και δεν έχει καμία σχέση με…κατάργηση ή περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία ), αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις απεγκλωβιστεί από το καθεστώς της ιδεοληψίας και των στερεοτύπων, που επί χρόνια ταλανίζουν την Αριστερά σε ορισμένα πεδία.
Επιμύθιον: δεν είναι προς θάνατον να παραδεχτεί κάποιος ότι αναθεωρεί απόψεις και θέσεις. Ότι διδάσκεται από την κυβερνητική εμπειρία και αντιμετωπίζει με άλλα κριτήρια την πολύμορφη πραγματικότητα… Προβληματικό, άγονο και επικίνδυνο είναι το σχιζοειδές. Και η έλλειψη πολιτικού θάρρους να ομολογήσεις ότι διδάσκεσαι από την αποκάλυψη της αυταπάτης και την ρήξη με τον δογματισμό του παρελθόντος.
Υ.Γ. Τώρα τι να πεις για τις αναφορές του κ. Τσακαλώτου στην… ευτυχία των Ελλήνων; Βρισκόμασταν, λέει, στην 102η θέση κατά την διετία 2012-2014, και ανεβήκαμε στην 87η θέση κατά τα δύο επόμενα χρόνια (2014-2016)… Δυστυχώς, απ΄ ό,τι φαίνεται, κάποιοι δεν έχουν στοιχειώδη συναίσθηση τι λένε και σε ποιους απευθύνονται...
Γιάννης Τριάντης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου