Έχω την τύχη να δουλεύω με ανθρώπους οι οποίοι κάθε φορά που αποφασίζουν να γράψουν το μακρύ τους και το κοντό τους, παίρνουν μια μεζούρα και...
αρχίζουν να μετράνε. Κάθονται στο πληκτρολόγιο, ξέροντας ότι αυτό είναι η αιτία που κάποιοι αντιφρονούντες τους χαρακτηρίζουν "τζάμπα μάγκες πίσω από μια οθόνη", στύβοντας το μυαλό τους για κάποιο αστείο που θα γραφτεί σε ένα κείμενο, με μόνη ελπίδα να διαβαστεί από έναν κόσμο που ίσως γελάσει ακόμη και αν διαφωνεί, μιας και είναι γραμμένο με τη σκέψη μιας αποδεκτής αισθητικής που δεν προσβάλλει, δεν λαϊκίζει και δεν παραπληροφορεί.
Η τύχη αυτή δεν είναι δεδομένη, μιας και δεκάδες άνθρωποι ατύχησαν να βρεθούν στις καρέκλες ενός θεάτρου, πληρώνοντας εισιτήριο για να ακούσουν φθηνό πατριωτικό παραλήρημα, από έναν αυτοπροσδιοριζόμενο κωμικό που αγαπήθηκε για τα άπταιστα ελληνικά του καθώς και για την εφευρετικότητα του στο να συνδυάζει συλλαβές, δίνοντας μας άρτιες προτάσεις, όπως "Α χα χου χα" και "Α χα καλο ε;;;".
Ο Μάρκος Σεφερλής λοιπόν, που έσπαγε πλάκα φορώντας παπιγιόν με αγόρια που φύλαγαν τα μπράτσα τους μέχρι να φύγει ο τοίχος, αποφάσισε ότι η κοινωνία περνάει μια τρομερή κρίση αξιών και ότι τον χρειάζεται. Έτσι, παραστάσεις επαναστατικής, σχεδόν αριστοφανικής προσέγγισης όπως οι "50 Αποχρώσεις to Greece" (για μπόλικο εμετό εδώ), "Πήρε τοστ το Σαββατόβραδο", "Σουλεϊμάρκ ο Μεγαλοπρεπής" και άλλες πολλές, έκαναν στην μπάντα για λίγο εκπαιδευτικό θέατρο.
Το "άξιων συγχαρητηρίων σκετς", όπως το αποκάλεσε δημοφιλής σελίδα που νοσταλγεί τις Ελληνικές Δραχμές και παρηγοριέται με το να έχει άποψη από τις πλαστικές σακούλες μέχρι το φόρεμα συζύγου γνωστού δημάρχου, συμπεριλαμβάνει τον ανοιχτόμυαλο καλλιτέχνη, ντυμένο Δία πλαισιωμένο από ένα κιτς γεμάτο θεούς, Όλυμπο (δειτε βίντεο, εδω).
Έξαλλος ο τιτάνας της κωμωδίας, αποφασίζει να χειροκροτηθεί για έναν σκασμό ανακρίβειες ανακατεμένες με εμπάθεια και κινδυνολογία, αδιαφορώντας για τη σημαντικότητα του δημόσιου λόγου. Προειδοποιεί ότι θα μας τα πει έξω από τα δόντια, μη και σοκαριστούμε ανοίγοντας μας έτσι ξαφνικά τα μάτια. Μας θυμίζει για όσους από εμάς το ξεχάσαμε, ότι οι απέναντι στο Αιγαίο είναι εχθρός και ότι τους νικήσαμε επαναστατώντας στην Αγία Λαύρα που του έβγαινε η ομοιοκαταληξία και όχι στη Μάνη, που η ιστορία μας δίδαξε ότι έγινε το μπαμ.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της Χρυσας Λυκου, ΕΔΩ...
αρχίζουν να μετράνε. Κάθονται στο πληκτρολόγιο, ξέροντας ότι αυτό είναι η αιτία που κάποιοι αντιφρονούντες τους χαρακτηρίζουν "τζάμπα μάγκες πίσω από μια οθόνη", στύβοντας το μυαλό τους για κάποιο αστείο που θα γραφτεί σε ένα κείμενο, με μόνη ελπίδα να διαβαστεί από έναν κόσμο που ίσως γελάσει ακόμη και αν διαφωνεί, μιας και είναι γραμμένο με τη σκέψη μιας αποδεκτής αισθητικής που δεν προσβάλλει, δεν λαϊκίζει και δεν παραπληροφορεί.
Η τύχη αυτή δεν είναι δεδομένη, μιας και δεκάδες άνθρωποι ατύχησαν να βρεθούν στις καρέκλες ενός θεάτρου, πληρώνοντας εισιτήριο για να ακούσουν φθηνό πατριωτικό παραλήρημα, από έναν αυτοπροσδιοριζόμενο κωμικό που αγαπήθηκε για τα άπταιστα ελληνικά του καθώς και για την εφευρετικότητα του στο να συνδυάζει συλλαβές, δίνοντας μας άρτιες προτάσεις, όπως "Α χα χου χα" και "Α χα καλο ε;;;".
Ο Μάρκος Σεφερλής λοιπόν, που έσπαγε πλάκα φορώντας παπιγιόν με αγόρια που φύλαγαν τα μπράτσα τους μέχρι να φύγει ο τοίχος, αποφάσισε ότι η κοινωνία περνάει μια τρομερή κρίση αξιών και ότι τον χρειάζεται. Έτσι, παραστάσεις επαναστατικής, σχεδόν αριστοφανικής προσέγγισης όπως οι "50 Αποχρώσεις to Greece" (για μπόλικο εμετό εδώ), "Πήρε τοστ το Σαββατόβραδο", "Σουλεϊμάρκ ο Μεγαλοπρεπής" και άλλες πολλές, έκαναν στην μπάντα για λίγο εκπαιδευτικό θέατρο.
Το "άξιων συγχαρητηρίων σκετς", όπως το αποκάλεσε δημοφιλής σελίδα που νοσταλγεί τις Ελληνικές Δραχμές και παρηγοριέται με το να έχει άποψη από τις πλαστικές σακούλες μέχρι το φόρεμα συζύγου γνωστού δημάρχου, συμπεριλαμβάνει τον ανοιχτόμυαλο καλλιτέχνη, ντυμένο Δία πλαισιωμένο από ένα κιτς γεμάτο θεούς, Όλυμπο (δειτε βίντεο, εδω).
Έξαλλος ο τιτάνας της κωμωδίας, αποφασίζει να χειροκροτηθεί για έναν σκασμό ανακρίβειες ανακατεμένες με εμπάθεια και κινδυνολογία, αδιαφορώντας για τη σημαντικότητα του δημόσιου λόγου. Προειδοποιεί ότι θα μας τα πει έξω από τα δόντια, μη και σοκαριστούμε ανοίγοντας μας έτσι ξαφνικά τα μάτια. Μας θυμίζει για όσους από εμάς το ξεχάσαμε, ότι οι απέναντι στο Αιγαίο είναι εχθρός και ότι τους νικήσαμε επαναστατώντας στην Αγία Λαύρα που του έβγαινε η ομοιοκαταληξία και όχι στη Μάνη, που η ιστορία μας δίδαξε ότι έγινε το μπαμ.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της Χρυσας Λυκου, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου